Hoofdstuk 5 - De Schommel

198 11 17
                                    

25 januari (Het verleden)

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.


25 januari (Het verleden)

Lilly

Ik lag op mijn bed een interessant boek te lezen. Het was een geschiedenis over het oude Egypte. Het oude Egypte was mijn favoriet geschiedenis onderwerp. Farao's, piramides vol met vallen, sfinxen, geheime gangen, mummies, de Nijl en verborgen schatten. Het oude Egypte was een groot raadsel. Ik hoopte op een dag zelf een groot raadsel op te kunnen lossen. Toen ik net over het mummificeren begon te lezen werd ik onderbroken door de bel. In eerste instantie bleef ik in bed liggen, maar na enkele secondes wachten realiseerde ik dat ik als enige thuis was. Met een diepe zucht stond ik op, rende naar beneden en trok de deur open.

"Goedemorgen mevrouw, wilt u deze vriendelijke meneer misschien kopen? Hij kost een kopje warme chocolademelk." Meteen schoot ik in de lach, "nou, ik weet het niet hoor. Een kop warme chocolademelk is wel erg veel voor een vervelende jongen." Mijn beste vriend Thomas stond voor de deur. Hij liep snel naar binnen, want het was erg koud. Hij gaf me al zijn spullen, behalve zijn muts. Thomas had iets met mutsen, hij moest er altijd eentje op. Dit keer was het een rode dat paste bij zijn rode vest. Onder de muts zag je nog een paar zwarte plukken van zijn haar. "Vervelende jongen?" Lachte hij. "Moet je horen wie het zegt!" We liepen samen naar boven om op mijn bed te gaan zitten. "Ik ben geen jongen,"verbeterde ik hem. "Je bent wel vervelend," was zijn antwoord. Ik legde het boek over oude Egypte in mijn boekenkast terug. Die zou ik later nog lezen.

"Wat doe je hier  zo onaangekondigd?" Vroeg ik. Thomas stond op, pakte een kauwgombal uit mijn kauwgomballen machine en ging weer zitten. "Je moet nieuwe kauwgomballen halen," zei hij half-smakkend. Ik rolde met mijn ogen, terwijl ik ook een kauwgombal pakte. "Ik ben hier, want ik heb iemand ontmoet," begon Thomas zijn verhaal. "Een leuke meid?" Gokte ik. Thomas schoot in de lach, "als dat zo was, dan lag ik niet in jouw bed op dit moment." Met mijn kussen gaf ik Thomas een klap, waardoor hij nog verder in de lach schoot. "Stop!" Schreeuwde hij nadat ik hem een aantal keer op zijn hoofd raakte.

"Vertel wie je hebt ontmoet!" Ik dwong hem om zijn verhaal af te maken. "Oké Lilly, rustig aan. Ik heb een jongen ontmoet genaamd Noah. Hij is erg ijdel en eigenwijs. Dat is niet van belang, maar dan ben je alvast gewaarschuwd als je hem ontmoet. Kijk, dit is een foto van hem." Thomas liet een foto zien op Instagram van een jongen voor een gigantisch huis. De jongen had rood haar, groene ogen en tientallen kleine sproeten op zijn gezicht. "Dat is het huis van zijn ouders, ze zijn erg rijk."

Ik snapte niet waar Thomas heen wou met zijn verhaal. Dat gebeurde wel vaker, hij vertelde altijd hele uitgebreide verhalen met informatie die niet van belang is. "Ik ontmoete hem in het museum. We raakten aan de praat en hij nodige me uit om naar zijn huis te gaan. We dronken koffie en thee totdat hij plotseling schrok door de tijd. Hij was te laat voor iets." Ik knikte begrijpen, dat kon iedereen overkomen. "Ik mocht mee in zijn vaders auto naar het centrum. Daar namen we afscheid. Ik vroeg hem waar hij heen moest. Hij vertelde dat hij naar zijn boekenclub ging."

