Divergent 2.0

De Kolonie

Ik zit grommend op de ziekentafel. Af en toe moet ik een gil van pijn onderdrukken als Andromeda mijn rug verzorgt. Ik wil eigenlijk gewoon op zoek gaan naar Jack en kijken of hij oké is.

“Wil je nu alsjeblieft eens stilzitten?”, zegt Andromeda met een strenge stem. Ik knik en brom lekker verder. In mijn ooghoek zie ik Tristan in bed liggen, meneertje werd eerst verzorgd natuurlijk. Maar toch vind ik het een beetje erg. Ik gun hem zeker en vast de pijn, maar Jack aantreffen als hij een woedeaanval heeft… Nee, dat wil je niet meemaken en mag niemand ervaren, zelfs mijn grootste vijand niet. Mijn rug doet echt verschrikkelijk veel pijn, het mes heeft een lange snee gemaakt dwars over mijn rug. Gelukkig is mijn tattoo van de zwarte duif nog intact.

“Kun je misschien je hele bloesje uitdoen? Ik kan niet aan het laatste deel van de wonde.”, vraagt Andromeda. Ik zucht; ik wil me helemaal niet uitkleden als Tristan er bij is, ook al draag ik zelfs nog een beha. Ik zie Andromeda haar hoofdschuin houden en doe het toch. “Dankje, Maybelle. Is alles een beetje oké, je bent er met je hoofd niet echt bij…”. Ik laat mijn hoofd zakken en zeg: “Gewoon een beetje geschrokken, dat is alles.”. Andromeda wrijft met het ontsmettingsdoekje over de wonde aan mijn rug.

Opeens stopt ze. Ik kijk om en zie dat ze geschokt naar me kijkt. “Doe snel je bloesje terug aan!”, fluistert ze in mijn oor. Ik kijk haar verward aan. “Nu!”, roept ze. Ik schrik door haar heftige reactie, maar doe mijn bloesje snel terug aan. Net als ik terug ben aangekleed, zie ik Tristan kijken. Hij vraagt zich vast af waarom Andromeda zo heftig reageerde; en eerlijk, ikzelf ook. “Snel, we gaan even wandelen.”.

Ze neemt mijn arm vast en loopt met me weg van de ziekenzaal, richting de trainingszalen. Er is niemand. Ze kijkt me strak aan en zegt dan, nadat ze gecheckt heeft of er echt niemand is: “Doe nooit je bloesje uit in de buurt van anderen. Niemand mag die zwarte duif ooit zien. Dit is van levensbelang!”

“Ik snap het niet, Andromeda. Wat betekent het? Waarom gedraag je je zo bang?”, vraag ik haar.

“Die zwarte duif is het teken van de Afwijkenden. Je weet toch dat je dat bent hé?”.

Ik slik en fluister: “Hoe weet je dat? Wat is er zo erg aan?”. Ik ben opeens erg bang geworden en weet me mezelf geen blijf.

“Onze maatschappij maakt jacht op Afwijkenden. Er wordt gemeend dat ze ons hele systeem ten gronde willen leggen. Wat natuurlijk niet waar is! Maar als je Afwijkend bent, ben je nooit veilig. De zwarte duif is het teken van een speciaal soort Afwijkenden; de Kolonie. Zij zijn mensen uit een lange generatie van Afwijkend, waarbij deze eigenschap doorgegeven is via DNA. Je wordt er niet mee geboren, maar direct na je geboorte word je getest. Als je inderdaad positief test, dan krijg je zo’n zwarte duif op je rug getatoeëerd.”. Ik sta met open mond te luisteren naar Andromeda. Alles wordt opeens duidelijk en ik heb mama of papa nog niet eens gesproken. Alleen wilt dit nog niet zeggen waarom ik nooit van het bestaan van papa mocht afweten. Proberen die eerste plaats te houden!

“Je zou denken dat het niet zo slim is om iets te tatoeëren: iedereen zou het namelijk direct zien. Nee, dat is kul! Alleen diegenen die ook van de Kolonie zijn, kunnen deze speciale inkt zien, zodat ze weten wie hun bondgenoten zijn of niet.”

“Maar hoe weet je dit allemaal?”, vraag ik, nog steeds verward en geschokt.

“Ik weet dit omdat… omdat ik zelf tot de Kolonie behoor…”. Ik kijk verschrikt op. Andromeda doet haat bloes uit en laat me haar rug zien en inderdaad: er staat een zwarte duif op. “Je kan het echt zien hé?!”, vraagt ze. Ik knik en zie dat ze haar bloes terug aan doet. “Ik denk dat je nu even moet gaan rusten en dit alles moet verwerken.”. Ik wil net naar de slaapzaal gaan als ze nog snel mijn arm vastneemt: “Heeft Maarten ook…”. Ze kan haar zin niet afmaken, want ik knik beduidend ‘ja’ en loop dan snel naar de slaapzaal.

Wat er de laatste dagen is gebeurd, kan ik even niet alleen aan. Ik moet en zal even slapen en dan vertel ik alles aan Maarten…

---------------------------------------------------------------------

Ohlala, nieuwe wending in het verhaal!!! Hadden jullie dit verwacht? REAGEER!

Zeker blijven lezen, reageren en stemmen aub!! :-) kus Ofie_x