15 april (het verleden)Lilly
Thomas, Denise, Axel en ik zaten al aan de lange tafel van de leesclub. Jip en Lana zaten met elkaar te praten bij de balie. Lana zat druk te gebaren en lachte uitbundig. Jip knikten ondertussen, maar hij keek niet naar haar. Hij staarde naar James met een glimlach op zijn gezicht. Zijn voeten wiebelden heen en weer, waardoor hij niet erg stevig stond. Plotseling verloor hij zijn evenwicht en viel richting de tafel met kaartspelletjes. Ineens stond Fiona daar en ving hem op. Ze trok hem overeind, liet hem los en woelde door zijn haar. "Ik was net op tijd," lachte ze. Jip knikte en wreef met zijn hand achter in zijn nek, "j-ja."
Een onverwacht hard geluid was te horen door de hele winkel. Ik draaide mijn hoofd richting de luidde toon. Het leek James te zijn die een woordenboek had laten vallen. Met een rood gezicht pakte hij het op, zette het terug en liep snel naar de tafel. Toen hij langs Fiona en Jip liep keek hij expres die kant niet op. Was hij jaloers op Jip en Fiona?
Lana, die de val voor haar zag gebeuren, barste heel plotseling in lachen uit. Ze keek naar James en toen weer naar Jip. Verwilderd schudde ze haar hoofd en tikte Fiona aan. Zij lachte ook, maar minder uitbundig dan haar vriendin. Jip daarentegen lachte helemaal niet en leek wel alsof hij het liefste door de grond wou zakken.
Noah kwam onaangekondigd binnen en klapte in zijn handen. "Zijn we compleet?" Thomas en ik schudde onze hoofden, want Meghan ontbrak nog. Ik wist niet zeker of ze zou komen. Ze voelde zich de laatste tijd erg misselijk. "Ben ik nog op tijd?!" Galmde een stem door de winkel. Het was mijn vriendinnetje Meghan die aanholde. Ze zag er verwilderd uit en ademde snel. Dat kwam waarschijnlijk door het rennen.
"Mooie ketting Meghan," zei Noah oprecht geïnteresseerd. Meghan gaf naast mij zitten en gaf me een kus. Met haar verwijde ogen keek ze naar haar parelketting. "Ja, dat klopt." Noahs ouders zijn eigenaar van een juwelier, hier verdienen ze erg veel geld. Hij ziet het als sieraden echt veel waard zijn, daarom vond hij Meghan haar ketting erg mooi.
"Ik zou die ketting wel willen hebben. Hij is erg veel waard!" Hij gaf een knipoog en zijn groene ogen sprankelden. Meghan bloosde een beetje door alle complimentjes over haar ketting. "Ik heb hem gekregen van mijn vader," vertelde ze. Ik draaide me om en bekeek de ketting. Hij was inderdaad prachtig, vooral om de nek van Meghan. Noah dacht waarschijnlijk alleen aan de duizenden euro's die deze ketting waard moest zijn. Eurotekens verschenen voor zijn ogen, tenminste dat gokte ik.
Ondertussen zat Meghan erg apart te doen. Ze was erg druk en stuiterde bijna van haar stoel af. Ik vond het niet erg dat Meghan vrolijk was, maar er klopte iets niet. Ze praatte zoveel dat ik me afvroeg hoe ze nog een stem had.
"Leven in de nacht," zei Lana plotseling. Ze kwam aanrennen met een dik boek met en grote donkere voorkant. Er stond een schaduw op met een grote bloed vlek op de muur. "Wat is dat?" Vroeg ik me hardop af. Lana rolde met haar ogen en hield het boek omhoog, zodat iedereen het kon bewonderen. "Dit is een boek van de beste schrijver ooit. Peter van der Meulen is een genie op het gebied van horror verhalen." Mijn ogen werden groot en mijn mond viel open. Ergens naast me hoorde ik een verschrikt geluid van een vrouw, dat waarschijnlijk Denise was. "H-horror?" vroeg ook James zich geschrokken af.
Axel pakte ineens een sigaret en stak hem aan. "Jullie doen alsof het iets heel ergs is. Het is een boek net als alle anderen." Ik keek hem kwaad aan en besloot zijn stomme opmerking te negeren. Ook Noah keek hem kwaad aan, maar om een andere reden. "Axel! Niet roken in de winkel!" Axel zuchtte heel diep, stond op en liep naar buiten.
Ondertussen was Lana gaan zitten en gaf ze iedereen een exemplaar van haar gekozen boek. Fiona pakte het boek op en balderde er geïnteresseerd in. Ook Thomas, Meghan, Noah, Fiona en Jip leken het niet erg te vinden. Ik gaf mijn vriendin een por tussen haar ribben. Ze keek enthousiast op, "ja?" vroeg ze half-lachend. "We gaan toch wel protesteren tegen dit boek?" Meghan begon uitbundig te giechelen en schudde haar hoofd. "Ben je gek?! Dit boek is gaaf!" Ze liet me een plaatje zien dat uit het boek kwam. Er stond een lijk vol met snijwonden in zijn buik. Het was echt niet fris.
"Ik kan dit niet lezen," stamelde Denise. Van de eigenwijze en regelende vrouw was niks meer te bekennen. Er zat nu een vrouw met een angstige blik naar het boek voor haar te staren. James slikte nerveus en had Jip zijn hand vastgepakt. Hij draaide rondjes met zijn duim ober de palm van James. "Het zal wel moeten miss perfect," lachte Lana. "Ik mocht een boek kiezen en dit is mijn keuze."
Zonder een woord te zeggen stond Meghan op en rende naar het toilet. Een angstig gevoel bekroop mij, was ze misschien weer ziek? Meteen rende ik haar achterna en klopte op de wc-deur waarvan het slot roodgekleurd was. "Meghan? Ben je ziek?" Ik hoorde een luidkeelse lach vanaf de andere kant van de deur. "Lilly ik moet gewoon naar de wc. Je hoeft je geen zorgen te maken."
Dat deed ik juist wel, zorgen maken. Er klopte iets niet, maar ik kon niet uitleggen wat. "Oké, het spijt me dat ik stoorde." Weer lachte mijn vriendin hard op, "dat geeft niets." Ik liep weer terug naar de tafel en zag dat Thomas me vragend aankeek. Ik haalde mijn schouders op en ging weer zitten. Er was iets, maar ik wist niet wat.
"Hey Lilly, als je de kans hebt om die parelketting te stelen voor mij, doe het. Ik betaal je de helft van de waarde van de ketting." Noah was naast mij komen zitten en keek mij bloedserieus aan. "Meen je dat?" Vroeg ik verbaasd. Toen schudde hij zijn hoofd, "ik maak een grap Lilly! Maak je geen zorgen."
Ik had overal zorgen om
——————————————-—————————————-—————
De Schommel - Hoofdstuk 18
Woorden: 1081Heel erg bedankt voor het lezen van dit hoofdstuk!
Wat zou er aan de hand zijn met Meghan? En wil Noah iets met die ketting?Xx Romy
JE LEEST
De Schommel | gxg
RomanceHet was pure liefde voor Lilly en Meghan, maar een toekomst samen kregen ze niet. Wanneer de levensdraad van je vriendin wordt afgesneden wil je niks anders dan wraak