Ejderha Elementi

36. Bölüm: Ceza

"Nur, Dilara, Melisa, Ada, Yeşim ve Sezen derhal odama gelin. Derhal!" Diye haykırdı müdür. Çok sinirlenmişti.

Tam beni tutan kişiyi görmek için arkamı dönüyordum ki Pamir'i Sezen'in yanına giderken buldum.

Bir dakika! Ben kendime itiraf etmek istemesem de beni tutan kişinin Pamir olduğunu düşünüyordum. Hatta inanıyordum.

Pamir ağlayan Sezen'in yanına geldi ve onun avucunu öpüp bir şeyler söyledi. Sinirden dişlerimi sıktım. Hani Sezen bir hataydı? Hani beni seviyordu? Yalancı!

Hızla arkamı dönünce Ulaş'la karşılaşmayı hiç hemde hiç beklemiyordum.

Evlenme teklifinden sonra...

Bakışları soğuktu ve kaşlarını çatmıştı. Sanırım az önce yaptığım şeye çok sinirlenmiş olmalıydı.

Daha fazla gözlerine bakamadım ve resmen koşar adım müdürün peşinden gittim.

Melisa ve Nur iki yanımdaydı. Melisa korkudan titrerken Nur şaşkınlıktan afallamıştı.

"İyi misin?" Dedim ona kısık sesle. Bana baktı ve tek dediği kelime "Ha?!" Oldu. Sanırım Toprak onu baya çarpmıştı.

"Şimdiki zamana dön." Dedim endişeli bir sesle. Müdürün odasına böyle girerse bizim için hiç iyi olmazdı. Nur beni umursamayıp tekrar önüne dönünce bir küfür savurdum.

"Şuradan bir gidelim seni kendi ellerimle döveceğim Toprak. Seni Sezen'den de beter edeceğim."

"Ne oldu?" Dedi Melisa merakla bana dönüp. Tam ağzımı açıyordum ki müdürün kapısının önüne geldik. Müdür kapının başında durup hepimizin odaya girmesini bekledi. Ardından içeri girip kapıyı kapattı ve kendi masasına yerleşip hepimizi süzdü.

"Anlatın" dedi sert bir sesle. Melisa ağzını açıyordu ki Sezen konuştu.

"Ben orada bahçede duruyordum." Dedi Sezen ağlamaklı sesle. Kendini acındırmaya çalışıyordu. Salak! Böylece biz kesin okuldan atılırdık. "Sonra Nur Dilara ve Melisa yanıma geldi ve bana durduk yere saldırdı. Az kalsın..."

"Durduk yere mi?" Dedim sesimi az da olsa yükselterek. "Durduk yere ha?! Bize yaptıklarını...."

"Kes sesini Dilara! Hepinize söz hakkı vereceğim. Önce dinle!" Dedi müdür sert bir sesle.

"Ada ve Yeşim beni kurtarmaya çalıştı hocam. Bana saldıran Dilara Nur ve Melisa'ydı." Dedi Sezen. "Gerçekten çok canımı yaktıklar. Sanırım bu durumu unutmak için bir psikiyatrist şart."

"İçini rahatlatmak için elimden geleni yapacağım Sezen. Bunları hiç hak etmiyordun." Dedi müdür. Ardından Melisa, Nur ve bana baktı. "Kendinizi savunacak ne söyleyeceksiniz?"

"Ben..."

"Benim yüzümden!" Diyerek Nur'un sözünü kestim. Bu okuldan atılması gereken biri varsa o ben olacaktım. Benim yüzümden Nur ve Melisa atılmayacaktı.

"Açıkla!" Dedi müdür bana bakarak.

"Onları ben kışkırttım." Diyerek yalan söyledim.

"Yalan söyleme!" Dedi Nur öfkeyle. "Dövüşelim diyen sen değil bendim."

"Ama kabul eden bendim. Eğer kabul etmeseydim şu an bu durumda olmayacaktık."

"Sırf kabul ettin diye tek kabahatli sen olmuyorsun." Dedi Melisa çatallı bir sesle.

"Melisa haklı! Teklif edende en az kabul eden kadar suçlu." Dedi Nur öfkeli bir sesle.

"Bakın!" Dedim öfkeyle. "Benim yüzümden hiç kimse okuldan..."