De Schommel | gxg

Hoofdstuk 25 - De Schommel

23 mei (het verleden)

Lilly

De wind waaide flink door mijn haren, terwijl ik aan het fietsen was. Natuurlijk waren er heftige windstoten en natuurlijk had ik wind tegen. Meghan en ik hadden gisteren afgesproken om vandaag iets te gaan eten samen, maar vanochtend belde ze plotseling op. Ze zei onze afspraak af, omdat ze zich echt niet lekker voelde. Ik baalde flink, omdat ik graag weer even een date met mijn vriendinnetje wou. Ik miste het liefdesleven. De laatste tijd waren er zoveel slechte gebeurtenissen. Onze liefde bleef sterk, maar het voelde op deze momenten toch zwaar om een koppel te zijn. Ik bood an om haar te bezoeken, dan zou ik rozen meenemen en een lief kaartje. Ze vertelde me dat ze liever geen bezoek wou. Het was ook niet makkelijk om af te kicken. Meghan had haar afkick schema en haar eigen manier. Ik moest haar grenzen accepteren. Dit betekende wel dat ik een vrije middag had en ik had besloten deze door te brengen in de speeltuin.

De schommel bleef mijn favoriete plek in deze buurt. Ik voelde me daar zo rustig en veilig. Lezen en schrijven in die oude familieschommel was het leukste dat ik op dit moment kon verzinnen om te gaan doen. Jammer genoeg waaide het erg hard, waardoor ik nu al ruim een half uur onder weg ben. Gelukkig zag ik de bekende kleuren van de speeltoestellen al. Ik moest nog een brug over en dan tussen de bomen door fietsen. Ik fietste met alle kracht die ik had de brug op. Gelukkig was het een klein bruggetje. Ik fietste naar beneden en belande bij het weggetje tussen de bomen, totdat ik de remde en abrupt bleef staan.

Verbaasd en geschrokken bleef ik verschuilen tussen de bomen en struiken. Vanaf hier kon ik makkelijk naar de schommel kijken. Ik fronste en knipperde enkele keren met mijn ogen om er zeker van te zijn dat mijn hersenen mij niet bedrogen. Nee, ik was er zeker van. Bij de schommel stonden Meghan en Thomas te praten. Mijn beste vriend en mijn zogenaamde zieke vriendin. Ik hoorde Meghan luid tegen Thomas schreeuwen, maar ik kon niet precies verstaan wat ze zei. Meghan was woedend zo te zien. Ze stampte met haar voet en maakte wilde gebaren met haar armen. Thomas keek haar niet aan, hij leek niet onder de indruk. Op het moment dat hij met zijn ogen rolde begon Meghan nog laaiender te worden en nog iets wilder te zwaaien. Haar stem was bijna schor.

Plotseling begon Thomas ook te schreeuwen. "Hou je kop!" Hoorde ik er luid bovenuit komen. Hij schrok zelf van zijn eigen woorden. Dan duwt hij haar opzij en loopt bij de schommel vandaan. Gelukkig neemt hij de andere uitgang en werd ik niet gesnapt. Ik keek weer naar Meghan en zak hoe alleen ze was. Ik wist niet waar deze ruzie over ging, maar ik had het met haar te doen. Moest ik naar haar toegaan? Ik wou haar zo graag omhelzen, maar ze zei dat ze ziek was. Ik had haar ju eigenlijk op een leugen betrapt.

Met een zucht liep ik met mijn fiets aan de hand naar mijn vriendin toe. Ze draaide zich om en keek me geschrokken aan. "Lilly?" Zei ze verbaasd. Haar wangen werden rood door de schaamte van haar leugen. Ik knikte en zette mijn fiets neer tegen een boom aan. "Ik dacht dat je ziek was?" Meghan werd nog roder en schraapte haar keel. "Was je hier al lang?" Ze wou weten of ik haar ruzie met Thomas had gezien. "Nee, ik kom net aan fietsen en zag je hier alleen staan." Ik loog, zij loog, we waren beide verschrikkelijk.

"Ik zocht rust," legde ze uit. Ze maakte een een halve leugen. Ik knikte begrijpend, "ik ook." Ze liep naar mij toe en omhelsde me, "de schommel maakt me kalm. Deze schommel staat symbool voor onze liefde." Ze probeerde het goed te maken met zoetsappige woorden.

Eigenlijk wou ik niet eens weten waarom ze loog en waar haar ruzie met Thomas over ging. Ik wou gewoon heel even mijn vriendin terug.  "Heb je tijd om in de schommel te liggen?" Vroeg ik. Ze keek mij verbaasd aan. "J-ja," stamelde ze. Ze had verwacht dat ik haar uit ging horen, maar dat was niet het geval. Ik was erg moe en wou nog steeds in de familieschommel Axel zijn boek lezen. Morgen was de boekbespreking en ik moest nog ongeveer dertig pagina's.