Divergent 2.0

Familie?!

“Dit kan niet! Waar heb je die tattoo vandaan?”, gil ik uit. Maarten schrikt zo erg van mijn reactie dat hij uitglijdt op de douchemat en met een harde bonk op de grond valt. ”Auw, Maybelle, je doet me schrikken!”.

“Even serieus Maarten, waar.heb.jij.die.tattoo.vandaan? ZEG HET!”.

“Doe even kalm! Deze tattoo van de zwarte duif heb ik al sinds mijn geboorte. Ik herinner me hem al lang, maar weet niet hoe hij erop is geraakt. Blij met het antwoord?”, zegt hij op een semiangstige toon. Dit kan niet zijn, hoe komt het dat hij ook zo’n tattoo heeft, net zoals mij? Ik begin me stilletjes aan uit te kleden.

“Euh Maybelle, wat ben je bezig? Doe je eens terug aan!”, beveelt Maarten me. Maar ik luister niet, totdat ik op mijn bovenlichaam niet meer aanheb dan mijn beha. Ik kijk Maarten bezorgd aan en draai me om; mijn rug  naar hem gekeerd. Terwijl ik zo sta, hoor ik een zucht. Maarten komt mijn richting uitgestapt en raakt stilletjes de tattoo op mijn rug aan: “Nee, h-hoe kom jij daaraan? Waarom heb jij ook die duif op je getatoeëerd?”. Ik draai me om en kijk hem verward in de ogen. “Maarten eerlijk, ik heb ook totaal geen idee. Waarom heeft niemand anders hem en wij tweetjes wel?”.

Terwijl ik Maarten bedenkend zie kijken, kleed ik me terug aan. “Mama wou me er nooit over vertellen en aan mijn vader kon ik het nooit vragen, hij is gestorven nog voordat ik geboren ben…”

“Wat erg voor je. Ik begrijp hoe je je voelt, mijn mama is gestorven toen ik klein was…”

“Maakt niet uit en ook sorry… Wil je een foto zien van mijn mama? Iedereen zegt altijd dat ik zo fel op haar lijk, behalve mijn oogkleur”, zeg ik lachend.

Ik graai naar de zak in mijn broek en haal er een half afgescheurde foto uit. Ik kijk er nog eens naar en geef hem dan aan Maarten. Eerst kijkt hij lief, maar dan verandert zijn blik: hij kijkt opeens zeer bedenkelijk. Dan gebeurt alles in een snel tempo: Maarten grist naar de borstzak van zijn shirt en haalt er ook een half afgescheurde foto uit. “Kom even, Maybelle”, zegt hij zachtjes. Hij neemt zijn foto en plakt die aan de mijne; ze vormen één geheel! “Zijn we familie?!”, zeg ik zachtjes.

“Wat is hier allemaal aan het gebeuren? Waarom staan jullie hier zo te fluisteren?”, hoor ik Jill opeens roepen, “Maybelle, waarom wil jij mijn vriendje afpakken?”. Ik schrik van haar woeste stem en kijk haar vragend aan. Maarten stopt snel de twee foto’s in zijn broekzak. “Ik wil Maarten helemaal niet van je afpakken! We zijn gewoon aan het praten.”, zeg ik. “Ah, ‘praten’ noemen ze dat tegenwoordig! Je stond gewoon in je beha voor MIJN vriendje! Hoe durf je? Is het omdat ik hoger op de lijst sta dan jij, hé?”. Ik snap er helemaal niets van. “Wat bazel je allemaal, Jill? En wie heeft je dat verteld?”

“Dus je ontkent het niet?! Mooi van je, ik dacht dat je mijn beste vriendin was!”. Ik kan geen woord meer uitbrengen. “Wel Maarten, wat heb jij erover te zeggen?”. Maarten kijkt haar fars aan en zegt: “Ik heb hier nu geen tijd voor, Jill. Het is niet wat het lijkt!”. Jill schudt haar hoofd en kijkt erg teleurgesteld.

“Tristan had dus gelijk, jullie twee en Maybelle’s ‘vriendje’ Jack zijn niet te vertrouwen! Rot allemaal weg!”, gilt ze en weg is ze.

Maarten en ik staan nog steeds aan de grond genageld en totaal in shock. “Wat is er net gebeurd?”, vraag ik. “Geen idee, ik denk dat Jill het heeft uitgemaakt met mij…”, zegt Maarten met monotone stem. “Maar”, begint hij verder, “we hebben geen tijd voor dat gezever! We moeten uitzoeken wat dit betekent!”

“Maar hoe?”, vraag ik.

“We moeten je mama, onze mama, naar hier laten komen. En de enige manier om dat te doen is… de ranglijst te winnen!”, antwoordt Maarten vol zekerheid. “Oh jee, dit kan je niet menen!”, zucht ik, “Maar krijg je dan je vader, onze vader naar hier?”.

Ik kan het nog steeds niet geloven, zou de leider van Eruditie écht mij vader zijn? Loog mijn moeder al die tijd? Is Maarten mijn tweelingbroer?

“Maarten, je moest eens weten met hoeveel vragen ik zit… Jij kan mijn broer zijn, mijn vader en jouw moeder zijn niet dood. Zou dit alles wel waar zijn?”, vraag ik bezorgd. Maarten komt dichter en knijpt hard in mijn arm. “Auw!”, gil ik uit, “Waar is dat nu weer voor nodig?”

“Om te weten of dit alles waar is, en het is zo…”, zucht Maarten en hij loopt naar me toe om me een knuffel te geven. “We komen wel achter de waarheid, dat weet ik gewoon. Eén ding is zeker, ik blijf jou en jou alleen vertrouwen!”, zegt hij stilletjes, “Mijn zus of niet, ik weet niet wat ik nog zonder je zou moeten…”

“Ik ook niet! Maar nu moet ik eerst Tristan verslaan en op de eerste plaats geraken om mijn mama naar hier te krijgen. Let’s do this!”

------------------------------------------------------------

OMG, cliffhangers, cliffhangers everywhere!!! :-O Maarten en Maybelle zijn... (maak de zin verder af!) REAGEER! Btw, Tristan is weer de klootzak van dienst: tegen Jill gaan klikken over Maybelle en Maarten! :-( Dat ze hem nog gelooft ook! Ik dacht dat Jill aan de goede kant stond! Wat denken jullie dat er nog gaat gebeuren? REAGEER!

Kus Ofie_x