Divergent 2.0

De Kiesceremonie

Als ik ’s ochtends opsta, ben ik nog steeds erg moe. Ik heb nauwelijks iets geslapen omdat ik bleef denken aan welke factie ik moet kiezen om veilig te zijn. Eenmaal beneden staat mama al klaar om te vertrekken. Ik neem snel een appel en doe de voordeur op slot.

Als we aankomen bij het immense gebouw waar de Kiesceremonie wordt gehouden, staat er een grote rij voor iedere factie. Ik vervoeg me samen met mama bij Oprechtheid.

Opeens hoor ik veel geroep. Ik draai me om en zie dat de leden van Onverschrokkenheid uit de trein springen, zomaar het plein op. Ik heb hen altijd eng gevonden, maar ook ben ik jaloers op hen. De vrijheid en hun zorgeloosheid die ze hebben…

Opeens wordt ik aan mijn jasje getrokken door mama; het is tijd om naar binnen te gaan. In de zaal is het een drukte van jewelste. Iedereen babbelt door elkaar, totdat Philomena, de leidster van Zelfverloochening, haar speech begint te houden. Mijn aandacht gaat vooral naar de vijf kommen die op een soort altaar staan. Als het tijd is om je keuze te maken, moet je een snee maken in je hand en je bloed laten druppelen in de kom, waarop het symbool van de factie waarin je wil leven, staat. Best wel eng om zonder reden een snee te maken in je hand…

Opeens hoor ik Philomena mijn naam afroepen: “Maybelle Moore”. Ik sta recht en mama knijpt nog even kort in mijn hand. Als ik voor de vijf kommen sta, bekruipt er me een gevoel van angst. De stem van de vrouw van de Test blijft zich herhalen in mijn hoofd: “Kies verstandig, kies verstandig, kies…”. Ik neem het mes vast en maak een snee in mijn hand. Ik verkrimp en plooi mijn hand in een vuist.

Ik hou mijn hand boven de kom van Oprechtheid en hou mijn adem in. Maar dan bedenk ik me dat ik me nooit echt thuis heb gevoeld in Oprechtheid, ook al woont mama er. Mama, die altijd voor me heeft gezorgd, die me een medaillon heeft gegeven, die… Het medaillon!

Net voordat mijn druppel bloed in de kom van Oprechtheid valt, verplaats ik mijn hand naar een andere kom…

de kom van Onverschrokkenheid!

“Maybelle Moore kiest voor Onverschrokkenheid!”, roept Philomena in de microfoon. Opeens hoor ik veel gejuich komen vanuit het deel waar Onverschrokkenheid zit. Ik loop verbouwereerd naar hen toe en krijg al direct enkele klopjes op mijn schouder, hoofd en rug.

In mijn ooghoek zie ik mama zitten, ze schudt haar hoofd en ik zie nog net een traan lopen in haar ooghoeken. Ik fluister in mezelf: sorry mama, ik hou van je, maar ik moet aan mijn eigen veiligheid denken… 

----------------------------------------------------

Maybelle heeft dus voor Onverschrokkenheid gekozen!!!! Zeer moedig van haar :-) wat vinden jullie van haar keuze?

Veel plezier met het lezen! Kuskus Ofie_x xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx