Εύη : ένα κορίτσι που αγαπάει την τέχνη. Έχει έναν δυδιμο αδερφό τον Έκτορα. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που κάτι έγινε στην ζωή της και.. αυτό άλλαξε.. κάτι το οποίο από το νου κανενός δεν θα περνούσε.
Αχιλλέας: ο κολλητός του Έκτορα και ο αντιπαθεστα...
Έκλεισα τα μάτια μου και με έβαλε ξανά στην αγκαλιά της. "Ηρέμησε και εξήγησε μου" είπε και κάθησα στο κρεβάτι. "Πήγα από το σπίτι μου να πάρω κάτι και την είδα πεσμένη στο πάτωμα. Φώναξα ασθενοφόρο και την πήραν στο νοσοκομείο. Άργησα γιατί ήμουν μαζί της. Έχει... Έχει θέμα με την σπονδυλική στήλη και... Θέλει χρήματα το χειρουργείο... Και.... Αν δεν το κάνουμε και αν δεν πετύχει..." Είπα αλλά δεν ήθελα να συνεχίσω. "Αχιλλέα κοιτάμε... Η μητέρα σου είναι ο πιο δυνατός άνθρωπός... Σε μεγάλωσε ολομόναχη και σε μεγάλωσε σωστά... Θα τα καταφέρει... Και το χειρουργείο θα πετύχει." Είπε και την κοίταξα. "Είναι μεγάλο το ποσό." "Και το διαθέτουμε" είπε και την κοίταξα. "Ξέχνα το" είπα και κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά. Δεν υπήρχε περίπτωση να την αφήσω να ξοδέψει τα χρήματα της. Άλλωστε είναι για την μικρή μας Ελίνα και ίσως για κάποιο μελλοντικό αδερφάκι. "Είναι πολλά και περισσεύουν" "Είναι για την μικρή" "Η μικρή είναι τακτοποιημένη... Τα έχει περισσότερη ανάγκη από εμάς" είπε και με πλησίασε. "Εύη" "Σε αγαπάω οσο τίποτα και το ξέρεις... Η κυρία Αλκμήνη τα αξίζει... Και με το παραπάνω." "Δεν θα το δεχτεί" είπα ξέροντας την μητέρα μου. "Δεν χρειάζεται να το μάθει" ειπε και σκέφτηκα το πρόγραμμα μου που βγήκε εκτός τροχιάς.
Εύης POV
Κοίταξα το συρτάρι μου και χαμογέλασα πήρα μια ανάσα και τον κοίταξα. Χαμογέλασα. Όλα θα πάνε καλά.... Όλα θα πάνε μια χαρά.
3 ημέρες μετά
Άνοιξα τα μάτια μου και το σώμα του έλειπε από δίπλα μου. Κοίταξα το χαρτάκι που είχε το μαξιλάρι και το πήρα στα χέρια μου. Είχε γίνει συνήθειο τελευταία.
' Να είσαι έτοιμη στη μία θα περάσω να σε πάρω... Θα φάμε έξω... Θα έρθει ο Έκτορας με την Δάφνη να προσέχουν την μικρή. Καλημέρα μωρό μου
Α'
Σήκωσα το σώμα μου και πήγα στην μικρή την τάισα και την άλλαξα. Της φόρεσα ένα φορμακι με λουλούδια και την κατέβασα κάτω στο πάρκο της. Καθάρισα λίγο το σπίτι και ετοιμάστηκα.
Κοίταξα το ρολόι και έλεγε παρά 10 άκουσα πόρτα και ήταν ο αδερφός μου με την Δάφνη. "Κούκλα όπως πάντα" είπε και κοίταξε το φαρδύ φόρεμα μου. "Καλημέρα" είπα και τους φίλησα. Άκουσα κόρνα και βγήκα από το σπίτι. Με κοίταξε και χαμογέλασε. Με τράβηξε πάνω του και τύλιξε απευθείας τα χέρια του γύρω μου. "Καλημέρα... Είσαι πανέμορφη" είπε και χαμογέλασα πίσω. "Καλημέρα " είπα και τον φίλησα απαλά. "Πάμε;" Είπε και μου άνοιξε την πόρτα "Που θα φάμε;" "Αυτό είναι έκπληξη μικρή" είπε και ξεκίνησε το αμάξι
(•••)
Φτάσαμε έξω από ένα πανέμορφο μαγαζί κοντά στην παραλία και τον κοίταξα. Με τράβηξε μέσα και αφού είπε το όνομα του μας έδειξαν το τραπέζι μας και παραγγείλαμε να φάμε.
