Mert resmen yanımdaydı. Daha bugün rüyamda görmüştüm sarılışını. Şimdiyse kollarının arasındaydım. O muhteşem sarılışını özlediğimi fark ettim. Gözlerimden bir kaç damla yaş aktı. Sanırım Mert de ağladığımı fark etmişti. Başparmağı ile gözyaşlarımı sildi.
"Damla,lütfen ağlama... Seni seviyorum ne olur ağlama. Ölüyorum.."
"Nasıl geldin sen buraya? Nasıl buldun beni?" diye peşi sıra soru sormaya başlamıştım bile. Hıçkırıklarım susmuyordu. Üzüldüğümden değil de özlemimden ağlıyordum. Mert'ime kavuşmuştum. Yüzünü saçlarımın arasına daldırdı.
"Sevgilim.. Kokunu öyle özlemişim ki. Nefesim olmuşsun haberim yokmuş meğer..."
dedi kokumu içine çekerken. Nefesim olmuşsun haberim yokmuş meğer ne güzel bir cümleydi öyle.
"Nasıl buldun sen beni?"döküldü dudaklarımın arasından.
"Sevdanın kokusunu takip ettim."dedi bana bakarken.
"Ne yaptım dedin sen?" derken tebessüm ediyordum. Alnıma ufacık bir öpücük kondurdu.
"Sevgililer Günümüz Kutlu Olsun Nefesim..."dedi sırt çantasından bir kavanoz çıkartırken. Nutella mı aldı acaba diye düşünmeden edemedim tabii. Aç mıyım ne?
"Nutella diye düşünüyorsun sanırım. Onu daha sonra alırım bir tanem. Bu kavanozda anılarımız ve senin benim için ne kadar önemli olduğun yazıyor. Her gün bir tane okursan iyi olur.Fazlası ağlatır seni."dediğinde gözlerim dolu dolu onu izliyordum.
"Ömrüm,senden binlerce defa özür diliyorum. Düğüne bir gün kala seni terk etmem yanlıştı biliyorum. Affet beni.."
"Kalbim olan birini nasıl affetmem. Hem o zaman nasıl yaşarım ben. Ömrümün sonuna kadar yaşamam için sen lazımsın. Seni seviyorum Mert Ulusoy."
"Buradan çıkar çıkmaz evleneceğiz. Söz veriyorum.Ama bu sefer de sen kaçma sakın."
Gülerek ona sarıldım.
"Ömrümü ömrünle birleştirmekten asla kaçmam sevgilim..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Psikopat Aşık(Düzenleniyor!!)
Teen Fiction"Sen benim neyimsin ki? Annem? Babam? Abim? Ablam? Sevgilim?"dedim. Sonra bana döndü "Bak sonuncusu iyiymiş. Olabiliriz aslında. Evet,evet olalım." "Ya istemiyorsam!" "İsteyip,istemediğini sorduğumu hatırlamıyorum."
