De Schommel | gxg

Hoofdstuk 23 - De Schommel

17 mei (het verleden)

Dit was de eerste boekbespreking sinds Meghan bij had verteld over haar cocaïne gebruik. Het was lastig voor ons beide. Het was nog maar iets meer dan een week geleden. Toch hadden we al zoveel actie ondernomen. Ze had mij verteld waar ze de cocaïne altijd verstopte. Het was nu op en Meghan had besloten om niet meer te gaan halen. Ze moest dit nog wel met haar dealer overleggen, maar dat waren we nog van plan. Meghan had nu even rust nodig, want het was al moeilijk genoeg om af te kicken. Ze had nogal last van ontwenningsverschijnselen. Ze vertelde mij over haar flashbacks en haar verlangen naar drugs na zo'n flashback. Vanaf nu was ik altijd te bereiken, mijn mobiel stond altijd aan en was luid. Ze moest mij namelijk kunnen bereiken wanneer ze mij nodig had.

Deze week had ze erg last van slapeloosheid en somberheid. Het waren erge gedachtes, waardoor ik vaak aan haar verzocht om hulp te gaan zoeken. Dat wou ze niet. Ze werd altijd extreem kwaad als ik over hulp begon. Ze kon dit alleen aan vertelde ze. Ik verzekerde haar dat ze niet niet alleen deed, maar samen met mij. Ik mocht haar ouders ook niet inlichten. Toen maakte ik de belofte met mezelf om alleen haar ouders in te lichten als ze een terugval kreeg.

De eerste drie nachten had Meghan hoge koorts. Ze lag te zweten in mijn bed, terwijl ik haar verzorgde. Met drugs was ze ziek, en zonder drugs ook. Soms had ze woede aanvallen en beval ze mij bijna om de drugs voor haar te halen. Het was voor mij zo moeilijk om daar tegenin te gaan. Toch deed ik het, want het moest gebeuren.

Na deze week ging het al een stuk beter. De koorts was weg, maar waren ingewisseld voor sterke hartkloppingen. Hiermee besloot ze wel naar de boekenclub te gaan. Voor mij was het nogal spannend. De gedachte dat iemand van de boekenclub mijn vriendin drugs kon hebben gegeven maakte me misselijk. Meghan wou niet zeggen wie de dealer was en ik moest mij erbij neerleggen.

Bij de boekenclub staat Noah voor de ingang. Hij geeft ons een brede glimlach en buigt alsof hij ons zo altijd welkomst.  Ik schudde lachend mijn hoofd, terwijl Meghan in mijn hand kneep. Zij vond het ook spannend. "Het komt goed," fluisterde ik. "Kom we gaan naar Axel." Axel was de drukste jongen die lid was van de boekenclub en de laatste tijd was het erger. Hij vertelde aan ons steeds vaker dat hij zijn medicijnen was vergeten. Axel had ADHD, waarvoor hij medicijnen had. Hij had mij verteld dat hij op zijn basisschool er vaak mee werd gepest. Er werd altijd gezegd dat hij stil moest zijn, minder geluid moest maken, te luid was, te hard praatte en nog vele andere dingen. Voor ons bleef hij de chaotische, drukke en vrolijke Axel.

Hij mocht vandaag zijn boek kiezen dat gelezen moest worden. Ik dacht te weten welk boek hij ging kiezen en ik wou graag weten of mijn gok correct was. "Hallo Lilly! Hallo Meghan!" Axel stuiterde nog net niet. "Hey Axel, welk boek ga jij kiezen?" Hij stond bij de boekenkast die achter de ronde tafel stond. Trots haalde hij zijn boek tevoorschijn. 'Een rode Koning,' was de titel. Ik had gelijk, dit boek had ik voorspeld. "Hoe gaat het Meghan?" Vroeg Axel plotseling. Hij keek bezorgd haar kant op. Meghan zuchtte, "had beter gekund."

Axel lachte zacht, "dat klopt. Je ziet eruit alsof je ziek bent." Meghan haalde haar schouders op en liep naar de tafel. Ik verontschuldigde me voor mijn vriendin en liep achter haar aan. "Meghan," zei ik aarzelend. "Misschien moet je erover praten met de boekenclub." Meghan rolde met haar ogen, "alsof dat gaat helpen." Ze pakte mijn hand vast en kneep er in. "Het komt wel goed Lilly."

Ineens hoorde ik een hard gelach ergens vandaan komen. Ik keek richting de toonbank en trof daar Thomas en Fiona aan. Thomas had duidelijk met zijn charmes Fiona aan het lachen gemaakt. Welke grap zou hij nu weer hebben verteld? De laatste paar besprekingen waren Fiona en Thomas steeds vaker met elkaar aan het kletsen. Ik kende Thomas zijn blikken al te goed. Misschien vond hij haar wel leuk. Fiona knipperde overdreven vaak naar mijn beste vriend. Ze draaide met haar lokken en keek verlegen naar beneden. Misschien vond zij hem ook wel leuk.

Thomas maakte een paar uitbundige gebaren. Hij vertelde waarschijnlijk een spannend verhaal dat hij had meegemaakt. Hij verdwijnt helemaal in het verhaal, door zijn enthousiasme.

"Denk je dat ze elkaar leuk vinden?" Vroeg ik aan Meghan. Ik bleef kijken naar het optionele stel. Meghan keek verbaasd op en zocht waar ik naar refereerde. Toen ze uiteindelijk vond waar ik naar keek, schudde ze haar hoofd. "Fiona en Thomas?!" Ze begon zachtjes te lachen, "nee die twee worden geen stel."

Ze kwek mij lachend aan, maar er was ook iets anders in haar ogen te zien. Ik kon het niet bepaald plaatsen aan een emotie. Ik fronste en keek weer naar mijn beste vriend. Hij leek oprecht enthousiast en blij. Waarom zou het geen stel kunnen worden? Ik stond op het punt om Meghan om uitleg te vragen toen er plotseling een chaotische Axel verscheen.

"Ik heb een boek gekozen!" Gilde hij. Hij hield een boek vast met een grote rode kroon erop afgebeeld. Noah kwam uit het niets te voorschijn en pakte het boek van de stuiterende Axel af. "De Rode Koning?" Vroeg hij verbaasd. "Dat is meer een kinderboek." Axel knikte enthousiast, "nou en! Dan lezen we eens wat anders." Noah rolde met zijn ogen en liep naar het magazijn om genoeg boeken voor iedereen te halen.  De rest ging ondertussen rond de tafel zitten.

Meghan begon te lachen toen ze het boek in handen kreeg. "Dit vrolijkt me wel op!" Bij Axel verscheen er een glimlach op zijn gezicht, "bedankt Meghan! Je bent erg lief."

Ja, dat was ze

—————————————————
De Schommel - hoofdstuk 23
Woorden: 1034

Bedankt voor het lezen! We komen steeds dichter en dichter bij het einde! Weten jullie al wat er is gebeurd?

Xx Romy