Amnesia✔️

❔52❔

3 μήνες μετά

Άνοιξα την πόρτα και μπήκα σπίτι μου. Μπήκα στην κουζίνα και άφησα τα ψώνια πάνω στον πάγκο και πήγα προς το δωμάτιο μου. Άνοιξα την πόρτα και μπήκα μεσα. Κοίταξα το κρεβάτι μου και έμεινα με το στόμα ανοιχτό.

Βγήκα από το δωμάτιο και τον είδα όρθιο στο διάδρομο. Έτρεξα και πήδηξα πάνω του. Ένωσα τα χείλη μας και πήρα μια ανάσα μέσα από το φιλί του. Απομάκρυνα τα χείλη μας και τον κοίταξα.
"Μου έλειψες" είπα και με έσφιξε πάνω του.
"Χρόνια μας πολλά μικρή μου " είπε και χαμογέλασε.
"Χρόνια μας πολλά " είπα και τον φίλησα απαλά. Με τράβηξε από τους γοφούς μου και κατέβασε το κεφάλι του στο λαιμό μου. Ένας μικρός αναστεναγμός βγήκε από το στόμα μου.
"Κιόλας;" Είπε και με πήγε στο δωμάτιο

(•••)

Έριξα το σώμα μου δίπλα του και χαμογέλασα. Γύρισα να τον κοιτάξω και με κοιτούσε ήδη. Έβαλε τα χέρια του στη μέση μου και με τράβηξε πάνω του.
"Τι έγινε μικρή; Σου λείψαμε;"
"Πολύ" είπα και γύρισα το σώμα μου πλάγια ώστε να δω καθε χαρακτηριστικό του προσώπου του όσο πιο πολύ μπορούσα. Είχε κλείσει τα μάτια του ενώ είχα το χέρι μου στα μαλλιά του και χαιδευα τα πλέον μακρυά μπουκάλια του.
"Μμμμ μικρή" είπε και έβαλε το κεφάλι του πάνω στα πόδια μου. Άνοιξε τα μάτια του και με κοίταξε. Έσκυψα και τον φίλησα απαλά. Έβαλε το χέρι του στο μάγουλο μου και τράβηξε το πρόσωπο μου πιο κοντά. Απομακρύνθηκε και χαμογέλασε όπως κι εγώ.
"Μου έλειψες πολύ " είπε και έκλεισε τα μάτια του ενώ συνέχιζα να παίζω με τις μπούκλες του. Άκουσα τον ήχο από το κινητό μου και το πήρα στα χέρια μου.

Αγγελος:
Ει μικρη είσαι για κάνα καφέ;

Όχι τώρα. Αν το δει ο Αχιλλέας... Την έχω βάψει... Πόσο μάλλον αν του πω ότι θα βγω για καφέ με κάποιον από την σχολή.

Εγώ:
Έχω δουλειά σήμερα δεν μπορώ

Είπα και το έκλεισα. Το άφησα πάλι στο κομοδίνο και τον κοίταξα. Είχε το βλέμμα του καρφωμένο στα μάτια μου και με κοιτούσε σοβαρά.
"Ποιος ήταν;"
"Από την σχολή... Μέιλ... Για ένα μάθημα που ακυρώθηκε " είπα και με κοίταξε καχύποπτα.
"Αυτό ή κάποιος γκόμενος ;" Είπε και στραβοκαταπια.
"Ναι είναι αυτός με τον οποίο σε απαταω τους τελευταίους τρεις μήνες... Τον ερωτεύτηκα παράφορα" είπα ειρωνικά αλλά δεν γέλασε. Σηκώθηκε από πάνω μου και με κοίταξε.
" Πάω λίγο στο μπάνιο." Είπα και πήγα στο μπάνιο που ήταν μέσα στο δωμάτιο. Με κοίταξα στον καθρέπτη και ήθελα να βάλω τα κλάματα. Πώς στο διάολο θα του το πω γαμωτο... Άκουσα κάτι να σπάει και βγήκα από το μπάνιο. Κοίταξα μια κορνίζα κάτω και έναν Αχιλλέα νευριασμενο.
"Πόσο καιρό μικρή...." Είπε ειρωνικά το μικρή και ήξερα ότι είδε τα μυνήματα μου.
"Έψαξες το κινητό μου;" Είπα ώστε να χαλαρώσω λίγο τα πνεύματα.
"ΑΠΑΝΤΑ ΓΑΜΩΤΟ ΠΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ ΑΥΤΟ" είπε και μου πέταξε το κινητό μου. Το πήρα στα χέρι μου και είδα το καινούριο μύνημα του Παύλου.

Άγγελος:
Μου έλειψες...

Γαμωτο γαμωτο γαμωτο.
"Αχιλλέα άσε με να σου εξηγήσω σε παρακαλώ"
"Δεν είναι αυτό που νομίζω έτσι; Αυτό θες να μου πεις; Ότι τους τελευταίους 2 ή 3 μήνες δεν με απατάς; Ε ; ΑΠΑΝΤΑ ΠΕΣ ΚΆΤΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΉΣΟΥ"
"Αχιλλέα σε παρακαλώ ηρέμησε και κάτσε να μιλήσουμε." Είπα και άλλα βγήκε από το δωμάτιο. Έτρεξα πίσω του άλλα είχε βγει από το σπίτι. Έριξα το σώμα μου κάτω και άφησα τα δάκρυα μου ελεύθερα... Δεν σε απαταω γαμωτο...

2 εβδομάδες μετά

Κοίταξα το ταβάνι και σκούπισα τα δάκρυα μου. Άκουσα στο κινητό μου και έτρεξα να το σηκώσω.
"Ναι;"
"Πώς είσαι μικρή"
"Προσπαθώ" είπα και ξαναξαπλωσα όταν άκουσα την φωνή του αδερφού μου
"Έκτορα τι κάνει;"
"Ειναι σαν ένα κινούμενο αντικείμενο. Δεν τρώει, δεν μιλάει, δεν κοιμάται. Δεν είναι καλά μικρή.... Τι έγινε; Γιατί είστε έτσι "
"Έκτορα..."
"Πες μου" είπε και ξεφυσηξα.
"Ήρθε να με δει και... Έχω έναν συμφοιτητή ο οποίος μου την πέφτει εδώ και 1 μήνα αλλά του το έχω ξεκόψει. Είδε ένα μύνημα που μου έστειλε και νομίζει ότι τον απαταω. Έκτορα δεν έκανα κάτι αλήθεια" είπα και σκούπισα τα μάτια μου.
"Έλα από εδώ... Θα είναι εδώ για μια ακόμη εβδομάδα... Έλα εδώ " είπε και έκλεισα το τηλέφωνο. Πήγα στο δωμάτιο και πήρα μια βαλίτσα έβαλα μερικά ρούχα μέσα και την έκλεισα. Πήρα το κινητό και την ταυτότητα, χρήματα, κλειδιά και βγήκα από το σπίτι.

(•••)

Χενλοοο

Να το  και το δεύτερο κεφάλαιο
Ελπίζω μας σας άρεσε.

Αυτά από εμένα

Τα φιλιά μου

Η συγγραφέας σας