Amnesia✔️

❔55❔

Κοίταξα την ομαδική και ήξερα ότι έπρεπε να το πω.... σε ολους.... κυρίως όμως σε εκείνον... Πήρα τηλέφωνο τα κορίτσι με βιντεοκλήση και με κοίταξαν. Δεν άνοιγα ποτέ κάμερα τους τελευταίους μήνες.
"Μπα αποφάσισες να μας δείξεις το πρόσωπο σου;" Είπε η Δάφνη και γέλασα.
"Εύη εσύ λάμπεις; Τι στο καλό έχει συμβεί εκεί πάνω" είπε η Δώρα αστεία αλλά χαμογέλασα απαλά.
"Πρέπει να σας πω κάτι. Δεν θέλω να πείτε τίποτα σε κανένα όμως... ΚΑΝΈΝΑΝ" Είπα και με κοίταξαν.
"Ναι το πιάσαμε λέγε τώρα τι συμβαίνει;" Είπε η Δώρα και σηκώθηκα από την καρέκλα και πήγα λίγο πιο πίσω.
"Εύη... Τι στο; Πότε ποιος; πως" είπε η Δάφνη και κάθησα πάλι κάτω .
"Είμαι 5 μηνών.... Είναι κορίτσι... " Είπα και με κοίταξαν. Υπολόγισαν τα μαθηματικά και με κοίταξαν.
"Του..."
"Ναι "
"Το... Το ξέρει;"
"Όχι... Αλλά... Πρέπει... Δεν θα του το έλεγα θα τον άφηνα να νομίζει ότι είναι του... Άγγελου αλλά... Δεν μπορώ να το κάνω αυτό. " Είπα και με κοίταξαν.
"Τι θες να κάνουμε;"
"Τίποτα... Ήθελα όμως πρώτα να το μάθετε εσείς και μετά αυτός "
"Όπως θες... Ο Έκτορας;" Είπε η Δάφνη αλλά εγνεψα αρνητικά
"Θα του το πω σε λίγο... Αλλα σας παρακαλώ μην πείτε τίποτα σε αυτόν" είπα και εγνεψα. Της αποχαιρέτησα και έκλεισα το τηλέφωνο. Πήρα τηλέφωνο τον αδερφό μου και περίμενα. Απάντησε και ήταν δίπλα του και ο Ανδριανός.
"Είστε μόνοι σας;"
"Ναι τι συμβαίνει το μύνημα σου με αγχωσε γιατί πρέπει να μου μιλήσεις μικρή; Όλα καλά;" Είπε και σηκώθηκα πάλι από την καρέκλα.
"Ουαου.... Παχυνες" είπε ο Ανδριανός αστειευόμενος ενώ ο αδερφός μου έμεινε με κοιτάει.
"Ναι... Έτσι λειτουργεί η εγκυμοσύνη" είπα και γέλασε αλλά ο αδερφός μου δεν μιλούσε.
"Εύη... Πόσο; Πότε.... Ποιος;" Είπε και ο Ανδριανός τον χτύπησε στο σβέρκο.
"Είσαι ηλίθιος" είπε και γέλασα ελαφριά.
"Του... Του.. Εύη του το είπες;" Είπε ο αδερφός μου και εγνεψα αρνητικά.
"Πρέπει να του το πεις" είπε ο Ανδριανός.
"Το ξέρω... Το ξέρω αλλά πώς θα του ξεφουρνισω κάτι τέτοιο όταν πριν από πέντε μήνες νόμιζε ότι τον απατούσα; Πείτε μου εσείς πώς θα αντιδρούσατε" είπα και δεν μίλησαν.
"Είδατε; " Είπα και εγνεψαν.
"Πρέπει να ξέρει όμως.. στο λέω από εμπειρία ήταν η πιο μαγική στιγμή της ζωής μου... Η μικρή μας Φανή είναι ότι καλύτερο μας ήρθε ποτέ"είπε ο Ανδριανός και γέλασα.
"Εσύ αγαπάς την Δώρα όπως αυτή εσένα. Εμένα δεν θέλει να με δει μπροστά του"
"Ξέρεις πως δεν ισχύει αυτό. 5 μήνες τώρα είναι εδώ και δεν έχει πατήσει πόδι στη σχολή του. Δεν θέλει να πάει. Κάθεται κλεισμένος στο σπίτι. Εμένα δεν με κοιτάει καν στα μάτια... Ούτε μου μιλάει" είπε ο Έκτορας και έκλεισα τα μάτια μου
"Μην του πείτε κάτι μέχρι να του μιλήσω εγώ σας παρακαλώ" είπα και εγνεψαν θετικά.
"Όπως θες μικρή αλλά να ξέρεις ότι πρέπει να του μιλήσεις." Είπε ο Ανδριανός και η κλήση μας τερμάτισε.

