Pov. Frenkie
Ik lig op bed. Het was uiteindelijk nog best gezellig in Artis. Het lukte ze in ieder geval dat ik even niet aan Esmée dacht. Maar ik kwam thuis, was alleen en de harde waarheid komt weer terug. Waarom denk ik zoveel aan haar? Ik heb dat nog nooit bij een meisje gehad... wat doet ze toch met me? Ik sluit me ogen en probeer te slapen.Pov. Esmée
Het is me gelukt! Na dat ik vanavond nog meer mijn best had gedaan om hem blij te maken. Het is nu bijna 12 uur, dan is het zover, 5 minuten buitenlucht. Ik pak mijn jas van de kapstok en doe mijn schoenen aan. De afspraak was dat hij heel de tijd mijn hand vast zou houden en ik niet de tuin uit mocht. Quinten draait de deur van het slot en loopt naar me toe. Hij pakt mijn hand en duwt de deur open. Ik knipper eerst tegen het felle licht maar dan gaat er een opgelucht gevoel door mijn lichaam. Buitenlucht! Ik neem in me op wat ik om me heen zie. Het zijn voornamelijk oude huizen en voor de rest is er niet zoveel te zien. Dan zie ik een groepje meisjes aan komen fietsen. Ik kijk ze aan met een veelbelovende blik, maar ze lijken allemaal niet zo helder meer. Daar gaat mijn kans. Quinten trekt me snel weer naar binnen. Voordat hij de deur dicht kan doen kruizen mijn ogen met een ander meisje. Ze kijkt me bedenkelijk aan maar dan wordt de deur dichtgegooid. "Pfieuw op het nippertje... ga ik naar deze buurt omdat het bijna verlaten is, komt er zo'n groepje rotkinderen langs gefietst!" Roept Quinten en maakt het zichzelf comfortabel op de bank. Ik zucht diep en ga naar boven.
Het is me gelukt! Ik heb Quinten zover gekregen dat ik naar buiten mocht. Ik was zooo blij. Ik had in bed extra mijn best gedaan zodat hij een beter humeur zou hebben. Het heeft wel geholpen want ik ben een paar minuten buiten geweest! Bijna was daar mijn oplossing om weg te komen, een groepje meisjes, die langs fietsten. Helaas had ik al snel door dat ze verre van nuchter waren, waardoor ze mij waarschijnlijk niet eens hebben opgemerkt... ik werd ook gelijk naar binnen getrokken door Quinten... ik had oogcontact met een meisje. Haar blik kon ik niet plaatsen, ik had even het idee dat ze me herkende, maar waarschijnlijk trok ze zo'n gezicht omdat ze gewoon dronken was... pffff hier zit ik dan nog steeds.. ik was bijna vergeten hoe het was om buiten te komen. Het voelde fijn de koude avondlicht weer een keer op mijn huid te voelen, ook al was het maar voor even. Ik besluit maar te gaan slapen. Ik heb het wel weer een brief overleefd! X EsméePov. Lizz
Ik een paar vrienden zijn vanavond uit geweest. Het was erg gezellig en iedereen was nogal dronken. Ik niet, ik drink niet zoveel, als ik al drink is het in ieder geval nooit veel. Ik was dus de enige die nog helder kon nadenken. Die avond moesten we omrijden, de weg die we normaal namen was namelijk afgesloten... we rijden dus door een beetje een verlaten buurt. Er is niemand op straat te zien. Op een gegeven moment slaan we een straat in waar wel een jongen en meisje buiten staan. Ik kijk hun kant en denk dat ze nog gewoon even van de avondlicht aan het genieten waren. Als we wat dichter bij komen zie ik de jongen het meisje het huis in trekken. Op de een of andere manier heb ik een beetje het idee dat het niet vrijwillig gaat. We fietsen nu langs het huis en kijk naar de deuropening. Het meisje draait zich net om naar mij en onze ogen kruizen elkaar. Ik heb het idee dat ik haar ergens van herken, maar kan zo snel even niet plaatsen waarvan...
als ik thuis ben maak ik me klaar voor bed en ga naast Kasper liggen. Ik geef hem een kus en sluit daarna mijn ogen. "Hee schat was het leuk?" Hoor ik naast me terwijl het bed beweegt doordat diegene omdraait. "Hee Kas, ik dacht dat je al lag te slapen gekkie! Maar ja het was zeker leuk!" Zeg ik en nestel me in Kaspers armen. Hij slaat ze stevig om me heen en ik laag mijn hoofd op zijn borst rusten. "Goed zo" fluistert hij zacht en drukt een kus op mijn lippen. "Truste schat" zeg ik. "Slaap lekker liefste, jeg elsker dig" fluistert hij in mijn oor en ik draai me om zodat ik hem aan kan kijken. "Love you too" antwoord ik lachend en druk nog een keer mijn lippen op die van hem. Ik wil terugtrekken, maar daar dacht Kasper anders over. Hij gaat met een hand door mijn haar en de andere heeft hij om mijn middel liggen. Hij opent zijn mond een beetje en ik voel zijn tong zacht tegen mijn lippen. Ik open glimlachend mijn mond een klein beetje en al snel heeft zijn tong de mijne gevonden. Na een tijdje trekken we terug en ik kijk hem aan in zijn mooie ogen. Hij glimlacht lief en drukt nog een klein kusje op mijn lippen. Ik draai me tevreden om waardoor ik weer met mijn hoofd op zijn borst lig. Kasper verbetert zijn grip waarmee hij mij vast heeft en drukt een kusje in mijn haar. Ik sluit mijn ogen en probeer te slapen. Na een tijdje hoor ik aan Kaspers ademhaling dat hij al ligt te slapen, maar bij mij lukt het niet. Op een of andere manier gaat mijn aandacht steeds terug naar dat meisje die ik diezelfde avond had gezien. Ik kon mijn vinger er maar niet opleggen wie het nou is. Ik overdenk de dag nog een keer en dan schiet me opeens iets te binnen. Ik pak mijn telefoon en ga naar Instagram. Daar zoek ik naar Frenkies account. Als ik die gevonden heb zoek ik tussen de mensen die hij volgt naar een Esmée. Al snel heb ik de goede gevonden en scroll door haar profiel. Ik schrik als ik haar foto's goed bekijk. Het is dat meisje die ik daarstraks had gezien! Nee nee nee dat kan niet! Denk ik bij mezelf. Ik denk eerst dat het de alcohol is maar dan bedenk ik me dat ik maar een glaasje op heb. Ik weet zeker dat ik het goed gezien had... Nu snap ik ook waarom dat meisje niet vrijwillig naar binnen ging. Dat meisje is gewoon Esmée! Ik ben gelijk klaar wakker...