"Dus..." begint Frenkie. "Dus?" Antwoord ik lachend. "Wil je misschien een filmpje kijken?" Vraagt hij. "Ja lijkt me leuk!" Zeg ik. Frenkie zet de tv aan en opent Netflix. "Ik kleed me even om" zeg ik en loop naar boven om me heen in mijn pyjama bestaande uit een trainingsbroek en een Ajax shirt van Frenkie. Daarna loop ik weer naar beneden en ga naast Frenkie zitten. "We kunnen ook samen een serie gaan kijken, aangezien je nu niet heel veel kan doen, hebben we best veel tijd." Stelt Frenkie voor. "Ehm ja goed idee" antwoord ik. "Maar welke serie?" Vraag ik vervolgens. "Ehm, Stranger Things?" Stelt hij voor. "Ja is goed, die heb ik nog nooit gezien." Zeg ik en ga op de bank zitten. "Mooi, ik namelijk ook niet." Lacht Frenkie en ploft naast me neer op de bank.
Als we al even aan het kijken zijn krijg ik het steeds kouder. Frenkie lijkt het ook door te hebben. "Heb je het koud?" Vraagt hij. "Nee hoor, valt mee" lieg ik. "Niet liegen, Es. Ik pak wel even een dekentje" zegt hij eigenwijs en staat al op. Ik rol mijn ogen, maar moet dan toch wel lachen. "Kijk is, ik zou goed voor je zorgen, daar hoort dit ook bij. Je kon het ook gewoon vragen hé, dat weet je toch?" Hij kijkt me indringend aan. "Ja weet ik, bedankt Frenk, voor de moeite die je voor me neemt." Zeg ik en glimlach naar hem terwijl ik nog een keer over mijn armen met kippenvel wrijf, in de hoop het snel wat warmer te krijgen.
Na een tijdje zo gezeten te hebben heb ik het nog steeds koud. Ik twijfel, maar schuif dan toch wat dichter naar Frenkie. Hij kijkt me eerst verbaasd aan, maar als hij het kippenvel op mijn armen ziet, trekt hij me voorzichtig tegen hem aan en slaat zijn armen om me heen. Ik voel gelijk zijn lichaamswarmte. "Koukleum" fluistert hij in mijn oor. Ik kijk hem nep- gekwetst aan. "Jij bent ook niet normaal hoor, hoe kan jij het nou weer warm hebben?" Reageer ik. Hij haalt zijn schouders op. "Nu kan ik jou opwarmen" zegt hij daarna en ik rol lachend mijn ogen. We kijken de serie verder. Na een tijdje voel ik mijn ogen langzaam zwaarder worden. Ik ga nog wat beter tegen Frenkie aanhangen en even later val ik op zijn schouder in een diepe slaap, vermoeid van alles wat gebeurd was die dag.
Ik word wakker en kijk om me heen. Ik lig in bed. Ik was toch op de bank in slaap gevallen? Ik sta op en loop de gang op. Ik loop naar beneden en zie dat de tafel gedekt is. Frenkie staat met zijn rug naar me toe in de keuken. "Goeiemorgen" groet ik hem. Hij draait zich verbaasd om. "Hee goeiemorgen, het is bijna klaar. Ik wilde je net gaan wakker maken. Ik moet zo namelijk trainen en ik dacht misschien is het wel gezellig als we samen even ontbijten." Zegt hij. Ik knik en ga aan de gedekte tafel zitten. "Frenk..." begin ik. "Mmh" antwoordt hij. "Ik ben toch gisteren op de bank in slaap gevallen?" Vraag ik. Hij knikt. Ik kijk hem verbaasd aan. "Hoe kan het dan dat ik wakker werd in bed?" Vraag ik nu. "Je lach gisteren zo lief te slapen dat ik je heb opgetild en boven in bed hebt gelegd." Legt hij uit. "Oohhh dacht al" zeg ik. "Het is klaar!" Zegt Frenkie en komt met twee gebakken eitjes aan. Ik pak een boterham en hij legt het eitje erop. "Ziet er lekker uit!" Zeg ik. "Wil je ook een boterham onder je eitje?" Vraag ik vervolgens. "Graag" glimlacht Frenkie en ik pak ook een boterham voor hem.
"Heb je anders zin om weer mee te gaan naar de training? Voor de rest kan je toch nog niet heel veel en Don is er ook, dus dan ben je niet zo alleen" zegt Frenkie lief. "Ehm ja, gezellig!" Antwoord ik en maak me klaar.
Ongeveer een uur later lopen we de kantine van 'de toekomst' in. "Hee boys!" Roept Frenkie als hij al wat jongens uit zijn team ziet zitten. "Hee Esmée wat leuk dat je er ook bent!" Zegt Kasper en heeft me een knuffel, gevolgd door Matthijs en Justin. "Tja ik heb niet heel veel te doen hé, dus dit leek me dan wel leuk. Ik moet wat hé" Leg ik uit. "Het is toch zoiezo leuk om naar de training te komen?" Vraagt Justin nep- gekwetst. "Nouuu.... ik zou wel iets beters te doen hebben als het zou kunnen hoor, in plaats van een puur naar jongens te kijken die achter een bal aanrennen." Zeg ik verveeld. "Nu heb je me echt geraakt" zegt Matthijs en grijpt met zijn hand naar zijn hart. "Hahaha nee tuurlijk vind ik het leuk om te komen kijken! Ik had ook thuis kunnen blijven, om de hele dag Netflix te gaan kijken." Zeg ik. "Dan is de keuze natuurlijk snel gemaakt" lacht Kasper. "Jongens het veld op!" Roept Joël, de aanvoerder. "Succes guys!" Roep ik nog voor ze het veld oplopen. Ik loop achter ze aan en ga op de tribune zitten. Na een paar minuten hoor ik voetstappen en niet veel later een stem. "Hee" zegt de stem. Ik draai me om en zie dat het Donny is. "Hee Don!"zeg ik en sta op om hem een knuffel te geven.
Nadat we de hele tijd gekletst hebben komen de jongens er al weer aan. "Hee Frenk!" Roep ik. Hij reageert niet maar loopt snel door naar de kleedkamer. Ik kijk hem verbaasd na. Wat is er met hem aan de hand? Zou ik iets verkeerd gedaan hebben?
