Amnesia✔️

❔47❔

Λίγα λεπτά πρίν

Εύης POV

Πήρα το χαρτί στα χέρια μου και το άνοιξα.

'  Είσαι η ζωή μου.... Σε αγαπάω και... . Είσαι η μικρή μου γαμωτο... Πάντα θα είσαι η μικρή μου... Θα είμαι δίπλα σου

Ο Α σου'

Κάθησα στο κρεβάτι και η πορτα του δωματίου μου άνοιξε. Τον κοίταξα και μετά το χαρτί μπροστά μου.Τα ματια του ηταν κοκκινα και πρησμενα . Μυριζε τσιγαρο και ποτο...  Δεν ηταν καλα ουτε εγω ομως αισθανομουν ανετα με αυτον στον ίδιο χώρο.
"συγγνώμη... Συγγνώμη δεν... Δεν το ήθελα... Σε... Σε.... Συγγνώμη..." Είπα και άφησα τα δάκρυα μου να κυλήσουν..
"Ει ει... Για πιο πράγμα ζητάς συγγνώμη δεν έκανες κάτι μικρή... Δεν φταις για κάτι" είπε και έκλεισα τα μάτια μου
"Σε απάτησα... Σε χώρισα γιατί σε απάτησα.... Σε πλήγωσα... Το ακούς; Το καταλαβαίνεις; Σε..."πήγα να πω αλλά με έκοψε.
" Εύη το έκανε χωρίς να δώσεις την συγκατάθεση σου... Απλά... Σε... Σε πήδηξε.." είπε και τον κοιταξα. Ο τρόπος που το λέει... Τόσο ωμά. Τόσο στεγνα...
"Σταμάτα... "
"Εύη πόσο καιρό συμβαίνει αυτό; Πόσες φορές σου το έκανε αυτό;" Είπε και έκλεισα τα μάτια μου.
"Σταμάτα..." Είπα γιατί δεν ήθελα να θυμηθώ τίποτα.
"Εύη πότε ξεκίνησε αυτό; Μίλα μου μάτια μου σε παρακαλώ... Δεν μπορώ να σε βλέπω να πονάς." Είπε και κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά. Έκανε να με πλησιάσει αλλά σταμάτησε όταν με είδε να αγχώνομαι.
"Αχιλλέα"
"ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΓΑΜΩΤΟ"  φώναξε και τινάχτηκα λίγο.
"Κάθε φορά που έρχονται... Από... Από τα δεκαέξι... " Είπα και με κοίταξε.
"Μικρή μου..." Είπε και με έβαλε ανάμεσα στα χέρια του... Κουνήθηκα και κατευθείαν με άφησε από τα χέρια του
"Πρώτη... Πρώτη φορά μπόρεσα να φωνάξω... Να... Αντισταθώ.. πριν... Πριν το κάνει... Αχιλλέα φοβάμαι" συνέχισα και άφησα τα δάκρυα μου ελεύθερα.
"Εγώ είμαι εδώ μικρή..."
"Συγγνώμη... "
"Ει δεν έκανες τίποτα... Σε αγαπάω χαζό μου" είπε και τον κοίταξα...

2 εβδομάδες μετά

Κοίταξα το τέστ και ήταν θετικό... Γαμωτο.. δεν δεν μπορεί... Βγήκα από το μπάνιο και κοίταξα την Δώρα και της έδωσα το τεστ.

"δεν θελω το παιδι του.. είναι... Είναι άρρωστο" είπα και με κοίταξε
"Ευη ηρέμησε σε παρακαλώ λοιπον θα παρω τηλεφωνο την γυναικολογο μου και θα παμε σε αυτή"
"Δώρα... Φοβάμαι"
"Ει.. όλα θα πάνε καλά" είπε και πήρε τηλέφωνο.

(•••)

Βγήκα έξω με το χαρτί στα χέρια μου και δακρυσα.

"Θα το αντιμετωπίσουμε" είπε και εγνεψα...
"Θα κάνω έκτρωση"
"Εύη φοβάσαι τις ενέσεις"
"Με χάπια" είπα και με κοίταξε.
"Δεν υπάρχει περίπτωση δεν σε αφήνω να τα πάρεις. Ξέχνα το" είπε και με έβαλε στο ταξί για να πάμε σπιτι της χωρίς να με αφήσει να της πω τίποτα για το θέμα.