Hoofdstuk 30 - Epiloog

74 7 11
                                    



Epiloog

Lilly

Vandaag was het eigenlijk een vrij normale dag voor ieder ander, maar niet voor mij. Het was vandaag een jaar geleden dat Fiona was opgepakt voor de moord op mijn vriendin Meghan. Ze kreeg levenslang, omdat ze had bekend op een audiotape. Het voelde zo abnormaal dat het alweer een jaar geleden was. Thomas en ik hadden afgesproken bij de boekenwinkel van Noah zijn ouders. Alles stond er nog, dankzij Noah. Zijn ouders wouden de boekenclub laten sluiten na alle negatieve publiciteit van de moord. Hij hield dit gelukkig tegen, als eerbetoon aan Meghan.

Ik zwaaide naar mijn beste vriend, die ik ooit als hoofdverdachte zag van de moord. Eigenlijk best gek hoe alles is gelopen. Hij is alweer een halfjaar helemaal afgekickt. Ik was zo trots op hem.

"Hey," fluisterde hij. Hij haalde een hand door zijn haren heen. Hij had zijn haar laten groeien. Ik gaf hem een stille omhelzing en hoopte dat hij niet te veel tegen mij zou praten. Ik had het moeilijk en hield mezelf vast aan de stilte. Dit jaar ging als een sneltrien voorbij en eerlijk gezegd ging het prima met mij. Ik sprak vaak af met Nikki, vooral als ik aan Meghan dacht. Maar ik kon grote verlies vaak even uit mijn hoofd zetten op de goede dagen. Op de minder goede dagen was het een ander verhaal.

De leesclub was na de rechtszaak compleet uit elkaar gevallen. Het was te moeilijk voor velen van ons om elkaar nog te zien. Toch hadden we afgesproken om op twee datums nog steeds bij elkaar te komen. Op de datum van Meghan haar moord en op de datum dat Fiona werd opgepakt. Die eerste datum was erg snel besproken, maar ik moest erg aandringen om iedereen ook te laten komen op die tweede datum. Niet voor het eren van Fiona, maar juist om even stil te staan bij het feit dat het Fiona was. Dat iedereen om je heen iets kan verschuilen. En bij het feit dat ik haar heb gepakt. Ik werd niet gek, maar bleef helder nadenken. Een belangrijk feit dat niet vergeten moet worden.

Thomas en ik liepen de winkel binnen. Achter de deur stonden Jip en James ons op de wachten. Ze waren nog steeds bij elkaar als koppel. Dat maakte me erg gelukkig. Jip gaf me meteen een knuffel bij binnenkomst. "Welkom," zei hij voorzichtig. Hij wist niet goed hoe hij me moest aanpakken. James glimlachte, pakte mijn hand en kneep er voorzichtig in. Verder hield hij zich stil. Ik bedankte hem in mijn gedachtes.

Bij de ronde tafel zat Axel. Hij veranderde steeds meer en meer op een positieve manier. Hij werd een drukker persoon, zijn echte persoonlijkheid liet hij zien. Naast Axel zaten Denise en Noah. Denise had zich zelf overwonnen door steeds minder te denken aan regels. Ze vond Noah, die het zelf erg moeilijk had met zijn drugs probleem. Ze kregen een relatie en dat had ik nooit kunnen voorspellen.

Dan was er nog Lana. Toen ze me zag zwaaide ze, stond ze op en liep ze naar me toe. Lana was misschien de enige persoon van wie ik een geluid aan kon. Ik kreeg het meeste contact met haar en ze is dan nu ook mijn beste vriendin. Ik heb haar vader overgehaald om een baan te zoeken, met succes. Ze zijn nu verhuist naar een iets ruimer en beter appartement. Lana, Nikki en Thomas waren mijn alles op dit moment.

Maar mijn Meghan, zij was mijn alles voor altijd. Ze was mijn ware liefde. Ik mis haar elke dag. Ik ben zo blij dat ik alles heb kunnen rechtzetten.

Ik zak haar voor altijd missen.

————————————————————

Epiloog

Bedankt allemaal voor het lezen van De Schommel. Dit was het officiële einde! Hoe vonden jullie het? Hoe was het om te lezen? Ik gen zo blij dat jullie bij mij bleven en hebben gelezen, gestemd en gereageerd. Dat betekent zoveel voor mij!

Wees niet getreurd ik heb een nieuw boek! Hij heet Two People en het is weer een gxg boek! Alsjeblieft lees het en ik beloof jullie dat het een goed boek wordt!

Xx Romy

De Schommel | gxg Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu