Seducing You.(Completed)

SY-Twentythree

Ivan’s POV

Nakatitig lang ako sakanilang dalawa, napapasaya niya si Onion, napapatawa niya at mukhang aalagaan niya ito ng sobra hindi kagaya ng nagawa ko, nagsinungaling na ako ilang beses ko pang nasasaktan.

Kaya lang kaya ko bang makita siyang nasa iba na? Alam ko matagal ng komplikado ang lahat pero gusto padin siyang balikan, gusto ko parin maging kami, gusto ko parin maging akin siya kasi mahal ko siya.

Mahal na mahal ko siya.

Hininto ang kotse ko sa tapat ng bahay nila, naghintay ako hangang makita ko ang paglabas niya, bumaba ako ng kotse at tumingin sakaniya.

“Ivan. .” Hindi ako nagdalawang isip agad ko siyang niyakap mahigpit, do I need to beg to have her again? Kahit ilang beses pa, maging akin lang siya ulit, alam ko it’s selfish pero ayoko, ayokong may iba siya gusto ko ako lang.

“Ivan are you okay?” Tumingin siya sakin. Umiling ako.

“I’m not” I smiled.

“Why?” Nagaalala siyang tumingin sakin.

“My heart is aching”

“Ivan. .”

“Tell me, gaano na kayo katagal”

“Ivan, lasing kaba? Umuwi kana” She said.

“Hindi ako, lasing bakit ko gagawin yun kang pagkatapos ko maglasing maalala ko nanaman na may kapalit na’ko?” Huminga siya ng malalim.

“What do you want ivan? Hindi na tayo pwede ikakasal kana!”

“Pero ikaw ang gusto ko pakasalan” I whisphered.

“Pero may nauna na” Niyakap ko sya.

“Please baby, ako na lang ulit, ayoko ng may kahati sayo ako na lang ulit please, kahit itago natin ang relasyon na’to wag ka lang mawala sakin papayag ako” Tinulak niya ako.

“Pero ivan may kahati din ako sayo eh, itago? Ayoko” Napatingin ako sakaniya.

“Ayaw mo? Then let’s get married gusto ko ikaw ang pakasalan ko, mahal kita Onion”

“Pero mahal ka niya” Napahinto.

“Pero ikaw ang mahal ko, mahal mo na ba siya?” Tumingin siya sa mga mata ko.

“Umuwi kana” Ng tatalikod siya ay hinawakan ko ang kamay niya.

“Mahal mo ba siya?”

Onion’s POV

“Mahal mo ba siya?” Kahit kailan hindi dahil ikaw lang talaga, ikaw lang hanggang dulo.

“Ivan umuwi kana, wag na tayo magusap please, layuan na natin ang isat-isa” Tumingin siya sakin.

“Bakit ang dali naman sayong gawin yon?” Tumingin ako sakaniya. Kelan naging madali para sakin ang lahat? Makita siyang kasama mo siya, masakit na masakit na ano pa yung makita ko kayong kinakasal na dalawa ede lalo na akong nasaktan.

“Hindi madali ivan! Pero pinipilit ko” Tumingin siya sakin.

“Gusto mo bang pakasalan ko siya?”

“Yun naman ang plano niyo noon diba? Bago ako pumasok sa eksena” I said. Tumingin siya sakin na malungkot ang mga mata.

“I’m just asking you baby, do you want me to?” Pakiramdam ko sinasaksak ako ng paulit-ulit ng sinabi ko ang katagang maghihiwalay na samin dalawa.

“Yes” Nakita kong may tumulong luha sa mata niya, gusto ko pa sanang magsalita pero tumalikod na siya sakin. Habang papalayo siya naiwan akong nakatitig sakaniya, Sorry ivan kung hindi ako kasing tapang mo na handa kitang ipaglaban, kaya ko naman eh, kaya lang iba na kasing yung pinaguusapan eh ibang-iba na.

**

“Oh bakit namamaga mata mo?”

“Napuyat ako kagagawa ng-ng-ng ano” I bit my lips.

“Ng kasinungalingan?” He smirked.

“It’s over now” Hindi ko mapigilan mapaiyak, pero bago pa makita ng iba niyakap na niya ako.

“Iyak mo lang hanggang magsawa ka” He said.

“Eron I love him so much, kaya lang hindi na kami pwede everything about us was damn complicated”

“Sabi ko sayo ako na lang eh” He said.

“Maybe yes, maybe no” I smiled, kumaway ako para magpaalam, marami pa akong gagawin kahit na lagi kong naiisip yung nangyari kagabi, kahit na ang sakit-sakit padin.

“Hi Onion” Nagtaka ako sa kabaitang pinapakita niya sakin, two face’s bitches ganon ba dapat?

“Hi Lexa” I smiled.

“We’re married” Pakiramdam ko gumunaw ang lahat sakin, pinakasalan na niya si Lexa.

“Best wishes” Umupo ako sa upuan ko.

“Uhm onion, pwede ba akong magleaved o saan ba ako pwede magfile ng resignation letter?”

“Ah kay Rick, bakit?”

“Gusto ko kasi ni Ivan maging housewife na lang ako, simula nung kinasal kami kagabi para bang nagbago ang lahat para bang mahal na mahal na niya ako” Pumikit ako ng mariin, gustong-gustong tumulo ng luha ko.

“I think we can be friends now, kasi mukhang wala na talaga kayong pag-asa” Inabot niya yung kamay niya sakin.

“Yeah sure no problem” I said habang inabot din yung kamay niya, at bago hindi ko mapigilan ang sarili ko nagexcuse ako sakaniya at bumaba ako papuntang lobby hindi ako makahinga. Ang aplidong pinapangarap ko, ang lalaking mahal ko sakaniya na.

Then I bumped to someone, napaupo ako tuluyan na akong umiyak, it hurt so much, para bang kalahati ng buhay ko kinuha na sakin dahil sa katotoohang kasal na siya.

“Why are you crying?” Napalingon ako it was ivan. My ivan atleast he still mine. . in my memories.

“Wala. .wala” Dahan-dahan akong tumayo.

“Wala? Pwede bang ganoon?” He smirk.

“I heard kasal kana, best wishes” Hindi ko napigilan na ngumiti sabay pagtulo ng luha ko, nagulat ako ng yakapin niya ako.

“Diba ito ang gusto mo? Wag ka umiyak Onion, kasi hindi naman ikaw hindi ang magiging masaya, itinulak mo ako sa taong hindi ko mahal kaya wag kang umiyak na para bang ikaw ang nasasaktan” Naiwan akong tulala, napahagulgol na lang ako ulit.

Yes that’s my fault pushing him to someone, someone he didn’t love, pero ako yung umiiyak tama siya, dapat hindi ako umiyak, pero ang sakit eh, ang sakit padin sakin kasi ako dapat yun eh, kung hindi lang ako naduwag at pumayag na mapunta siya sa iba. It’s all my fault can I die know? I hurts badly. . very bad.

♥♥♥♥♥

Kasal na si Ivan, lalo ng naging complicated ang lahat well sana nagustuhan niyo! Malapit na siyang matapos 5 chapter’s to go I think, vote & comment mwah! :* Nuod na ako ng legal wife!