Ejderha Elementi

15. Bölüm: Kalkan

Hayır ona yapamazdı. Pamir örümcek bacağı fark ettiğinde onun için çok geçti.

"Hayır!" Diye bağırdım ve hızla koşup Pamir'in önüne atladım.

Pamir ölemez

Aklımdaki tek düşünce buydu.

Örümcek bacağın kalbime saplandığı anı görmek istemediğim için gözlerimi kapattım. Beklemeye başladım. 1....2....3 Hala örümcek bacağı kalbimde saplanmış bir halde değildi. Ayrıca ortamda olan ses bir anda kesilmişti.

Hızla gözlerimi açtım. Bir an Pamir'in önüme atladığını sandım. Ama çok şükür şu anda sırtımda onun bedenini hissediyordum.

Derin bir oh çektiğim anda önümde olan kan kırmızısı rengindeki kalkana baktım. Şaşkınlıktan gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Bu gücü nasıl yapabilmiştim. Adam öfkeyle örümcek bacağını kalkandan çıkarmaya çalışıyordu ama yapamıyordu. Pamir şimşek gibi bir hızla önüme geldi. Nasıl bu kadar hızlı olmuştu? Hemde 2. Kez buna şahit oluyordum.

Gözlerinde öfkenin yanı sıra şaşkınlıkta vardı. Böyle bir şey beklemediği apaçıktı.

"Sen gerizekalı mısın?" Bunu demesiyle içimde oluşan bir öfke hissettim.

"Seni kurtarmak gerizekalılık mı? Bunu gerçekten böyle mi yorumluyorsun?"

"Gücünü elinde olmadan yaptın. Fark etmedim sanma. Bir daha beni kurtarmaya çalışmayacaksın....Anladın mı?"

"Sen beni kurtarmak için canını tehlikeye atıyorsun. Bunu ben niye sana yapamıyorum?" Sesimdeki öfke bir anda kaybolmuştu.

"Hayır! O başka..."

"Kavganızı kesin ve çıkarın beni şu kalkandan." Dedi adam. İkimiz de öfkeyle adama baktık.

"Asla!" Diye bağırdım. Adamın yüzü bir anda aydınlandı.

"Biliyor musun?" Dedi ve hızla iksiri içti. Pamir'le ben şaşkınlıkla bakakaldık.

"Bu iksiri içtiğin zaman dediğim gibi hareketlerini izleyebilirim. Fakat şu anda iksiri ben içtim. Yani artık kendimi izleyip yönetebileceğim. Bu yüzden kendimi kurtaracağım." Parmaklarını şıklattığı an toz bulutu gibi ortadan kayboldu.

"Hayır!" Diye bağırdım ama bağırmam hiçbir şeyi düzeltmeyecekti. Pamir'e gözlerimi çevirdiğim an burada olmadığını fark ettim ve bakındım.

Pamir Melisa ve Nur'un yani başında dikiliyordu. Hızla yanına koştum ve onlara baktım.

"Onları en kısa sürede hastaneye götürmeliyiz." Dedi Pamir.

Nur başını çarpmıştı ve başı çarpmanın etkisiyle kanıyordu.

"Duvar çok sertti. Kafatası zarar almış olabilir." Dedi Pamir Nur'a bakarak. Gözlerim dolmaya başladı. Pamir hızla Melisa'yı da kontrol etti.

"Güç ona bayıltıcı etki yaratmış. Eğer güç içinden çıkartılmazsa bir daha asla uyanamayacak. Yayılmadan bunu engellememiz gerek."

"Hepsi benim yüzümden." Dedim. Artık ağlıyordum. Pamir hızla bana baktı.

"Sızlanmayı kes. Şimdi senin yardımına ihtiyacım var." Pamir'in bakışları değişmişti. Derin bir nefes aldı.

"Biliyorum hiç konusu açılmadı ama... Hızlı koşabildiğimi fark etmiş olmalısın." Meraklı gözlerle ona baktım. Bunu söylemesini hiç beklemiyordum.

"Ve...onları kurtarabilmek için bunu yapmam gerekiyor." Aslında böyle koşabildiği için çok şaşırmam nasıl olduğunu öğrenmeye çalışmam gerekiyordu ama şu an bunun sırası değildi. Gözlerimi kırpıştırdım.