Oatmeals and Brushes

23

“My head, oh yes, masakit pa siya until now. Alam mo namang hindi ako madalas uminom kaya heto ang epekto sa akin. Bangag, hilo at parang hindi ko yatang pumasok ngayon. Pero pipilitin ko pa rin. My job is another thing compared to my life. Gagawin ko pa rin ang trabaho ko. Kung ano ang nararanasan ko ngayon, oh well, after shocks na lang iyon. Gusto mo ba ng juice, tubig, coffee?” Busog ako kaya ayaw ko muna ng kahit anong liquid for this time.

“No thanks, kakatapos ko lang mag-breakfast.” Then, suddenly, napansin ko iyong book sac enter table. It’s not familiar para sa akin kasi bago lang siya sa paningin ko. I get it and I’ve red the title of the book. Psychic Ka Ba? For a Filipino book, tricky iyong title and I must say na interesting iyong laman. “Hindi ko alam na interested ka pala sa mga ganitong books.” I scan the book at naamoy ko iyong amoy-old pages sa book na ito. The pages were getting yellowish pero ang linaw pa rin ng mga sulat. Kung old book nga ito, at narito ito sa unit niya, it seems na may natatagong hilig pala siya sa ganitong genre. Then, may naamoy akong something strange. Inamoy-amoy ko iyong underarms ko pero hindi naman sa akin kasi bagong ligo naman ako and besides, kahit hindi ako magpabango, I don’t smell. Lumingon ako kay Yael and mas tumindi iyong naamoy ko. “I think na kailangan mo na sigurong maligo muna and I’ll read this thing kasi baka ma-late na tayo.“ He smell himself and he just smiled at me. Natawa na lang ako kasi para siyang bata at nakita ko na naman iyong ngiting natural niya. Naalala ko na naman na lagi siyang tinutukso sa akin before kasi lagi kaming magkasama at iyong may pakana, iyong mga classmates namin na may crush sa kanya dahil sa ngiti niya. “Medyo amoy-alak ka pa rin kasi kaya I would suggest na magtagal ka sa banyo para paglabas mo, freshen up ka na, okay?” He disappears and I have my own time here. I’m Adella Rodrigues kaya magagawa ko lahat ng gusto ko.

I’m all here, alone, sitting on a white couch. For a bachelor na tulad ni Yael, maganda na ang unit na ito. Kahit hindi gano’n kalaki, it suits him well naman. Habang inililibot ko iyong mga mata ko sa unit niya, napansin ko iyong tupi sa book na hawak ko. I open the book and there I see a highlighted term na ngayon ko lang na-encounter sa buhay ko. Obviously, the words, kahit hindi ako familiar sa kanila, pero they would mean as is literally. Direct Mental Influence. Binasa ko iyong meaning and therefore I conclude, iyong nangyari sa simbahan, iyong parang somehow natunaw ni Yael iyong bakal sa hikaw ni Veny kaya natanggal ito sa kamay niya, that was all nagkataon. Inilipat ko ulit iyong pages dahil alam kong may mababasa pa ako na informative at pwedeng makapagpalinaw pa ng mga hinala ko. A person can do things once perfectly, and after that, puro tsamba na lang iyong mga susunod kung hindi niya aaralin iyong ginawa niya. Then as I flip pages, nabaling ang mata ko sa term na Telekinesis at heto ang definition: Ang telekinesis ay isang psychic ability na kung saan ay nagagawang pagalawin o ma-influence ng isang psychic ang isang bagay. Related ang dalawa pero magkaibang sila.

Ipinagpatuloy ko iyong pagbabasa and a paragraph gets my attention. It says, May din namang mga telekinesis na nagaganap ng hindi namamalayan ng subject na siya ang may gawa. Tulad na lamang ng ilang mga reports ng poltergeist activities sa isang lugar o bahay ay sanhi ng isang subconscious-wreaking-havok dahil sa depression o galit.(ng isa sa mga nakatira doon.) At naalala ko bigla iyong nangyari sa hospital noong naaksidente si Yael. “I need to ask him para mas malinaw.” I got up at pinuntahan ko siya sa banyo. Nakasarado pa iyong pinto at malakas pa ang lagaslas ng tubig sa loob kaya nandoon pa siya.

Kumatok ako para malaman niyang nandoon lang ako. “Bakit Adella, may kailangan ka ba?” Pinatay niya iyong shower base sa narinig ko.

“I’m here Yael. I would just want to talk to you kahit nandiyan ka pa sa loob. Is it okay for you? May mga gusto lang kasi akong i-clarify, if you don’t mind.” Narinig ko siyang umungol and that was a sign of agreeing on what I want. “Yael, remember iyong nangyari sa simbahan kahapon. Iyong nagawa mong, somehow, tunawin iyong bakal sa hikaw ni Veny na dumikit sa kamay niya? You said na nagawa mong tanggalin iyon sa kamay niya sa pamamagitan ng pagfo-focus mo doon sa metal na matunaw and somehow, hindi masaktan si Veny. May experience ka ba like most noong nangyari kahapon dati?” Nakakatuwang isipin na ini-interview ng boss ang empleyado niya in the most unexpected places pa. Mas madali kasing paaminin at kausapin ang taong hindi mo nakikita o personal na kausap. Tried and tested na namin iyan lalo na kapag may mga phone calls sa mga government officials. Mas nakakapagsabi sila ng totoo at tapat kapag nasa phone rather than live interview kasama pa ng mga cameraman.