Amnesia✔️

❔6❔

Άνοιξα την πόρτα του σπιτιού μου και μπήκα μέσα. Πήγα στο δωμάτιο μου και τον είδα στο μπαλκόνι...

"Τι κάνεις έξω θα παγώσεις" είπα και τον έβαλα μέσα.
"Ας παγωσω" είπε ψυχρά.
"Τι συμβαίνει;"
"Που ήσουν;" Είπε και γύρισε επιτέλους να με κοιτάξει. Τα μάτια του ήταν κόκκινα, πρησμένα.
"Στα κορίτσια" είπα και χαμήλωσε το κεφάλι του σχηματίζοντας ένα γελακι.
"Πόσο καιρό Ευη;"
"Ορίστε;"
"Πόσο καιρό συμβαίνει πίσω από την πλάτη μου;"
"Αχιλλέα τι λες;"
"Μην το παίζεις ανηξερη γαμωτο με νευριάζεις πιο πολύ"
"Θέλεις να μου πεις τι συμβαίνει για να μπορέσω να σου απαντήσω;" Είπα έντονα  και με πλησίασε. Έβγαλε το κινητό από την τσέπη του και μου έδειξε ένα σκρινσοτ από μια συνομιλία μου.
"Τι είναι αυτό;" Είπα μιας και ήξερα ότι η συνομιλία δεν ήταν δική μου
"ΕΥΗ ΜΗΝ ΠΑΙΖΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ"
"Δεν παίζω Αχιλλέα αλήθεια σου λέω... Δεν ξέρω τι είναι αυτό" είπα ηρεμη χωρίς να φωνάξω.
"ΚΑΙ ΕΊΣΑΙ ΚΑΙ ΗΡΕΜΗ"
"Και τι θες να κάνω να φωνάξω; Να μαλώσουμε; Όχι Αχιλλέα. Θες να συζητήσουμε; Καλώς δεν θες όταν ηρεμήσεις έλα να τα πούμε"
"ΕΥΗ ΣΤΑΜΑΤΆ" Είπε και τον κοίταξα στα μάτια.
"Ηρέμησε και σταμάτα να φωνάζεις"
"Ήρεμος είμαι" είπε πλέον ήρεμα
"Το βλέπω"
"Θες να μου εξηγήσεις τι είναι αυτό;"
"Την αλήθεια; Δεν ξέρω... Εδώ είναι το κινητό μου άνοιξε το και δες... Πουθενά δεν υπάρχει αυτή η συζήτηση."
"Εύη δεν είμαι χαζός ξέρω τι σημαίνει διαγραφή συζητήσης"
"Με δουλεύεις έτσι;"
"ΕΓΩ; Η ΕΣΥ ΕΜΕΝΑ; ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΤΟ ΝΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΉΣΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΘΑ ΕΒΓΑΖΕ ΚΑΠΟΥ. ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΦΑΊΝΕΤΑΙ ΟΧΙ" είπε και βγήκε από το δωμάτιο. Δεν το πιστεύω αυτό. Κάθησα στο κρεβάτι και είδα την πόρτα μου να ανοίγει.
"Τι συμβαίνει;" Είπε ο Έκτορας και τον κοίταξα.
"Ο φίλος σου είναι ζηλιάρης αυτό συμβαίνει"
"Ο Αχιλλέας δεν ζηλεύει σε σχέσεις Ευη."
"Έπρεπε να δεις πως έκανε για μια συνομιλία που δεν ήταν καν δική μου." Είπα και με κοιτούσε περίεργα.
"Πρέπει να φύγω" είπε και βγήκε από το  δωμάτιο μου.

Αχιλλέας POV

Καθόμουν στον καναπέ και είδα την μητέρα μου να έρχεται στο σαλόνι.
"Τι σου συμβαίνει;"
"Τα κατέστρεψα όλα" είπα και κάθησε δίπλα μου.
"Τι έκανες;"
"Ζηλεψα... Πήγα από εκεί και τσακώθηκαμε .... Εγώ δεν ζηλεύω μαμά" είπα και με κοίταξε.
"Είσαι ερωτευμένος μαζί της;"
"Δεν ξέρω... Δεν το έχω σκεφτεί"
"Σκέψου αυτό: μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτήν; Χωρίς να είσαι μαζί της;"
"Όχι" είπα απευθείας χωρίς να το σκεφτώ. Έβαλε το χέρι της στον ώμο μου και έφυγε από το σπιτι χαμογελώντας.
Σηκώθηκα και άνοιξα την πόρτα την είδα έτοιμη να χτυπήσει.
"Τι κάνεις εδώ;" Είπα και με κοίταξε.
"Δεν μου αρέσει όταν τσακωνόμαστε" είπε και έκανα στην άκρη για να περάσει.
"Εύη..." Πήγα να πω αλλά με έκοψε.
"Ξέρω ότι νιώθεις απειλή όταν βλέπεις άλλους γύρω μου ξέρω ότι είναι από την φύση σας αυτό. Το καταλαβαίνω αλλά σου το λέω ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να είσαι έτσι. Ακόμη και αυτή η συζήτηση να  ήταν δική μου εγώ εσένα θέλω. Δεν ξέρω καν το άτομο στο οποίο απευθύνονταν τα μηνύματα."
"Σταματά αυτή τη στιγμή να μιλάς" της είπα με έντονο ύφος.
"Αχιλλέα"
"ΕΙΠΑ ΚΟΦΤΟ" φώναξα επίτηδες προσπαθώντας να μην γελάσω.
"Μην φωνάζεις." Είπε και την κοίταξα.
"Θα κάνω ότι θέλω. Ήρθες, μπήκες μέσα και ξεκίνησες να μιλάς.  Ας ξεχάσω το γεγονός ότι με έκοψες εκεί που πήγα να μιλήσω. Είσαι με τα καλά σου; Είναι δυνατόν να με βλέπεις και μην κάνεις αυτο..." Είπα και την κόλλησα στην πόρτα κολλώντας τα χείλη μου πάνω στα δικά της. Απομακρύνθηκα και με κοίταξε.
"Είσαι ηλίθιος" είπε και γέλασε.
"Δεν με νοιάζει"
"Αλήθεια;"
"Ναι... Συγγνώμη... "
"Σε αγαπάω"
"Κι εγώ φως μου" είπα και την έβαλα στην αγκαλιά μου. Τι θα έκανα χωρίς εσένα.

Χενλοοο
Τι κάνετε αγάπες;

Εγώ είμαι άρρωστη ( όχι κοβιντ). Είχα την ΥΠΈΡΟΧΗ ιδέα να φάω 2 παγωτά ενώ την προηγούμενη ημέρα είχα φάει το κρύο της ζωής μου.

Γενικά όλα καλά

Αύριο θα ανεβάσω ξανά.

Τα λεμεεε

Η συγγραφέας σας