Ejderha Elementi

18. Bölüm: Mesaj

Nur hızlıca elimi tuttu ve yangın merdiveninden aşağı doğru hızlıca inmeye başladık.

Babam yangın merdiveninin başında durup 2 adamını aşağıya gönderdi. Aşağı inmekte olduğumuzu fark etmişti.

"Acele et!" Diye bağırdı Nur. Kapıdan hızlıca çıktık ve sokağa adımımızı attık. Burası arka bir sokağa açılıyordu.

Belki de yangın merdiveni süsü verilip mafya tarafından kullanılan bir yer olabilirdi.

Ve babam da bu işin içindeydi.

2 adamdan ikisi birimizi yakaladı. Hızlıca çırpınıp ondan kurtulmaya çalıştım. Nur adamın ellerinden kurtulup ona tekme attı. Ardından yumruğunu adamın gözüne geçirdi.

Bense güç konusunda bir şey elde edemeyeceğimi anlayınca element konusunda bir şey yapmaya karar verdim. Ani bir hareketle adamın ellerinden kurtuldum ve avucumu adama açtım. Kan kırmızısı rengindeki güç adama geleceği an adam kalkanı çıkartıp engelledi. Sinirden yumruklarımı sıkıp öncekine göre daha fazla bir güç attım.

"Bir ejderha elementine göre çok kötüsün."

"Sen öyle san!" Diye bağırdım ve adamın sırtına atladım. Adam şaşkınlıkla bana baktı. Hızla adamın saçlarını çekmeye başladım. Adam bağırdığı an Nur hemen yanıma koştu ve adamı yere düşürüp kalkmamda bana yardım etti.

2 adam da kaybetmenin öfkesiyle ayağa kalktı ve avuçlarını açtı. Nur ve bende hemen avuçlarımızı açtık.

2 adamda hızla güçlerini bize attı. Nur'la beraber biz de gücümüzü attık.

Birkaç dakika sonra durum değişmedi. Her şey aynı şekilde ilerliyordu ama ben bitkin düşmüştüm.

Bu adamlar bizi öldürecekti. Buradan kaçışımız yoktu. Zorlukla nefes aldıktan sonra konuşmak için ağzımı açtım.

"Bakın ben liderinizin kızıyım." İkisi de yüksek sesle kahkaha attı.

"Daha iyi bir yalan söylesen belki inanırdık."

Nur daha fazla dayanamadı ve yere düştü. Hızla arkamı dönüp ona baktım.

"Nur iyi misin?" Tek başıma dayanmam imkansız gibi bir şeydi.

"Yalan söylemiyorum." Diye bağırdım.

"Sen liderin kızısın ha o yüzden gizleniyordun?"

"Babamın bir mafya lideri olduğunu bilmiyordum. Bunu anlamak için gizlice odasına gittim. Allah kahretsin ki yaptım bunu!" Diye bağırdım. Ardından daha fazla dayanamayarak kollarımı indirdim. Bana gelen bir güç sayesinde bende Nur'un yanına yere kapaklandım. İkisi de birden güç atmayı bıraktı.

"Sen onun kızı olmuş olamazsın. İmkansız."

"Ben onun kızıyım diyorum. Şükrü Özsoy'un kızıyım." Hızla ceplerimi yokladım. Onlara kimliğimi gösterecektim lakin kimlik yanımda değildi.

"Kimliğini mi vereceksin?"

"Olamaz! Odada unutmuşum."

"Yalan söylüyorsun."

"Yemin ederim ki..."

"Dilara...Nur!" Pamir'in sesini duymamla şaşkınlıktan gözlerim fal taşı gibi büyüdü. Hızla arkamı döndüm.

"Pamir!" Bunu söyleyen Nur'du. Telefonda aradığını görsek bile gelmesine şaşırmıştık.

"O gerçekten de Şükrü Özsoy'un kızı. Onu rahat bırakın." Dedi Pamir. Sesi sakindi. 2 adam da bizim gibi şaşkın bakışlar attıktan sonra tek kelime etmeden yanımızdan uzaklaştılar.