P.o.v. Lucy
Niall en ik lopen met onze koffer de hotelkamer in. Niall zet de koffer op de grond en ik doe de deur achter ons dicht. We kijken de kamer rond. De kamer is ruim met een groot raam. Er staat een groot tweepersoonsbed in met twee nachtkastjes ernaast. Verder staat er een klein bijzettafeltje in de kamer met twee stoelen erbij en er hangt een tv aan de muur. Ik zie aan de andere kant van de kamer een deur en loop daar naar toe. Ik open de deur en er verschijnt een prachtige badkamer met een wastafel, een grote spiegel, een wc en een douchecabine met daarin een regendouche. Ik schrik op als ik ineens een hand op mijn schouder voel. Met een ruk draai ik me om en haal diep adem als ik Niall zie staan. Hij kijkt me bezorgd aan. 'Sorry' zegt hij snel. Ik zucht diep en omhels Niall stevig. Hij slaat zijn armen om me heen en gaat met zijn vingers door mijn haren heen. 'Are you okay?' Vraagt hij zacht. 'Not really' zeg ik eerlijk. 'I had a feeling when you didn't say anything in the car' zegt hij. Ik zucht diep. 'Sorry, I'm just mad' zucht ik. Niall laat me los en kijkt me aan. 'That's okay. I understand!' Zegt hij. 'I mean, how could my family say things like that?' Vraag ik. 'I don't know! They should be happy with you around! They apparently don't know what you've been through! They should be so proud of you and it should be an honor for them that you came home' zegt hij. Ik bloos en glimlach breed. 'Maybe someone has to tell them that' zeg ik met een knipoog. 'Do you want me to go back and tell them?' Vraagt Niall dan met een brede grijns. 'Would you do that if I'd ask you?' Vraag ik. 'Sure' zegt hij. 'Well, then I'm not asking you to go back' zeg ik. Niall kijkt me onbegrijpelijk aan. 'Why not?' Vraagt hij. 'I don't want you to leave me' zeg ik met een brede grijns. Niall grijnst breed en legt zijn hand op mijn wang. 'I'll never leave you' zegt hij voordat hij zijn lippen op die van mij zet. Ik sluit mijn ogen en leg mijn handen op de achterkant van zijn hoofd. Ik ga met mijn vingers door zijn haren heen. Dan voel ik dat hij begint te lopen. Hij loopt langzaam richting mij, waardoor ik achteruit moet lopen. Ik schrik op als mijn rug tegen een muur aan komt. Niall laat mijn haren los en zet zijn handen naast mijn hoofd tegen de muur. Zijn lippen laten de mijne kort los. 'Don't you dare ever leave me' fluistert hij zacht. Ik lach kort, 'I won't'. Niall glimlacht breed en zet zijn lippen weer op die van mij.We trekken beide van schrik terug als Nialls mobiel afgaat. Niall doet meteen een stap achteruit en zucht diep als hij zijn mobiel uit zijn zak haalt. Hij bekijkt het scherm en kijkt dan mij aan. 'It's Andre, I need to get that, sorry' zegt Niall. 'No it's okay' zeg ik. Niall glimlacht kort en neemt dan op. Ik loop naar de badkamer en bekijk mezelf in de spiegel. Ik zucht eens diep en doe mijn haar goed.
Niet veel later komt Niall de badkamer weer in. Ik draai me naar hem om. 'Everything alright?' Vraag ik. 'Yes, Andre was just checking in' legt hij uit. Hij loopt naar me toe en pakt mijn hand vast. 'I actually wanted to take a shower' zeg ik. 'Nice! Me too' zegt Niall. Ik kijk hem aan en trek een wenkbrauw op. 'Really Horan?' Vraag ik. 'Yes, really Horan' zegt Niall met een knipoog. 'I'm not a Horan' zeg ik. 'Not yet' grapt Niall. Dan krijg ik het Spaans benauwd. Ik weet dat Niall het als een grapje bedoelt, maar ik kan het niet hebben. Ik begin sneller te ademen en kijk weg. Ik probeer mijn ademhaling onder controle te krijgen en mezelf ervan te overtuigen dat hij het als grapje bedoelt en niet zoals Ryan het bedoelde. Ik schrik op als zijn hand de mijne raakt. Ik kijk hem aan en zie hem bezorgd naar mij kijken. 'Are you okay?' Vraagt hij. Ik adem eens diep in en uit en merk dat ik weer rustig begin te worden. Ik sluit mijn ogen heel even om er zeker van te zijn dat ik geen paniekaanval krijg en open ze dan weer. Nialls ogen kijken me recht aan. 'Yes' zeg ik dan, 'I'm okay'. Niall doet een stap naar me toe en pakt mijn beide handen vast. 'I'm so sorry for what I said! I had to think it through' zegt hij. Ik schud mijn hoofd. 'No, it's okay' zeg ik. Niall glimlacht en legt zijn hand op mijn wang. 'Do you still want to take that shower with me?' Vraagt hij. Ik glimlach breed. 'Yes! Of course' zeg ik. Niall glimlacht breed en zet zijn lippen kort op die van mij. 'I love you' zegt hij als we elkaar weer los laten. 'I love you too, Horan' fluister ik. 'Can I call you a Horan too?' Vraagt Niall met een puppyface. Ik schiet in de lach. 'Well, I'm not a Horan. So, no! You can't!' Zeg ik met een knipoog. 'What if I'll make you a Horan?' Vraagt Niall uitdagend. Hij komt achter me staan en slaat zijn armen om me heen. Ik pak zijn handen vast en leg die tegen mijn borst aan. 'You first have to make that reality' zeg ik uitdagend terug. Niall lacht. 'Be careful what you say' lacht Niall. Ik laat hem van schrik los en kijk hem aan. 'You're not serious, are you?' Vraag ik gespannen. Niall lacht als hij ziet hoe serieus ik ben. 'Are you that scared to marry me?' Vraagt hij lachend. 'Yes!' Zeg ik serieus. Even lijkt Niall te schrikken. 'I don't wanna be linked to you forever! People are gonna think that I'm crazy too!' Grap ik. Niall schiet in de lach en slaat een arm om me heen. 'Babe, they already know you're crazy' zegt hij lachend. Ik kijk hem aan lach met hem mee. 'Thanks' lach ik.
