Ejderha Elementi

6. Bölüm: Şimşek Gibi Koşmak

"Ben ne yaptım Toprak?" Koltuğa hızla oturdu. Saçlarını ellerinin arasına aldı.

"Ne oldu?" Dedi hızla Toprak. Arkadaşının halinden endişelenmişti.

"Nur'u intiharıyla ilgili tehdit ettiğime inanamıyorum." Toprak Pamir'in haline şaşkın gözlerle baktı.

"İyi de biz hep böyle şeyler yapıyoruz."

"A...ama bu farklı." Toprak elindeki patlamış mısırı masaya koydu. Bakışlarıyla arkadaşını süzmeye başladı.

"Sen iyi misin?" Pamir hızla başını Toprak'a çevirdi.

"Şans eseri Nur'un intihar etme sebebini öğrendim. Ve ben yaşadığı acıların üstüne onu tehdit ettim." Sinirle ayağa kalktı ve volta atmaya başladı.

"Ben tam bir aptalım." Diye mırıldandı.

"Pamir...senin kalbin bile yok. Nasıl hissediyorsun?" Pamir bir anda durdu ve Toprak'a öfkeyle bakmaya başladı.

"Yüzüme vurduğun için teşekkür ederim."

"Ama Pamir...sen kötüsün bunları neden umursuyorsun?"

"Çünkü bende ailem yüzünden acı çektim. Ve bu duygunun ağırlığını çok iyi biliyorum." Diye sesini yükseltti arkadaşına. Toprak ayağa kalktı ve endişeli bir şekilde arkadaşına baktı.

"Duru'ya bir görünsen iyi olacak."

"Toprak...Senin bir kalbin var ama kullanmıyorsun." Odadan hızlı adımlarla çıktı. Toprak arkadaşının söylediği ağır lafların altında ezildiğini hissetti. Evet! Arkadaşının aksine onun bir kalbi vardı. Her şeyi bilmesine rağmen onunla arkadaş olmuştu. Arkadaşı ilk defa onunla böyle konuşuyordu. Bıkkınlıkla nefesini dışarı verdi.
************
Nur'un omzunun üstünden Pamir'i gördüm. Binanın arkasında durmuş yüzü şaşkınlıktan bembeyaz olmuştu. Elimde olmadan Nur'u daha fazla sıktım. Gözlerimi Pamir'den ayırmıyordum. Nur kendisini geri verince birbirimizden ayrıldık.

"Teşekkür ederim Dilara. Sen çok iyi bir arkadaşsın." Ardından cebinden bir peçete çıkarıp burnunu sildi. Bense gözlerimi arada Pamir'e çeviriyordum.

"Nereye bakıyorsun boyuna?" Nur peçeteyi kenara bırakıp bana baktı.

"Hiç." Nur bir anda arkasını dönünce bende hemen gözlerimi Pamir'in olduğu yere çevirdim. Gitmişti. Ama az önce buradaydı. Nur tekrar bana baktı. Ardından ayağa kalktı. Bende kalkacağım an elini uzattı. Gülümseyip elini tuttum ve ayağa kalktım.

"Biraz yalnız kalmaya ihtiyacım var Dilara. Görüşürüz."

"Görüşürüz." Deyip el salladım ona. Ardından Pamir'in olduğu yere doğru yürüdüm. Etrafıma baktım ama yoktu.

"Dilara." Duyduğum sesle korkudan ufak bir çığlık attım. Hızla arkamı döndüm. Ulaş'tı.

"Beni korkuttun."

"İnan bana amacım bu değildi."

"Ne oldu?"

"Yanına gelmem için bir sorun mu olması gerekiyor?"

"Ah...Tabiki hayır. Ben sadece..." Sözümü kesti.

"Merak etme anladım. Sevgililerin gizli yerinde ne yapıyorsun?" Şaşkınlıkla bakakaldım.

"Ne! Sevgililerin buluşma yeri mi?" Ulaş kafasını salladı.

"Senin sevgilin olduğu için mi buraya geldin?" Dedim.

"Hayır. Açıkçası düşünmüyorum. Gerçek sevdiğim biriyle sevgili olmak istiyorum." Omzuna yumruk attım.

"Aynen." Pamir'in bir sevgilisi vardı demek. Eminim kendisi gibi kötü biridir.