Ik draaide me direct om en greep Thomas vast. "Boekenclub?" Mijn liefde voor boeken nam mijn lichaam over. Thomas knikt enthousiast, "in de boekenwinkel in het centrum. Iemand kiest een boek, iedereen gaat dat boek lezen en na een aantal weken komen ze weer samen. Ze bespreken het boek, de goede elementen, het thema, de motieven, genre, personages, chronologie enzovoort. Vervolgens kiest een volgend persoon een boek enzoverder. Er zijn best veel leden en hij nodigende mij uit om bij de club te horen."

Ik sprong haast op hem. "Echt waar? Dat is zo gaaf! Ik ben erg jaloers, Thomas." Hij begon te grijnzen, "ik mocht mijn vrienden meenemen als ik wou." Mijn oven werden groot van verbazing, "maak je een grapje?" Thomas schudde zijn hoofd, "beloofd." Hij meende het, ik mocht naar een boekenclub. Ik hield zoveel van boelen. Het was mijn droom om een boekenclub op te richten en om lid te zijn bij een boekenclub. Nu kon mijn droom eindelijk uitkomen.

"Wanneer kunnen we komen?" Vroeg ik nieuwsgierig. Thomas lachte, "morgen is er een speciale bijeenkomst voor ons. Ze hebben een aantal dingen expres niet doorgenomen, zodat wij morgen mee kunnen doen." Ik stond gillend op, "morgen?!" Ik vloog Thomas om de hals, "bedankt Thomas. Ik ben blij dat je naar een saai museum ging en daar Noah ontmoette." Mijn beste vriend knuffelde mij terug, "misschien wilt Meghan ook deelnemen?"opperde hij.

Mijn wangen werden rood. Dat gebeurde de laatste tijd telkens wanneer er over Meghan werd gesproken. "Ik ga haar direct bellen." Met een klein beetje tegenzin liet is Thomas los. Ik hield van knuffelen. Met trillende vingers. van enthousiasme, toetste ik Meghan haar nummer in. Direct nadat ik begon met bellen nam ze op.

"Wat toevallig dat je belt, ik dacht net aan je." Natuurlijk werd ik weer rood, waardoor Thomas mij uitlichtte. "Mijn beste vriend Thomas nodige mij uit om lid te worden van een leesclub. Morgen is er en bijeenkomst. Zou jij ook willen deelnemen? Ik weet dat je van boeken houdt." Mijn stem was aan het trillen hier en daar. Waarom was ik zo nerveus om Meghan te bellen? Zo eng was deze vraag toch niet?

"Een leesclub?" Vroeg Meghan verbaasd. Dit was duidelijk niet wat ze had verwacht. Ik slikte een brok in mijn keel weg, "j-ja, een leesclub. Het is niet verplicht Meghan. Sorry, ik dacht alleen dat het misschien-"

Plotseling werd ik onderbroken, "Lilly," zei Meghan. "Je hoeft je niet te verontschuldigen voor een leuk idee. Ik heb nog nooit gedacht om me bij een boekenclub aan te sluiten. Het lijkt me best leuk en interessant. Ik doe mee, bedankt voor de uitnodiging. Hoe laat begint de bijeenkomst?"

Verbijsterd door Meghan haar antwoord begon ik erg te stotteren. Ik kwam niet meer uit mijn woorden en keek in paniek richting Thomas. Hij nam direct de telefoon van mij aan en beantwoordde Meghan haar vragen over de leesclub. Na een paar minuten hing hij op. "Ze komt morgenvroeg naar je toe, want ze weet niet welke boekenwinkel er wordt bedoeld. Ik kom jullie wel ophalen, zodat we niet te laat komen." Gelukkig was ik in die paar minuten bijgekomen, "hoezo te laat?" Thomas grijnsde, "ik weet hoe jij bent." Ik trok mijn wenkbrauw op, "denk je dat echt?"

Hij  knikte, "ik heb alles door." En gaf me een knipoog.

Wat bedoelde hij daarmee?

———————————————————
Woorden: 1190
Hoofdstuk 5 - De Schommel

Het was lang, lang en lang geleden dat ik jullie voor het laatst een hoofdstuk gaf. Hier is weer een hoofdstukje waar ik hard aan gewerkt heb. Zo starte de leesclub, en de leesclub starte al het andere.

Bedankt voor het lezen!

Tot het volgende hoofdstuk!

Xx Romy

De Schommel | gxg Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu