A Man Called Niall Horan {VOLTOOID ✔️}

Part Twenty-Three

P.o.v. Lucy
Ik kijk hem aan. Zijn zwarte haar  beweegt zachtjes mee met de wind en zijn vel blauwe ogen kijken dwars door me heen, zoals ze altijd al deden. Zijn roze-rode lippen vormen een grijns op zijn gezicht. Het geeft me rillingen. Dat heeft hij altijd al bij me gedaan. Ten minste, toen ik hem écht leerde kennen. 'Wat leuk om je weer te zien, Lucy!' zegt hij met een lachje. 'Ik wist niet dat je hier woonde' zegt hij. Ik probeer al het gal in mijn keel weg te slikken en mijn stem weer te vinden. 'Ik woon hier niet' zeg ik zacht. Het klinkt eerder als een gepiep. 'Meen je dat? Wat doe je hier dan?' vraagt hij met een grijns. 'Ik ben hier op vakantie' zeg ik snel, misschien iets té snel. 'Wat leuk! Helemaal alleen?' het lijkt alsof zijn grijns steeds groter wordt naar mate we praten. 'N... Nee' stamel ik. 'Oh, met Jill zeker? Ik heb haar ook al even niet meer gezien!' zegt hij. 'Klopt ja...' stamel ik zacht. 'Gezellig met z'n tweetjes' grijnst hij, 'wanneer komen jullie weer thuis? Ik zou je graag weer wat vaker willen zien'. Mijn mond is droog en even weet ik niet wat ik moet zeggen. Dan, als reddende engel, komt Niall weer aanlopen. 'Hi Luce, everything okay?' vraagt hij als hij naast me komt staan. 'Hi' stamel ik. 'Hello, I'm Ryan. Nice to meet you' stelt Ryan zichzelf voor. Niall schudt hem de hand. 'Niall' zegt hij simpel. 'So, Niall, how do you know Lucy?' vraagt Ryan Niall meteen. 'We met each other a few months ago' legt Niall kort uit. Ik denk dat hij de spanning tussen Ryan en mij aanvoelt. 'Really?' grijnst Ryan als hij mij aankijkt. 'He is my boyfriend' zeg ik als ik Nialls hand vast pak. Ik zie Ryan even schrikken, ten minste dat denk ik. 'Nice!' zegt Ryan simpel. Even denk ik dat hij twijfelt of ik wel de waarheid spreek, hij kent me blijkbaar helaas te goed... Niall lijkt het ook te zien en slaat zijn arm om mijn schouders heen. We kijken elkaar even aan en ik probeer te glimlachen, maar de spanning is te hoog in mijn lichaam. 'We'll keep in touch. Bye Lucy' zegt Ryan waarna hij wegloopt nadat hij mij een knipoog geeft.

Als Ryan buiten zicht is draait Niall zich naar mij om. Ik probeer zijn blik te vermijden, maar hij pakt mijn kin vast en laat mij hem aankijken. 'Do I want to know who that is?' vraagt hij bezorgd. 'No you don't' zeg ik snel en dan loop ik langs hem weg. 'Luce...' zucht Niall en hij pakt mijn arm vast. Hij draait me om zodat we weer tegenover elkaar staan. 'You asked me and I said no' zeg ik simpel. Ondanks dat hij bezorgd en een beetje geïrriteerd is, glimlacht hij. 'Still lot's of humor' lacht hij. Ik kijk weg en zucht. 'Lucy, please tell me! Who was that? How do you know him?' vraagt hij bezorgd. 'It's a long story' zeg ik zacht. 'I've got time. I'm in a break for a year and a bit' zegt hij met een glimlachje. Ik kijk hem aan en kan een glimlachje niet onderdrukken. 'I'll tell you, but can we please leave this place?' smeek ik. 'Of course' zegt Niall en hij pakt mijn hand. We lopen samen terug naar Nialls auto en we stappen in.

Als we allebei onze gordel om hebben, kijkt hij me weer aan. 'Where do you wanna go?' Vraagt hij. 'I don't know... I don't wanna go home...' zucht ik. 'Okay, let's go to my place' stelt hij voor. Ik knik en Niall start de auto. Als we de weg op draaien, kijkt Niall vanuit zijn ooghoek naar mij. 'So, are you gonna tell me who that is?' Vraagt hij. Meteen schud ik mijn hoofd. 'Not while you're driving! I'll tell you when we're at your place' zeg ik. Niall knikt. 'You don't trust me to drive and listen at the same time?' Vraagt hij. 'Of course I trust you, but it's quite an intense story...' zucht ik. Heel even kijkt Niall me aan, maar dan kijkt hij weer naar de weg en knikt hij. 

Nog geen kwartier later parkeert Niall de auto voor het huis van de jongens. We stappen uit en lopen naar de voordeur. Voordat Niall die open doet, kijkt hij naar mij. 'I'll tell the boys to leave us alone for a moment. You can go to my room' zegt hij. Ik knik en we lopen naar binnen. Louis, Harry en Liam zitten in de woonkamer. Zoals afgesproken loopt Niall naar de jongens toe en loop ik meteen naar Nialls kamer. Ik doe mijn jas uit en hang die over zijn bureaustoel. Ik ga op zijn bed zitten en wacht rustig totdat Niall terug komt.

Nog geen paar minuten later komt hij de kamer in lopen. Hij heeft een fles cola en twee glazen in zijn handen. Hij zet alles op zijn bureau en sluit zijn deur. 'Do you want some?' Vraagt hij me, wijzend op de fles cola. 'Yes please' zeg ik kort. Niall schenkt de twee glazen vol en geeft mij een glas. Ik neem een slok en zet hem dan op het nachtkastje. Niall doet het zelfde en kijkt me dan aan. Meteen word ik nerveus. 'I don't know where to start' zeg ik eerlijk. Niall glimlacht lief, 'just start where you wanna start. It's okay. It's just me'. Ik glimlach en pak zijn hand vast. Hij lijkt daar geen probleem mee te hebben. Dan begin ik, 'I met Ryan a few years ago. I was fifteen and went to the pub with friends. This was still back in Holland, by the way'. Niall knikt en glimlacht kort. 'My friends and I saw him standing at the bar alone. He was wearing a leather jacked. When he saw me, he was immediately interested in me. My friends thought that was cool, because he looked like a tough guy. He started to flirt with me, so my friends dared me to dance with him. Which I did' zeg ik. Ik neem even een slok van mijn cola en ga dan verder. 'Ryan liked the attention so he danced kind of dirty with me. I was young so I let him. When my friends and I went home we shared phone numbers. We kept in touch. During a month we became friends and hang out, but then he suddenly kissed me. I still thought he was a tough guy, so I let him. We started dating and started a relationship. It was all innocent and full of love, so I thought. After a year Ryan changed. He was rude to me and slapped me a few times. I thought it was normal in a relationship, so I didn't tell anyone. But Jill found out. She told me that it wasn't normal and she said I had to tell my parents. Which I did. But they reacted the opposite of what Jill did. They said I had to stay with him. They told me his family was really rich and it would be good for my family name if I stayed with him. So I did that...' Ik kom even op adem. Niall zegt niet veel. Hij knikt alleen af en toe. Ik vind het heel fijn dat hij me niet verstoort en dat hij me de tijd geeft om alles op mijn manier uit te leggen. 'Till?' Vraagt hij voorzichtig. 'Till it became worse. He bought me a house. We started to live there. I thought it was sweet that he did that, but it all became worse... He slapped me and...' weer ben ik even stil. 'And?' Vraagt Niall bang. Hij legt zijn hand op mijn bovenbeen. Het geeft me een rustgevend gevoel. 'And he rape me... a few times...' zeg ik. Ik zie Niall schrikken. Hij krijgt tranen in zijn ogen. Hij pakt mijn hand vast en kijkt me aan. 'Come here' zegt hij heel zacht. Even weet ik niet wat hij bedoelt, maar dan trekt hij me op zijn schoot. Hij slaat zijn armen om me heen. Hij begraaft zijn gezicht in mijn haren en houdt me stevig vast. 'I'm sorry' zegt hij zacht. Ook ik krijg ik tranen in mijn ogen. Ik zie weer voor me hoe ik naakt op het bed ligt en hij mijn polsen boven mijn hoofd vast houdt. Zijn vieze grijns staart me de hele tijd aan. Ik wil mijn ogen dicht doen om hem niet meer te zien, maar hij slaat me elke keer als ik mijn ogen sluit, ookal is het maar voor heel even.