"Λοιπόν.. προς τι όλο αυτό" είπα και χαμογέλασε. "Ήθελα να σου κάνω μια μικρή έκπληξη" είπε και μου χαμογέλασε. "Αχιλλέα από ποτέ είσαι έτσι;" "Μάλλον δεν θυμάσαι αυτή την πλευρά μου καλά μικρή" είπε και γέλασε. "Σε ξέρω από την καλή και την ανάποδη" είπα και με κοίταξε. Μου έφεραν ένα ποτήρι κρασί και το κοίταξα. "Δεν πίνω αλλά ευχαριστώ" είπα και ο Αχιλλέας με κοίταξε. "Από πότε;" Είπε παραξενεμένος "Από τότε που έμεινα έγκυος στην Ελίνα" είπα και με κοίταξε παράξενα. "Θα πιείς μια γουλια για εμένα" "Δεν μπορώ θα επηρεάσει το γάλα" είπα και με κοίταξε. "Δεν πειράζει καιρος να σταματήσεις να θηλάζεις" είπε και τον κοίταξα.... Επιμένει πολύ.. πήρα το ποτήρι στα χέρια μου και έκανα να πιω αλλά κοίταξα τον πάτο. Τον κοίταξα να πίνει χαλαρός το κρασί του και ξανά το ποτήρι στα χέρια μου. "Αχιλλέα..." Είπα και με κοίταξε. "Τι συμβαίνει;" Είπε και άφησα το ποτήρι μου. "Μην κάνεις πώς δεν γνωρίζεις..." Είπα και πήρα το ποτήρι και έβγαλα το δαχτυλίδι στα χέρια μου.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
"Αχιλλέα" είπα και χαμογέλασε. "Σου είχα υποσχεθεί ότι το δαχτυλίδι στο λαιμό σου θα γίνει κάποια στιγμή μονοπετρο. Δεν είναι κλασσικό το ξέρω αλλά..." "Ειναι πανέμορφο" "Θες;" "Κάτσε τι;" "Μαζί με αυτά ξέρεις γίνεται και μια πρόταση... Θα με παντρευτείς;" Κοίταξα το δαχτυλίδι . "Ναι..." Είπα και σηκώθηκε όρθιος και με αγκάλιασε. "Σε αγαπάω" είπε και με φίλησε. Φόρεσα το δαχτυλίδι και πήρε τον κολιέ από το λαιμό μου. "Αυτό στο κουτί του" είπε και άφησε ένα χαρτονόμισμα στο τραπέζι και βγήκαμε από το μαγαζί χωρίς να έχουμε φάει ή πιεί. "Περίμενε" είπα και τον σταμάτησα. "Τι συμβαίνει;" Είπε χαμογελώντας και με πλησίασε "Πρέπει να σου μιλήσω" είπα και σοβαρεψε. "Τι συμβαίνει;" Είπε πιο σοβαρά αυτή τη φορά "Πάμε στην παραλία να κάτσουμε σε παρακαλώ" είπα και πήγαμε κάθησε στο βραχακι που φαινόταν από εκεί που ήμασταν και κάθησα δίπλα του. Κοιτούσα την θάλασσα και σκεφτόμουν πως θα του μιλήσω αλλά αποφάσισε να σπάσει την σιωπή ανάμεσα μας. "Λοιπόν θα μου πεις;"
Χενλοοο
Τι κάνετε αγάπες;
Ελπίζω καλά
Σε λίγο θα έρθει το δεύτερο που υποσχέθηκα. Τα φιλιά μου
