Εύη : ένα κορίτσι που αγαπάει την τέχνη. Έχει έναν δυδιμο αδερφό τον Έκτορα. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που κάτι έγινε στην ζωή της και.. αυτό άλλαξε.. κάτι το οποίο από το νου κανενός δεν θα περνούσε.
Αχιλλέας: ο κολλητός του Έκτορα και ο αντιπαθεστα...
Έστριψα στο στενό και την είδα. Ήταν έξω από την πολυκατοικία μου έτοιμη να φύγει. Παρκαρα όπως όπως και βγήκα από το αμάξι. Γύρισε το σώμα της και τα μάτια της συνάντησαν τα δικά μου. Κοίταξα την κοιλιά της η οποία δεν ήταν αρκετά φουσκωμένη αλλά το πολύ για τριών μηνών εγκυμονούσα και τότε με χτύπησε. "Τι... Τι κάνεις εδώ;" Είπε και κοίταξα την κοιλιά της. Με δούλεψαν κανονικότατα. Δεν είμαστε μαζί τους τελευταίους 5 μήνες... Πώς είναι δυνατόν να μην το σκέφτηκα... Δεν το υπολόγισα... Δεν είναι δικό μου. Την κοίταξα και έβλεπα στα μάτια της που τόσο μου είχαν λείψει ότι ένιωθε περίεργα. "Μεγάλη ιστορία μικρή" είπα και πήγα απέναντι ώστε να την δω από κοντά. Η φουσκωμένη κοιλιά της ήταν πανέμορφη. Της πήγαινε αυτή η κατάσταση. "Πώς... Πώς είσαι;" Είπα και την κοίταξα . "Καλά... Όπως τα βλέπεις" "Χαίρομαι... Που εισαι καλά.... Που προχωρησες... Που" "Αχιλλέα πως... Πώς; Πώς ήξερες ότι ήμουν εδώ " είπε και γέλασα. "Οι φίλες σου μαζί με τον αδερφό σου, μου έκανε μια κακόγουστη φάρσα... " είπα και με κοίταξε. "Τι φάρσα;" Είπε και γέλασα. "Έλα να σε πάω σπίτι μικρή θα παγώσεις" είπα αποφεύγοντας την ερώτηση της και κοίταξα τον κατάμαυρο ουρανό πάνω μας. "Λέγε τι σου είπαν" είπε και φαινόταν νευριασμένη "Μου είπαν ότι είσαι έγκυος... Κάτι που από ότι βλέπω ισχύει... Το λάθος ήταν ότι μου είπαν πως είναι δικό μου και πώς είσαι έτοιμη να το ρίξεις" είπα και γέλασα για το ποσό ηλίθιος είμαι για να την πάτησα έτσι. "Αλλά βλέπεις δεν τα υπολόγισα εκείνη την ώρα... Εκείνη την ώρα σκέφτηκα τι θα πάθεις αν όντως το κάνεις. Αλλά τώρα που σε βλέπω μου ήρθε.... Έχω να έρθω σε επαφή μαζί σου 5 μήνες.... 5 γαμημενους μήνες άρα αυτοματα αποκλείεται να είναι δικό μου αυτό εκεί μέσα." Ένιωσα μερικές σταγόνες να πέφτουν στα μάγουλα μου και έκανα να πάω στο αυτοκίνητο μου. "Έλα να σε πάω σπίτι. Θα κρυώσεις" είπα ξανά και πλησίασα το αυτοκίνητο μου που πλεον είχε αρχίσει να γίνεται μούσκεμα από το νερό της βροχής που έπεφτε γρήγορα πάνω του. "Όχι" είπε και γύρισα το βλέμμα μου για να την κοιτάξω. Εκανε ένα βήμα και βγήκε στη βροχή. "Εύη ελα και μπες στο αμάξι να σε πάω σπιτι θα παγώσεις και η βροχή το κάνει χειρότερο" είπα αλλά δεν κουνήθηκε από τη θέση της. "Όχι... Δεν με νοιάζει ακόμη και αν χρειαστεί να σε ακολουθήσω στην Πάτρα θα το κάνω... Θα σου πω ότι έπρεπε να σου πω πέντε μήνες πρίν " "Εύη ελα σε πάω σπίτι" είπα με νεύρο μπας και με ακούσει και έκανα να μπω στο αμάξι. "Δικό σου είναι βλάκα... Ποτέ δεν κοιμήθηκα με τον Άγγελο... Μου την έπεφτε στη σχολή ναι αλλά ποτέ δεν έκανα κάτι. Ποτε ακούς... Γιατί εγώ σε αγαπάω ηλίθιε... 