"Gidenlere mi üzülüyoruz yoksa geride kalanlara mı hala bilmiyorum. Ben uçurumun kenarından çok döndüm. Çok yandı canım. İnsan yerine bir başkasını koyamayacağı birini kaybedince her şeyini kaybetmiş gibi oluyor, hayat anlamsızlaşıyor."
Elimi isminin yazdığı yerde dolaştırıp burnumu çektim.
"Özlemek çok zor Doruk. Kaybetmek çok kötü. Hala nasıl devam edeceğimi bilmiyorum."
İçimden aptal diye haykırarak gözlerimi sildim.Ben buraya ağlamaya gelmemiştim.
"Öncelikle senden özür dilemek istiyorum. Cenazeden sonra sana hiç gelmediğim için. Gelemedim. Buraya gelip de senden bana kalan tek şeyin bir avuç toprak ve soğuk bir taş olduğunu görmeye cesaret edemedim. Senden sonra çok zor toparlandım ben, yeni yeni yaşamaya başladım. Hayatıma Emir girdi, biliyor musun? Çocukluktan beri arkadaşın olan Emir. Bana aptal bir kız yüzünden en yakın arkadaşınla nasıl kavga ettiğini anlattı. Umarım o kız çok çirkindir. " gülümseyerek yanaklarımdaki damlaları sildim. Elimi ölüm tarihinin üzerinde gezdirdim.
"Kim bilirdi ömrünün bu kadar kısa olacağını? 19 sene...Oysa ben hep bir ömür benim olacağını düşünmüştüm. Hala o gün dün gibi aklımda. Arkanı dönüp gözün kapalı seni benden alan denize atlayışını unutamıyorum. Canım çok yanıyor, sevgilim. Senin olmadığın her güne uyanışımda kalbime cam kırıkları saplanıyor. Aslında can kırıkları onlar.."
" Özledim. Kokunu, sarılmayı, elini tutmayı. Hiç birinin elleri özlenir mi? Parmaklarını özledim. Kim daha çok özlerse o daha çok yalnız kalırmış. Ben çok yalnız kaldım, hatta yalnızlık benim en iyi dostumdu. Şimdi Emir var. Arada Denizle de görüşüyoruz. Emirden uzak dur dediğin zamanı hatırlıyorum. Ne kadar da çocuktuk. Keşke o zamanlara geri dönebilsek.."
Ayağa kalkıp elimdeki şişeyi açtım.İçindeki suyu dökerken gözyaşlarımın da toprağa düşmesine izin verdim. Varsın benim gözyaşlarım ıslatsındı sevdiğimin toprağını.
"Seni seviyorum. Şu an sadece yanımda ol istiyorum. Sadece sana sarılarak uyumak istiyorum. Her şey çok ağır. Bölüşelim istiyorum yükümü. Tek dayanağım, candostum Emir. Belki bana kızıyorsun ama biliyorum senin ona nasıl güvendiğini. Belki bana anlatmaya fırsatın olmadı ama doğduğun günden beri seni tanıyan birinin yanımda olması ve onun bana destek olması çok güzel. Bana küçüklüğünde yaşadıklarınızı anlatıyor arada. Hep aynıymışsın, inatçı ve yaramaz.. Ahh unutmuşum, Emir de evlilik hazırlıkları yapıyor. Senin de olmanı o kadar çok isterdi ki. İsterdik.."
Sesli bir şekilde burnumu çekip mezar taşını öptüm. Çok soğuk..
"Ama iyileştim artık. Ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda. Adının geçtiği cümlelerde gözlerim dolmuyor. Ama çok yoruldum. Gel artık sevgilim. Bu şehirde sensiz olmak çok zor. Burda her şey hiç bilmediğin gibi. Deniz ve Murat evlendi hatta küçük bir bebekleri bile var. Adını Doruk koydular. Bebeği hiç görmedim, cesaret edemedim. Ama tanışacağım onunla, seni anlatacağım ona. Seni hiç göremeyecek olsa da tanıyacak."
Gözlerimdeki yaşları silip ayağa kalktım. Elimde olsa hep yanında kalırdım onun.
"Saçlarım ıslak. 43 dakika önce duş aldım. Her zamanki gibi kurutmaya üşendim. Sen olsan kızardın. Sen olsan...Her cümlem 'sen olsan'larla dolu. Sen olsan hayat katlanılabilir olurdu Doruk."
Bir adım geriledim ve veda eder gibi elimi kaldırdım.Sanki bunu görebilirmiş gibi.
"Görüşürüz sevgilim. Çok yakında görüşürüz. Nerdeyse her gün sana geleceğim. Seni sevmekten hiç vazgeçmeyeceğim. Söz."
Arkamı dönüp ters yönde yürümeye başladım. Ellerimle yüzümdeki gözyaşlarını sildim ve istemsizce gülümsedim. Sonra arkamı dönüp bağırdım.
"SÖZ!"
********
Tekrardan merhaba, sevgili okurlarım :) Size son bir özel bölüm olacağını söylemiştim ve oldu. Umarım üzülmezsiniz bu bölümde. Mezarlık temalı bir bölüm yazmak geldi içimden.
Bazı arkadaşlar devam et, Doruk ölmemiş olsun diyorlar. Düşündüm ama yapamam. Hikayeyi böyle basitlestiremem. Bazen tadında bırakmak en iyisi :)
Bu bölüm isteklerinizi karşılar mı bilmiyorum ama elimden bu kadarı geldi. Aynı zamanda ESMER'i yazdığım için zor oldu. Neyse neyse çok konuştum :** Sizleri çok öpüyorum ve seviyorummmmmm :****
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİMSİYAH..
Genç Kurgu"Onu ilk gördüğüm anı hatırlıyorum da, ne kadar şapşaldı.Bir sonraki karşılaşmamızda da çirkefti.Bir diğerinde masama oturan küçük bir yalancıydı.Şimdi ise sadece benim."