Een half uurtje later zitten Niall en ik in bed. De tv staat aan en Niall zapt langs allemaal programma's om iets leuks te zoeken. Uiteindelijk zet hij "Xite" aan en kijken we naar de liedjes en videoclips die er voorbij komen. Ik zit voor Niall met mijn rug naar hem toe. Ondertussen borstelt Niall mijn haren en probeert hij er een vlecht in te maken. Ik denk terug aan wat er zojuist is gebeurt. Douchen met Niall begint steeds normaler te worden. Het was helemaal niet meer ongemakkelijk en juist fijn. Niall waste mijn haren en lichaam en ik die van hem. Het was minder ongemakkelijk dan het klinkt. Niall was echt heel lief en respecteert mij en mijn lichaam. Wel schrikt hij elke keer van de schrammen en blauwe plekken op mijn armen en benen.
Ik schrik op uit mijn gedachten als Niall ineens zijn lippen in mijn nek zet. Zijn handen gaan naar mijn heupen en hij trekt me voorzichtig naar zich toe. Ik leun achterover zodat ik tegen hem aan kom te liggen. 'You're so beautiful' fluistert hij. 'I'm not, but thank you anyway' zeg ik. Niall pakt mijn kin vast en draait mijn hoofd een beetje naar die van hem. 'You're beautiful, whatever someone will say!' Zegt hij lief. Ik draai me naar hem om en ga met mijn gezicht naar hem toe zitten. 'You're an angel, Niall Horan' zeg ik. Ik zie Niall blozen. Hij zet mij op zijn schoot en legt zijn handen in mijn nek. Hij begint me daar te zoenen. Ik krijg kippenvel als ik voel dat hij een zuigzoen in mijn nek zet. 'Nialler...' begin ik. Niall laat los en kijkt er trots naar. 'Now you're even more beautiful' zegt hij blij. Ik kijk hem aan en zie zijn ogen stralen. 'You're really proud of yourself, aren't you?' Vraag ik lachend. 'Well, I'm with the prettiest girl in the world, I just gave her my merk and she likes it!' lacht hij. 'I never said I like it!' Zeg ik. 'No, but I can see you like it' zegt hij met een knipoog. Ik glimlach breed en kijk hem aan. 'You know me to well' zeg ik. 'Yes I do!' Lacht Niall. Ik zet mijn lippen kort op die van hem. 'I think we have to get some sleep. It was a tough day!' Zegt Niall. Ik knik en zet de tv uit. We gaan beide in bed liggen en ik kruip dicht tegen hem aan.
Ik merk dat ik nog niet moe ben. 'Niall?' Vraag ik dan. Niall kijkt op. 'Yes dear?' Vraagt hij chique waardoor ik even moet lachen. 'Don't you have a slow song that you can sing for me to get sleepy?' Vraag ik hem. Niall lacht. 'Actually, I do! I'm busy writing a slow song' zegt hij. 'Can you sing it, please?' Vraag ik met een zo lief mogelijke glimlach. Niall lacht weer. 'But it's not even finished yet!' Zegt hij. 'I don't care! Sing the parts you have written' zeg ik. Niall kijkt me twijfelend aan. 'Please?' Vraag ik nogmaals. Dan glimlacht hij breed. 'Okay' zegt hij dan. Ik glimlach breed. Niall schraapt zijn keel en begint dan te zingen. 'When you feel your love's been taken. When you know there's something missing. In the dark, we're barely hangin' on. Then you rest your head upon my chest. And you feel like there ain't nothing left. I'm afraid that what we had is gone. Then I think of the start. And it echoes a spark. And I remember the magic electricity. Then I look in my heart, there's a light in the dark. Still a flicker of hope that you first gave to me. That I wanna keep. Please don't leave. Please don't leave' zingt hij. Tijdens het zingen gaat hij met zijn vingers door mijn haren heen. Het klinkt zo mooi. Zijn stem en wij samen hier. 'So, what do you think?' Vraagt hij. 'It's beautiful!' Zeg ik met tranen in mijn ogen. 'Thank you' zegt hij blozend. 'Really Niall, you need to finish this song! It's amazing!' Zeg ik. 'I will! Thanks' zegt hij. Hij zet een zoen op mijn hoofd. 'Now we really need to get some sleep' zegt hij. Ik lach. 'Yes, we do' zeg ik waarna ik mijn ogen sluit.
JE LEEST
A Man Called Niall Horan {VOLTOOID ✔️}
Fanfiction'Laat je leven niet door één persoon veranderen!' Dat vloog Lucy vroeger altijd om de oren. Veel mensen lachen het gewoon weg, 'je leven kan niet door één persoon veranderen' lachten ze. 'Als één persoon jouw leven veranderd, dan doe je iets niet go...