Εύη : ένα κορίτσι που αγαπάει την τέχνη. Έχει έναν δυδιμο αδερφό τον Έκτορα. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που κάτι έγινε στην ζωή της και.. αυτό άλλαξε.. κάτι το οποίο από το νου κανενός δεν θα περνούσε.
Αχιλλέας: ο κολλητός του Έκτορα και ο αντιπαθεστα...
Άνοιξα τα μάτια μου από το κλάμα της μικρής και πήγα στο δωμάτιο της. Την πήρα και την άλλαξα. Την τάισα και ξεκίνησα να την ξανακοιμιζω.
Άκουσα βήματα και μπήκε στο δωμάτιο.
"Πώς είναι;" "Κάπως καλύτερα..." Είπα και με πλησίασε την πήρε και κάθησε στην καρέκλα. Ξεκίνησε να την κουνάει και τους πήρε και τους δύο ο ύπνος.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Τον πλησίασα και πήρα την μικρή και την έβαλα στο κρεβάτι της. Τον σήκωσα και τον τράβηξα στο δωμάτιο μας. Τον ξάπλωσα στο κρεβάτι και γύρισε πλευρό σας να μην συμβαίνει τίποτα έτοιμος να κοιμηθεί. Ξάπλωσα κα εκανα να τον ξαναξυπνήσω όσο πιο γλυκά μπορούσα . Τον είδα να γελαει και τον πλησίασα με χαμόγελο.
"Καλημέρα" έκανα να τον φιλήσω τρυφερά αλλα με φίλησε πεταχτά και πλησίασε την πόρτα. "Καλημέρα θα αργήσω τα λέμε" είπε και βγήκε από το δωμάτιο και μετά από το σπίτι. Τι στο καλό συνέβη μόλις τώρα;
(•••)
Άκουσα κλειδια και μπήκε μέσα. Με κοίταξε στο σαλόνι. Ήρθε και κάθησε δίπλα μου. Έκανε με με βάλει στην αγκαλιά του αλλα τραβήχτηκα. "Τι κάνεις ξύπνια;" Είπε και δεν απάντησα. Είχε ένα ύφος παράξενο... Ούτε ψυχρό ούτε απόμακρο αλλά με κοιτούσε σίγουρα περίεργα. "Εύη..." "Καληνύχτα" είπα και σηκώθηκα. Πήγα πάνω και πήρα μια κουβέρτα και ένα μαξιλάρι. Πήγα στο δωμάτιο της μικρής και ξάπλωσα στον καναπέ κοντά στο κρεβάτι της. "Ει τι συμβαίνει;" "Είπα καληνύχτα Αχιλλέα" είπα και γύρισα πλευρό. Με σήκωσε σαν νύφη και με πήγε στο δωμάτιο μας και με έβαλε στο κρεβάτι. Δεν κουνήθηκα. "Νυστάζω" είπα και σηκώθηκα αλλά ήρθε μπροστά μου. "Τι συμβαίνει;"είπε και έπιασε τα χέρια μου αλλά τα τράβηξα. Έμπλεξε ξανά τα δάχτυλα μας και με κοιτούσε στα μάτια με βλέμμα γεμάτο απορία. "Αλήθεια; Ρωτάς τι συμβαίνει; Λείπεις από το πρωί και γυρνάς τώρα και δεν είπες ούτε μια κουβέντα. Δεν πήρες ούτε ένα τηλέφωνο. Κάτι " "Είχα πολύ δουλειά σήμερα" είπε και τον κοίταξα. "Δεν σε δικαιολογεί" "Έχεις δίκιο συγγνώμη έσφαλα" είπε και κάθησε στο κρεβάτι τραβώντας με δίπλα του. "Και καλά κάνεις καληνύχτα τώρα" είπα και σηκώθηκα. Με τράβηξε πάνω του. "Δεν έχεις να πας πουθενά θα κοιμηθείς εδώ" είπε και με εριξε στο κρεβάτι.
