❔45❔

256 22 6
                                    

Καθόμουν στο σαλόνι και περίμενα τον αδερφό μου να έρθει. Η πόρτα άνοιξε και τον κοίταξα.
"Είσαι καλά;"
"Ναι μια χαρά αλλά..." Είπα και του έδειξα  με το βλέμμα μου την κουζίνα.
"Τι θες εδώ;"
"Έκτορα είναι το σπίτι μου."
"Ναι αλλά έλειπες... Είχες δουλειά εσύ και ο πως τον έλεγαν είχατε φύγει... Έχεις να έρθεις δύο χρόνια." Είπε ο αδερφός μου και εγώ κοίταξα την πόρτα που άνοιξε.
"Ναι και τώρα αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω για λίγο να σας δω κιόλας.. μου λείψατε " είπε η μητέρα μου αλλα εγώ είχα το βλέμμα μου πάνω σε αυτόν. Έτρεξα κατευθείαν στο δωματιο μου και είδα τον Αχιλλέα να κάθεται στο κρεβάτι. Τόση ώρα ήταν εδώ. Περίμενε εδώ. Κλείδωσα την πόρτα και με κοίταξε.
"Τι συμβαίνει μικρή;"
"Ήρθε... Επέστρεψε... " Είπα και ένιωθα ότι δεν μπορούσα να πάρω ανάσα. Όλα γύρω μου γύριζαν... Η όραση μου δεν εστίαζε.
"Εύη ηρέμησε... Πάρε μια βαθειά αναπνοή... Μπράβο.... Τώρα εξέπνευσε" είπε και τον άκουσα. Ένιωσα δάκρυα να κυλούν στα μάτια μου και με έβαλε ανάμεσα στα χέρια του.
"Σσσσσς ηρέμησε μικρή... Εγώ είμαι εδώ ναι;" Είπε και σκούπισε μερικά από τα δάκρυα μου.
"Σε ευχαριστώ"είπα και τον έσφιξα.

(•••)

Καθόμουν στο κρεβάτι μου και δεν ήθελα να σηκωθώ ο Έκτορας είχε έρθει δύο φορές να με σηκώσει αλλά δεν σηκώθηκα από το κρεβάτι μου. Ήμουν εκεί κουλουριασμένη και προσευχομουν να μην έρθει το βράδυ. Κοιτούσα έξω από το παράθυρο και είδα τον ήλιο να πέφτει. Άκουσα τα βήματα τους και κατάλαβα ότι πήγαν για ύπνο.

Είχε περάσει μισή ώρα και ακουσα κλειδί στην πόρτα του δωματίου μου και έκλεισα τα μάτια μου.
"Μικρή μην κάνεις πώς κοιμάσαι... Ήρθα να παίξουμε" είπε και με πλησιάσε. Κατέβασε το εσώρουχο μου μαζί με την πυτζάμα μου και μπήκε μέσα μου. Εικόνες από την πρώτη φορά ήρθαν στο μυαλό μου και δακρυζα αλλά δεν μπορούσα να φωνάξω.
"ασε με σε παρακαλώ" είπα αλλά συνέχισε τις ωθήσεις του.
"Σσσσς μικρή... Αφού το απολαμβάνεις" είπε και τα δάκρυα μου δυνάμωσαν. Δεν κατάλαβα πότε τελείωσε και έφυγε αλλά εγώ είχα μείνει ακίνητη.  Δεν μπορούσα να κουνηθώ ή να σηκωθώ. Αν δεν φύγω από εδώ μέσα θα τρελαθώ....

(•••)

Άνοιξα τα μάτια μου και ήξερα ότι δεν είχα κοιμηθεί όλο το βράδυ. Κοίταξα την πόρτα και πήρα μια βαθιά ανάσα. Κατέβηκα κάτω και στο σαλόνι ήταν μόνο ο Αχιλλέας με τον Έκτορα.
"Καλημέρα μικρό" είπε περιπαιχτικά ο Αχιλλέας αλλά δεν έδωσα σημασία.  Μπήκα στην κουζίνα και τον είδα στην καφετιέρα. Βγήκα γρήγορα και πήγα στο σαλόνι. Κοίταξα τον Αχιλλέα χωρίς να δώσω σημασία στον Έκτορα και βουρκωσα. Ανέβηκα γρήγορα στο δωμάτιο μου και κλειδώθηκα μέσα. Κύλησα το σώμα μου πάνω στην πόρτα.
Τον απάτησα... Είμαστε μαζί 3 μήνες και τον απάτησα... Δεν... Άκουσα χτύπημα στην πόρτα και έκλεισα τα μάτια μου.
"Εύη; Τι συμβαίνει μικρή; Τι έπαθες και κλείστηκες εκεί μέσα; " Είπε η φωνή του αδερφού μου και άνοιξα την πόρτα. Με κοίταξε και με αγκάλιασε απευθείας.
"Ηρέμησε όλα θα πάνε καλά"

(•••)

Χτύπησα την πόρτα του σπιτιού του και περίμενα. Άνοιξε την πόρτα και τον κοίταξα.
"Εύη; Τι κάνεις εδώ; Γιατί είσαι ετσι μάτια μου; Ποιος σε πείραξε;" Είπε και ήξερα ότι μιλούσε για τα πρησμένα κόκκινα μάτια μου. Για την ερεθισμένη από τα χαρτομάντιλα μύτη μου και για τα ξεραμένα χείλη μου.
"Θέλω... Θέλω να μιλήσουμε"
"Εύη.. με τρομάζεις..." Είπε και κάθησε στο καναπέ αλλα δεν πλησιασα πολυ κοντα του.
"Αχιλλέα... Δεν αντέχω άλλο" είπα και με κοίταξε.
"Τι δεν αντέχεις; Εύη τι λες;"
"Δεν... Μπορώ άλλο να κρύβομαι... Δεν μπορώ να ξέρω ότι θα είσαι στην Πάτρα... Καλύτερα να το ληξουμε τωρα... Θα είναι καλύτερα... Δεν έμαθε κανένας για εμας και δεν χρειάζεται να μάθει κανένας για εμάς." Είπα και δεν μπορούσα να τον κοιτάξω στα μάτια.
"Εύη τι λες; Δεν μου ζητάς να χωρίσουμε έτσι;... Πες μου ότι δεν μου ζητάς να χωρίσουμε... Εύη σε παρακαλώ πες το μου..." Είπε και πλέον έκλαιγε.
"Αχιλλέα λυπάμαι.... Αλλά κουράστηκα" είπα και ήξερα ότι αυτό ήταν μαχαιριά για αυτον
"Εύη... Σε αγαπάω.... Το ακούς; "
"Ναι... Αλλά... Αχιλλέα λυπάμαι... Πρέπει να φύγω" είπα και βγήκα από το σπίτι του και άφησα τα δάκρυα μου να κυλήσουν. Άκουσα κάτι να σπάει και  αυτόν να ουρλιάζει. Κι εγώ σε αγαπάω.....

Χενλο

Αυτό ήταν για σήμερα..

Θα τα πούμε αύριο

Αντιοοο

Η συγγραφέας σας

Amnesia✔️Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora