HIJ

Hoofdstuk 26

Zoals Gitte al zei ging de week snel voorbij. We hebben het in de klas er al een paar keer over gehad wat we na dit jaar gingen studeren. Ik weet het echt nog niet. Er zijn zoveel dingen die ik wel leuk vind. Ik ga er de volgende vakantie echt goed over moeten nadenken en dan beslissen, want nu heb ik het veel te druk. Dit weekend ga ik met pap mee naar een wedstrijd speerwerpen, dus studeren gaat er niet van kunnen komen en moet ik het nu allemaal doen. Normaal doe ik nooit mijn huiswerk op vrijdag, maar nu kan ik niet anders. Waarom moeten die leerkrachten toch altijd zoveel huiswerk geven? Ik pak mijn boeken uit mijn blauwe boekentas en zwaai de juiste pagina's open. Juist wanneer ik wou beginnen, gaat de bel. 'Ik ga wel!' roept Simon, terwijl hij de trap afrent. Dat zal Janne wel zijn. Hij ging haar vandaag voorstellen aan pap en mam, want ze zijn toch al een paar weken samen. Ik ben ook wel benieuwd om haar opnieuw te zien. De eerste en laatste keer dat ik haar zag was een bizarre dag. Daar denk ik liever niet meer aan terug. Stil stap ik de trap af en ga de woonkamer binnen. Janne en Simon staan hand in hand voor mam en pap. 'En wie is deze knappe jongedame?' vraagt pap enthousiast. 'Pap, dit is Janne, mijn vriendin. Janne, dit zijn mijn ouders', zegt Simon verlegen. 'Ik ben de zus van Simon, Silka', stel ik mezelf voor. 'Janne', knikt ze lief. 'Jullie zijn een super schattig koppel!' roep ik iets te luid. Janne en Simon kijken wat gespannen, maar verliefd naar elkaar. Bijna wou ik ongegeneerd 'kussen, kussen, kussen!' roepen, maar ik hield me nog net in. Het zou een beetje te gênant geweest zijn voor hun. Zo erg ben ik niet. 'Vertel eens, wat doe je allemaal? Wat studeer je? Wat zijn je hobby's?' vraagt mam geïnteresseerd. 'Eumhh... Ik volg de richting wetenschappen-wiskunde. Mijn hobby's zijn muziekschool, zang en saxofoon', Janne strijkt een pluk haar, dat voor haar ogen hing, achter haar oor. 'Dus je bent muziekaal Leuk! Zit dat in de familie?' vraagt mijn moeder weer. 'Ja, mijn vader speelt piano, mijn moeder dwarsfluit, mijn zus trompet en mijn broer viool', antwoordt ze. 'Allemaal een ander instrument. Jullie kunnen een orkest beginnen', lacht mijn vader. 'Ja, tuurlijk pap. Gaat hij al zijn flauwste moppen boven halen nu Janne hier is?' denk ik bij mezelf. Lachend schud ik mijn hoofd. Het gaat nog een gezellige avond worden. Spijtig genoeg zonder mij, want ik moet studeren. 'Janne, blijf je graag eten? We hebben genoeg', glimlacht mam. 'Ja, graag', knikt ze. 'Ik maak lasagne. Lust je dat?' mam stapt al naar de keuken, terwijl ze dat vraagt. 'Ja, het is mijn lievelingseten', met een glimlach kijkt ze naar Simon, die haar een knipoog geeft. Na het eten blijft Janne niet meer zo lang. Simon ging met haar mee naar buiten en ik heb hem niet meer naar binnen horen gaan. Nieuwsgierig kijk ik uit mijn raam naar buiten en zie Simon en Janne zoenen. Ik zou eigenlijk moeten wegkijken, maar ik ben zo blij voor hem dat ik lachend blijf staren. Wanneer Janne vertrekt, kruist Simon zijn blik de mijne. Ik knipoog naar hem, waardoor hij moet blozen. Beseffend dat ik me niet meer kan concentreren, stap ik de trap af en plof neer in de zetel. 'Schat, ga je straks gaan polsstokspringen?' vraagt mam, wanneer ze naast me komt zitten en haar arm om me heen slaat. Liever zou ik 'je weet wel wie' niet onder ogen willen komen, maar het is wel al lang geleden dat ik ben geweest. Ik denk even na en antwoord dan: 'Nee, liever niet.' Mam kijkt me vragend aan, maar zegt niets. Zou ze het doorhebben?