(•••)
Ξύπνησα και βρήκα ένα σημείωμα δίπλα μου.
' Δεν θα αργήσω σήμερα σου το υπόσχομαι
Α'
Πήγα στο δωμάτιο και η μικρή κοιμόταν ήρεμη. Την ακούμπησα και δεν είχε πλέον πυρετό. Βγήκα από το δωμάτιο και πήγα στην κουζίνα.Κοίταξα το ημερολόγιο πάνω στο ψυγείο... πλησίαζαν.. κάτι σκαρώνει. Πήγα στο κινητό μου και πήρα τηλέφωνο τα κορίτσια και της φώναξα εδώ.
Άκουσα χτύπημα και άνοιξα την πόρτα. "Καλημέρα" είπα και τις αγκάλιασα.
Έκανα καφέ και κάθησαμε στον καναπέ. Τους μίλησα για την περίεργη συμπεριφορά του Αχιλλέα και με κοίταξαν. "Λες να..." "Να;" "Να σου κάνει πρόταση ντε" είπε η Δώρα και γέλασα. "Ο Αχιλλέας... Σε εμένα;" "Εύη σε περίμενε ένα ολόκληρο χρόνο" είπε η Δάφνη και το σκέφτηκα.. "Δεν... Δεν μπορεί..." "Γιατί όχι είναι ένα ενδεχόμενο" είπαν και τις κοίταξα. "Θα μπορούσε αλλά δεν το νομίζω." "Ναι αλλά αν το κάνει;" Είπε η Δώρα και την κοίταξα χαμογελώντας. "Μάλλον.. θα δεχτώ.." είπα και ήπια μια γουλια καφέ. "Από την άλλη... " Πήγε να πει αλλά το έκοψε... ήξερα τι σκεφτόταν αλλά έχουν περάσει τρεις μήνες από τότε που ξεκινήσαμε να μένουμε μαζί. Δεν είχαμε μιλήσει επίσημα ξέραμε αυτόματα ότι ο ένας ανήκει στον άλλο.... Από την άλλη...
(•••)
Άκουσα κλειδιά και κοίταξα την πόρτα. "Καλώς τον" είπα και με πλησίασε με φίλησε και πήγε στο δωμάτιο χωρίς να μιλήσει. Τον ακολούθησα και τον είδα να βάζει πυτζάμες. "Ει τι συμβαίνει" είπα και βγήκε ξανά χωρίς να μου μιλήσει. Άκουσα κλάμα και πήγα στο δωμάτιο της μικρής. Την ακούμπησα και ηταν ζεστή πάλι. Την πήρα στην αγκαλιά μου και την κοιμησα. Βγήκα και πήγα στο δωμάτιο μας. Κοίταξα το συρτάρι και ενιωσα τα μάγουλα μου υγρά. Πηρα μια βαθειά ανάσα και πήγα στο σαλόνι καθόταν και φαινόταν σκεπτικός "Γιατί δεν μου μιλάς; Τι συμβαίνει; " "Εύη οχι τώρα " είπε και σηκώθηκε. Έπιασα το χέρι του και τον τράβηξα κοντά μου. "Τι συμβαίνει γαμωτο;" "Εύη είπα όχι τώρα" είπε και έφυγε από κοντά μου. Πήγα στο δωμάτιο και κλείδωσα την πόρτα. Άφησα τα δάκρυα μου να κυλήσουν και προσπαθούσα να μην ακουστω έξω.
"Εύη... Συγγνώμη... Βγες σε παρακαλώ..." Άκουσα την φωνή του και άνοιξα την πόρτα. Έκλαιγε. Σκούπισε τα δάκρυα μου και με αγκάλιασε. Έβαλε το κεφάλι του στο λαιμό μου και το έκρυψε σαν μικρό παιδί. Τυλιξα τα χέρια μου γύρω του και τον άφησα να ξεσπάσει. Προσπάθησα να κρατήσω τα δικά μου δάκρυα πίσω. "Είναι άρρωστη" είπε και έκλεισε τα μάτια του.
