My Little Princess (yaoi)

Rozdział 15- Weźcie się wszyscy ode mnie odczepcie

-Oliver- cała trójka naraz.

Czuje jakby cały świat zatrzymał się akurat w tym momencie. Czy moje wszystkie tajemnice wyjdą najaw?

-Oliver...kochanie...dlaczego oni tu są?- zapytał mnie Will.

-Chce chwilę porozmawiać z Oliverem i kochanie? Oliver...on jest twoim chłopakiem?- Nick.

-Również, chce porozmawiać z nim...- Victor.

Totalnie mnie zatkało. Na żadne pytanie nie mogłem znaleźć odpowiedzi, ani pytania.

- Oli...- Will.

-Oliver- Victor.

-Musimy porozmawiać, to bardzo ważne- Nick.

- Weźcie się wszyscy ode mnie odczepcie!- wrzasnąłem i przepchnąłem się miedzy Nickiem, a Victorem by przejść do szatni zostawiając ich w osłupieniu.

Will Pov

Co tu się do cholerny jasnej dzieje? Ile ja jeszcze nie wiem o tym chłopaku, ile on ma jeszcze tajemnic?

-Victor...wyjdź w tej chwili z tej kawiarni- warknąłem na brata.

-Nie ma mowy! Mam sprawę do niego!- odpowiedział dumnie.

-Jeżeli macie jakieś swoje sprawy, to lepiej oboje stąd wyjdzcie. Ja nie mam zbyt dużo czasu, a muszę to załatwić, to dość pilne- powiedział nieznajomy (Nick).

-Nie znam cie i jak na nieznajomego za dużo gadasz- podszedł do niego Victor- mam ochotę wytrzeć ci tą twarz o asfalt.

-Hej! Uspokujcie się!- krzykął pracownik- bo wezwe ochronę.

Kiedy ta dwójka próbowała się uspokoić, wymknąłem się i wszedłem do szatni zastając tam Olivera, który w tym czasie zakładał buty.

-Oli- podszedłem do niego.

-Czego chcesz?- zapytał mnie zimno, jeżeli nie lodowato.

-Chodźmy stąd tylko we dwoje. Zaraz Victor i ten drugi zorientują się i przyjdą tu...nawet siłą.

Oliver spojrzał na mnie, zawiązał ostatniego buta i wziął swoją torbę na ramię i wskazał drugie wyjście z szatni. Poszedłem za nim i po chwili znaleźliśmy się na dworzu.

Nick Pov

Wtargnąłem do szatni i rozejrzałem się po niej. Nie ma ich tu. Cholery Oliver. Jeszcze go dorwe. Zapłaci mi za wszystko! To przez niego musiałem chodzić na tą terapię i brać ohydne tabletki.

-Kurwa- mruknąłem pod nosem i natychmiast wyszedłem drugim wyjściem z szatni.

Jeszcze dziś go znajdę. Spjrzałem na ziemię i ujrzałem ich ślady butów. Może to będzie prostsze niż się spodziewałem? Zaśmiałem się w duchu i natychmiast ruszyłem za ich ślady. Włożyłem rękę w moją saszetkę i palcem przejwchałem po ostrzu noża. Ostrzyłem go wczoraj. Już nie mogę się doczekać.

Oliver Pov

Usiadłem w parku na ławce z Willem. Zacząłem mu opowiadać o kłótni z rodzicami. Spuściłem głowę, kiedy skończyłem opowiadać. Przytulił mnie lekko do siebie.

-Nic się nie martw zawsze się coś wymyśli. Przecież to twoi rodzice, na pewno cie kochają- przejechał dłonią po moich włosach i wytarł mi swoim rękawem moje łzy.

-Chciałbym już tak zawsze- wyznałem.

Chłopak się już nic więcej nie odezwał, a ja pozwoliłem sobie na chwilę luzu, odetchnięcia od tych wszystkich złych myśli, które mi towarzyszyły od kilku dni. Codzienne zmartwienia odeszły na moment w kąt, a ja mogłem się odprężyć.

Nick Pov

Podszedłem ich od tyłu. Ukłękłem w krzakach na jedno kolano. Wyjąłem nóż.

Jakie ładne z nich gołąbeczki. Ciekawe jak długo będą się sobą cieszyć.

Will Pov

Usłyszałem coś w krzakach i odwróciłem się, kiedy nagle nóż znalazł się w moim brzuchu i usłyszałem "nie" i "kurwa".

Oliver Pov- 2 dni później

Powiedzieli, że wyjdzie z tego.

Witam, witam. Życzę wam wesołych świąt, zdrowia, szczęścia, nowych przygód i nie ważne że macie masę problemów, ten czas jest po to by odpocząć i znaleźć rozwiązanie z każdego problemu. Dziękuje za wszystkie gwiazdki i komentarze, jestem taka szczęśliwa. Dziękuje jeszcze raz tym którzy są ze mną ciągle, a teraz...

Uwaga! Uwaga!

Chce jeszcze napisać z 7-8 rozdziałów tej książki do tego epilog. Również wtedy znów zaczne pisać rozdziały wojny ognia i wody. A podczas tego nową książkę pod tytułem "psycholog" będzie ona opowiadać o psychologu, który walczy z homofobią i drugim bohaterem synem prezydenta, który jest homofobem. Co o tym myślicie? Czy myslicie, że taka miłość może zaistnieć?

Jeszcze raz życzę wam wesołego pierożka!