Ακούμπησα το κεφάλι μου πίσω και έκλεισα τα μάτια μου τι θα κάνω;

Αχιλλέας POV

Άνοιξα την πόρτα μου που χτυπούσε σαν μανιακή και κοίταξα την Δώρα με την Δάφνη .
"Τι θέλετε εσείς εδώ;" Είπα μιας και εδώ και 5 μηνες δεν μου μιλούσαν.
"Πρέπει να σου μιλήσουμε κάτσε" είπε η Δώρα και πήγε στο σαλόνι.
"Τι συμβαίνει;" Είπα και ετρυψα τα μάτια μου.
"Πρέπει να πας εκεί..." Είπε η Δάφνη και την κοίταξα.
"Με δουλεύετε έτσι; Πριν 2 μέρες με βριζατε και θέλατε να με σφαξετε στο γόνατο για την μαλάκια που έκανα και τώρα μου λέτε να πάω από εκεί; "Είπα και η Δώρα ξεφυσηξε.
"Αν σε δει μπροστά της θα την αποτρέψεις...." Την κοίταξα περίεργα και έκλεισε τα μάτια της.
"Αχιλλέα απλά πήγαινε.... Σε παρακαλώ δεν μπορούμε να σου πούμε κάτι παραπάνω " είπε η Δάφνη και τις κοιτούσα παράξενα. Η Δώρα άνοιξε τα μάτια της και με κοίταξε. Πήγα να μιλήσω αλλά πετάχτηκε .
"Είναι έγκυος... Θέλει να το ρίξει... Αχιλλέα πρέπει να πας" είπε και έκλεισα το στόμα μου ενώ ένιωθα το αίμα μου να βράζει.
"Δεν φτάνει που με απάτησε κιόλας θα πάω να την σταματήσω από το να καταστραφεί;" Είπα νευριασμένος και όλο νόημα γιατί αυτή ήξερε. Ήξερε τι θα συμβεί αν κάνει τέτοια βλακεία η μικρή
"Δικό σου είναι βλαμμενε. Ποτέ δεν σε απάτησε. Αλλά δεν κάθησες να την ακούσεις. Όχι... Δεν ήθελες.. ο εγωισμός σου δεν το αντεχε"
"Τι λέτε ακούτε τι λέτε; Δικό μου;" Είπα και κάθησα.
"Ναι δικό σου" είπαν και κούνησα το κεφάλι μου.
"Δικό μου.... Δικό μου... Πρέπει να φύγω... Πρέπει να πάω " είπα και σηκώθηκα. Πήγα στο δωμάτιο μου και πήρα ένα σάκο. Πέταξα μέσα μερικά πράγματα και πήγα πάλι στο σαλόνι.
"Πείτε στη μητέρα μου ότι έφυγα" είπα και βγήκα από το σπίτι. Μπήκα στο αμάξι και έβαλα μπρος. Είναι έγκυος και είναι στο δικό μου παιδί.

Χενλοοο

Να και το δεύτερο για σήμερα.

Τα λέμε.μετα της 12

Φαν φακτ πλησιάζουμε στο τέλος να το ξέρετε αγάπες.

Τα φιλιά μου

Αντιοοο

~Its Evi