Üç Hafta Sonra;
Fethi;
"Kuzey batı yönünde iki kişi ormana kaçmadan indir şunları Avcı" Yavuz komutanın kulaklıktaki sesiyle tüfeğimin dürbününden hedefleri bulup iki kere atış yaptım. Yüzümde memnun bir ifade oluşurken derin bir nefes aldım. "İkide iki komutanım." diye mırıldandım. "Kaç gündür buradayız biz ya artık bende günler karıştı." Ateş'in sesiyle etrafı kontrol ederek açığa çıkan bir adamı daha indirdim. "On üç gün oldu kardeşim." söylenmemle Ateş'in içli bir nefes verdiğini duydum. "Artık gitsek mi çok oyalandık. Senin kız bekler seni Avcı.." elim istemsizce kamuflajımın göğüs cebinde sakladığım patiklere gitti. Yüzüm kasılarak yutkunarak derin bir nefes alma ihtiyacı hissettim. "Heh... Kızı bekler de yengem ne yapar? O beklemez mi?" Keşanlının neşeli sesini duyunca kendimi toparlayıp hedefime giren bir teröristi daha vurdum.
"Siz sizi bekleyenleri düşünsenize abicim beni bekleyenlerden size ne?" homurdandıktan sonra dikkatle etrafı gözlemeye devam ettim. "Ulan sen ne cins bir herifsin ya? Komutanım bunu bir daha Eylemsiz operasyona götürmeyelim lütfen. Huysuzluğu hiç çekilmiyor bunun." Ateş'in şikayet etmesiyle gözlerimi devirerek gizlendiğim kayalığa sırtımı yasladım. "Etraf tamamen temiz komutanım." diye mırıldandım. "Tamamdır yanımıza gelebilirsin ortalığı toparlayalım sonra evimize dönüş vakti geldi." deyince yerimden kalkıp dik yamaçtan aşağı inmeye başladım. On üç gündür bir terörist grubun peşinde dolaşıyorduk. Grup civar köylerdeki insanları öldürmekle tehdit edip ellerinde var olan herşeyi alarak eşkıyalık yapıyordu. Aynı zamanda çok hızlı hareket ettiklerinden bir türlü izlerini bulamamıştık. En sonunda bir akşam önce izlerine rastlayıp peşlerine düşebilmiştik. Dar bir alanda sıkıştırsak da saatler süren bir çatışmaya da engel olamamıştık.
Timin yanına geldiğim de Yavuz komutan gülerek omzumu sıktı. "İyi işti Avcı..." deyince gözlerimi kapatıp önemli değil manasında başımı salladım. "Ohh bee sonunda evimize kavuşacağız valla ben çok rahatladım." Ateş neşeli bir sesle konuşunca bende ölüleri etrafa yayılmış onlarca cesete baktım. Kan kokusundan midemin bulandığını hissederek başımı önüme eğdiğimde bileğimdeki çiçekli bandanayı fark edince hafifçe gülümseyip bandanayı okşadım. "Hepimiz aynı durumdayız Ateş... O yüzden çok oyalanmayalım etrafı temizleyip gidelim." Yavuz komutanın sözleriyle hepimiz toparlanıp az önce tek tek indirdiğimiz adamları belli bir alana toplamaya başladık.
İki saatin sonunda Karabayır'dan gelen helikoptere bindiğimiz de kemerimi bağlayıp arkama yaslandıktan sonra gözlerimi kapattım. Günlerin yorgunluğuyla zorlu operasyonun bitmesinin vermiş olduğu rehavetle günler sonra ilk defa rahat nefes aldığımı hissediyordum. Kolumda hissettiğim baskıyla gözlerimi açtığımda yanımda oturan Yavuz komutanın bana baktığını gördüm. "İyi misin Avcı?" deyince yerimde toparlanıp gülümsedim. "İyiyim komutanım..." Yavuz komutan da hafifçe gülümsedi. "Bana bozuk değilsin halen değil mi?" sorusuyla yüzüm bir an gerginleşse de gülümsemeye çalıştım. "Hayır komutanım olur mu öyle şey görev bu elbette gelecektim. Siz benim kusuruma bakmayın." deyince Yavuz komutan içi rahatlamış şekilde gülümsedi.
Operasyona çıkma kararı alınınca ben Eylem de hastaneden yeni çıktığı için operasyona katılmak istememiştim. Erdem yarbayla konuşup Yiğit'in zaten operasyonda varken benim karımın yanında kalmak istediğimi söylemiştim. Yavuz komutan ise bu u isteğimi şiddetle reddetmişti. Üstelik operasyona beni alırken Yiğit'i almamayı tercih etmişti. Bende morali yerinde olmayan daha ameliyat dikişleri alınmamış karımı bırakıp operasyona gittiğim için gerginleşmiş bunu da etrafımdakilere istemsizce yansıtmıştım. "O adamın..." ağzımdan çıkan kelimelerle bir an sustum. Yavuz komutana baktığımda söylediklerimi duyup lafımın devamını beklediğini belli eden gözleri üzerimde geziniyordu. "Yiğit tim de kalmaya devam edecek mi?" deyince Yavuz komutan olumlu manada başını salladı. "Aranızda bilmediğim bir şey mi var Avcı? Husumetin bir türlü bitmedi." sert sesiyle bende derin bir nefes aldım.
