Psikopat Aşık(Düzenleniyor!!)

Duy Beni Nefesim

(Damlanın Anlatımıyla)
Mert yere yığılmıştı. Öldürmüşlerdi onu. Benim nefesim artık yoktu. Ve bir insan nefesi yoksa hiçtir. Tutunacağım tek dalım oydu. Telefonumu aldım elime. Gayeyi  aradım. 2 kere çaldıktan sonra hemen açtı.
- Noldu?   
- Ga-ga- gaye Mertimi öldürmüşler, benim nefesimi benden aldılar gaye. Ben nefessiz napıcam şimdi?
- Dur ağlama Damla, size geliyorum bekle sen sadece sakin olmaya çalış, bizim tayfaya da haber veririm beraber geliriz ama sen yeter ki sakin ol nefes almaya çalış.
- Nefes almaya mı çalışıyım? Benim nefesimi benden aldılar Gaye. Artık ben bir ölüyüm!
- Damla saçmalama, kendine bişey yapma Buraklara söylerim bi araştırsınlar, kesin bir bilgi değil bu.
- Kesin bilgi Gaye, elimde CD var Mert Ulusoy öylece yere yığıldı. Gördüm Gaye, mektup yazmış bana. Vurulurken son sözü "Damlam seni hep sevicem."oldu. Mektupta ne yazmış biliyor musun? Beni unut sevdiğim tek kadın. Bensiz bir hayat kur. Bu ne oluyor Gaye ? Ölüm olmuyor mu?
- Özür dilerim Damla bilmiyordum. Tamam hemen gelicez. Biz gelene kadar yat uyu tamam mı?
- Deniycem!
Dedim ve telefonu kapattım. Kapı çaldı, en son kapı çaldığında Mert'in öldürüldüğü görüntüler vardı Cd'nin içinde. Şimdi kimdi? Kapıyı açtım. Mert yerde yatıyordu, benim nefesim ölmemişti. Ama kanlar içinde yerde yatıyordu. Omuzundan vurulmuştu.
"Kalk nefesim."dedim ona, ama kımıldamadı bile nefes de almıyordu. Mert kalk lütfen.
Merti içeri aldım. Koltuğa yatırmaya çalıştım. Telefonumu masadan aldım. 112'yi aradım. Mert seni kurtarıcam.
Telefon çaldı. Açtılar sonra.
-Buyrun
-Sevdiğim ölüyor.dedim
-Hanımefendi durumu ne?
- Kahretsin ki nefes almıyor!
-Adresi alabilir miyim?
Adresi verip telefonumu kapattım. Benim nefesim nefes almıyordu. Heryeri kanlar içindeydi. Yüzü kandan görünmüyordu. Omuzundan da çok fazla kan kaybetmişti. Hemen bir fular koydum omuzuna. Mertim bana 2.bir şok yaratma nolur. Seni kaybettim sandığımda karşıma kanlar içinde çıktın. Şimdi kollarımda ölme Mert, beni sensiz bırakma. Bana dön, gine beni gıcık etmek için uğraş. İnan birşey demem, kızmam bile sana. Çünkü kızamam. Ben 1 kere seni kaybetme korkusunu derinden yaşadım. Gözümün önünde vurdular seni. Yapma Mert şimdi de kollarımın arasında can vermeni seyrettirme bana!
"Uyan Artık!!"
Kapı çaldı ambulans gelmişti. Merti sedyeye yatırdılar, nabız kontrölünü yaptılar. Atmıyor dedi birisi. Mert beni nefessiz bırakma...
Ambulans aracına taşıdılar onu, bende yanına oturdum. Ilk müdahaleler yapıldı. Sonunda nabzı attı. Kalbi de atıyordu.  Beni bırakmamıştı nefesim. Gitmemişti.
Elini tuttum, önce buz gibiydi sonra normal ısısına döndü. Elimi sıktı.
"Mert, nefesim..."
Konuşmaya çalıştı.
"Bırakmadım seni, benden başkasına izin vermem."dedi.
Gözlerimden yaşlar döküldü. Mert sessizce konuştu;
"Sana benim yanımda ağlama demedim mi?"dedi sonra gözleri yavaşça kapandı. Bende hızlı hızlı göz yaşlarımı sildim. Elimi sıkması yavaşladı. Elleri elimden aşağı indi.
"Noldu?"dedim hemşireye.
"Kalp atışı yavaşlıyor, solunum zayıf."dedi bana dönerken.
"Nasıl zayıf ya? Az önce benimle konuştu."
"Sakin olun hanımefendi."
"Sen bana nasıl sakin ol dersin ya. Senin sevdiğin burda kanlar içinde yatsaydı ne yapardın he söyle napardın??"dedim bağırarak.
Kadın sustu..
Bir an herkes sustu. Sadece Mert'e takılı makinelerin sesi geliyordu. Sessizliği bozan erkek bir hemşire oldu.
"Nabız yavaşlıyor, kalp atışı durmak üzere."diye bağırdığında bende durmuştum.
"SEN ÖLEMEZSSİN MERT ULUSOY!!"
Beni nefessiz bırakma, mahvetme beni.
Ağladığımın farkında bile değildim. Mert gözlerimin önünde eriyordu. Mum gibi eriyordu, boşu boşuna yanıp son gramına kadar yanan mum gibi eriyordu...

Arkadaşlar yine merhaba;
Bir arkadaş yorum yapmıştı, bende ona uymaya çalışıyorum. Yavaş ilerletiyorum konuyu. Eminim ki Sizinde hoşuna gidiyordur. Şunu söyliyim ki 2 gün yazamıycam. Iyi okumalar...
Bide vote çok az biraz vote atın 😊