Niall haalt me terug uit mijn nare herinnering door zijn hand rustgevend over mijn arm te wrijven. 'Are you okay to go on?' Vraagt hij voorzichtig. Ik knik en veeg mijn tranen weg. 'One day, when I came downstairs, he was so happy. He hugged me, which he hadn't done for a long time. I asked what was going on. Then he told me I was pregnant.' Vertel ik. Ik voel Niall schrikken, maar ik vertel verder. 'My whole life fell apart. I didn't know what to do. Then I asked him how he knew that, and he told me that we had sex without condom... I wanted to cry, but not from happiness. I do want to start a family, but not with him... Then he said he knew my parents so well, that they would've wanted that we would marry before we would start a family. The smile on his face was so hateful, I couldn't stay. So I ran. I ran away. But then I did the stupidest thing I could do: I ran to my parents...' zucht ik. 'Why is that stupid?' Vraagt Niall verbaast. 'Because, when I told them, they immediately said I had to go back. They were happy that he wanted to marry me and start a family with me. So they put me in the car en drove me back...' zucht ik. Meteen krijg ik weer tranen in mijn ogen. Niall wrijft met zijn hand over mijn rug. 'What did you do?' Vraagt hij angstig. 'When the car stopped for a stop sign, I jumped out of the car and ran away, again...' zeg ik. Inmiddels rollen de tranen als watervallen over mijn wangen. 'Where did you go?' Vraagt Niall dan. Ik hoor de bezorgdheid in zijn stem. 'I ran to the only person in the whole world who would understand me... Jill. When I rang the bell at her place, she immediately hugged me. I was crying the whole time, but Jill made a plan. We ran away, together. Jill and I talked about moving to England before, but now she thought it would be the right time to do it... So that's what we did. We both found a place to live and we started all over again. And then I met you' zeg ik. Ik kijk hem aan en glimlach. Hij krijgt een brede glimlach op zijn gezicht en zijn ogen stralen, of misschien komt dat door de tranen. 'I totally forgot about Ryan and I started to be happy again. I thought I would never see Ryan again... till today...' zucht ik. Niall pakt mijn hand vast. 'Ryan is not gonna change a thing about us!' Zegt hij. Ik glimlach nog breder. 'I get it if you want to run away from me' zeg ik lachend. 'No! I won't!' Zegt Niall meteen. 'What happened with the baby?' Vraagt Niall. 'Well, here in England I went to a doctor. He told me I wasn't pregnant. So I guess Ryan was wrong' zeg ik. Dan kijkt Niall me serieus aan. 'Lucy, it's probably the worse time to ask you, but Lucy, do you please want to be my girlfriend?' Vraagt hij dan. Mijn hart staat even stil. 'Yes! Yes I do!' Roep ik uit. Ik leg mijn handen op zijn wangen en zet mijn lippen op die van hem. Duizenden, misschien wel miljoenen vlinders ontploffen in mijn buik. Ondanks alles wat ik hem heb verteld of wat er is gebeurt, ben ik op dit moment intens en intens gelukkig!