5 μηνών είμαι... 5 γαμημενους μήνες είμαι σε αυτή τι κατάσταση και σκέφτομαι πως θα σου το πω όταν εσύ ο ίδιος γύρισες και μου είπες σε αγαπούσα. " Φώναζε και έκλαιγε ενώ η βροχή την είχε κάνει μούσκεμα. Τα ματακια της ήταν πλέον θολά και σχεδόν έτρεμε. Γάμα το. Έτρεξα πάνω της και άρπαξα τα μάγουλα της ένωσα τα χείλη μου με τα δικά της και μετά από 5 μήνες την φίλησα ξανά. Την φίλησα απαλά... Αλλά για αρκετή ώρα. Απομάκρυνα τα χείλη μας αλλά κράτησα τα χέρια μου στα μάγουλα της. Είχε κλειστά τα μάτια της και τα χείλη της είχαν μείνει ακίνητα. "Ακόμη σε αγαπάω βλαμμένη... Ποτέ δεν σταμάτησα" είπα και άνοιξε τα μάτια της για να με κοιτάξει. "Πάμε μέσα μην κρυώσετε τώρα" είπα και την έβαλα μέσα στη πολυκατοικία μου.
Ανεβήκαμε πάνω και μπήκα μέσα. Κοίταξα την μητέρα μου και ένα φάκελο πανομοιότυπο με αυτό που βρήκα στο σπίτι της Εύης. "εγώ να σας αφήσω" είπε χαμογελώντας και πήγε στο δωμάτιο της. "Πάμε να σου δώσω κάτι να αλλάξεις" είπα και την πήγα στο δωμάτιο μου. Της έδωσα ένα ζευγάρι φόρμες και πήρα και για εμένα μια αλλαξια και πήγα στο μπάνιο. Βγήκα και την είδα με την φούτερ μου σαν φορεματακι πάνω της. "Μου είναι ακόμη μεγάλα" είπε για να σπάσει τον πάγο. "Εύη.." "Αυτό είναι για εσένα" είπε και μου έδωσε τον φάκελο που πριν είχε η μητέρα μου στα χέρια της "Τι είναι;" Είπα και τον άνοιξα. Έβαλα το χέρι μου και έπιασα το τεστ. Έβγαλα το υπόλοιπο περιεχόμενο πάνω στο τραπέζι και ήταν εξετάσεις από γιατρούς 5 μήνες πρίν, υπερηχογράφηματα, καρδιογραφηματα... "Εύη.." "Δεν μπορούσα να έρθω χωρίς αποδείξεις. Ξέρω δεν μοιάζω με 5 μηνών αλλά είμαι. Και σου το ορκίζομαι ποτέ μα ποτέ δεν κοιμήθηκα με τον Άγγελο ούτε καν φίλος μου δεν είναι ούτε όμως και ήταν ποτέ." Είπε και την πλησίασα. Κάθησα δίπλα της στον καναπέ και κοιτούσα το υπερηχογράφημα με την πιο πρόσφατη ημερομηνία. Κοίταξα το χαρτί από πίσω που έλεγε ότι είναι κορίτσι και χαμογέλασα. "Κ... Κοριτσάκι;" "Ναι... Η μικρή Μηνα" είπε και την κοίταξα. "Γιατί... Γιατί δεν μου το είπες πιο νωρίς;" Είπα ενώ τα μάτια μου ήταν βουρκωμενα. "Το έμαθα 3 εβδομάδες αφού χωρίσαμε... Δεν ήξερα πως να σου το πω. Ή πώς να σε πείσω.. ήσουν ακόμη νευριασμένος" ρουφηξα τη μύτη μου και γέλασα. Σκούπισα τα δάκρυα μου και την τράβηξα κοντά μου "Μπορώ;" Είπα και κοίταξα την κοιλιά της. "Εννοείται" είπε και ακούμπησα το χέρι μου. Ένιωσα μια μικρή κίνηση και χαμογέλασα. "Κουνιέται..." "Ναι..." Είπε και έβαλε το χέρι της στην άλλη πλευρά αλλά το εβαλα πάνω από το δικό μου και την κοίταξα.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Χενλοοο
Να και το δεύτερο κεφάλαιο. Δεν έχω να πω πολλά Ελπίζω να σας αρέσει.
