Het was pure liefde voor Lilly en Meghan, maar een toekomst samen kregen ze niet.
Wanneer de levensdraad van je vriendin wordt afgesneden wil je niks anders dan wraak
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
1 juli (het heden) Lilly
Het nieuws dat het speldje die in het zand was gevonden door de politie niet Meghan haar eigen speldje was, werd al snel aan de politie doorgegeven. Meghan haar ouders deden dit zo snel mogelijk, want dit kon een grote aanwijzing zijn naar de dader. Nu hoorde ik van Nikki dat de politie er nog niet veel mee ging doen, omdat de bak met speldjes open en bloot op tafel stond in de boekenwinkel. In theorie kon iedereen een speldje pakken, dus kon ook iedereen de dader zijn. Toch zei iets in mij dat dit speldje niet van iedereen kon zijn. Ik wist haast zeker dat iemand uit onze leesclub de moordenaar was van Meghan Lodge.
Kort na het vertellen van mijn ontdekking aan de ouders van Meghan besloot ik om met Thomas af te spreken. Niet omdat ik hem graag wou zien, maar om te controleren of ik wegen zijn speldje kon vinden. Ik wist dat dit geen zekerheid bood op het feit dat hij niet de dader was, omdat hij een nieuw speldje kon pakken. Toch gaf het mij iets meer vertrouwen in mijn beste vriend. Thomas was geen moordenaar. Hij had Meghan niet vermoord.
Ik maakte een afspraak met hem onder zijn voetbaltraining. Dat was niets aparts, ik wachtte vaker op zijn kamer als hij nog niet thuis was. Ondertussen kon ik de boel eens grondig onderzoeken. Terwijl ik de kamer doorzocht vond ik een oud fotolijstje met een foto van ons twee samen. We trokken een gekke bek voor de camera. Als ik het me goed herinner maakte zijn moeder de foto. Het was een enorm warme dag en we hadden net gezwommen in de vijver. Mijn lange blinde haar zat vol met klitten en was bruin gekleurd door het water. Op Thomas zijn gezicht zaten modder spetters van de de bodem van de sloot. We zaten in groep acht en waren al beste vrienden. Ik hield van deze foto, net zoveel als Thomas ervan hield.
Ik ontwaakte uit mijn gedachten toen ik de voordeur hoorde open gaan. "Ik ben thuis mam!" Hoorde ik hem schreeuwen naar zijn moeder. Hij rende naar boven en deed de deur open van zijn kamer. "Hey Lilly! Ik moet nog even douchen." Toen zag hij de fotolijst die in in mijn handen vasthield. "Prachtige foto," lachte hij. Hij liep naar me toe en nam de lijst van mij over. "Weetje nog dat je die modder ballen naar mij gooide en me verzekerde dat alle modder van mijn gezicht af was." Ik schoot in de lach en knikte, "ik dacht echt dat het eraf was!" Thomas rolde met zijn ogen en zette de lijst terug. "Ik ben zo terug. Geef me ene kwartier." Hij pakte snel wat kleding en liep naar de badkamer.
Binnen dat kwartier zocht ik verder naar het speldje. Al snel vond ik het in zijn bureaula. Een gevoel van opluchting bekroop me. Het voelde alsof dat niet mocht, deze opluchting. Alsof ik stiekem blij mocht zijn. Dit betekende in feit niet veel, maar voor mij betekende dit alles. Toen Thomas uit de douche kwam met zijn kleding aan besloot ik hem alles te vertellen. Ik vertelde mijn verdenkingen en mijn ontdekkingen over het speldje. "Ik denk dat iemand uit de leesclub haar heeft gedood," zei ik zeker van mezelf. Thomas zijn ogen werden groot van verbazing. "Dit kan nog weleens kloppen."
Hij leek niet zenuwachtig te zijn door mijn ontdekking. Hij leek oprecht verbaasd en misschien een beetje angstig. Angst voor bet niet weten van het antwoord. Angst, omdat je niet meer weet wie je kaping vertrouwen. Angst voor één van de leden die je allemaal als vrienden beschouwde. Verbazing en angst.
"Ik wil weer en ontmoeting organiseren," stelde ik aan hem voor. Hij trok zijn wenkbrauw omhoog, "waarom? Ga je ze confronteren met je vermoeden? Dat lijkt me niet slim." Ik schud gelijk mijn hoofd, "nee, ik wil gewoon dat we elkaar weer zien. We hebben elkaar niet meer gesproken na de dood van Meghan." Thomas knikte, "even praten met elkaar kan een grote opluchting zijn voor velen. Ik vind het een goed idee, zolang je je vermoedens voor je houdt."
"Het enige wat ik van plan ben om te doen is mensen goed te bestuderen. Ik ga iedereen bekijken en even met iedereen praten. Misschien kan ik er achter komen wie van de leden verdacht zijn," antwoordde ik. Thomas knikte opnieuw, maar haalde plotseling onregelmatig adem. Hij ademde een aantal keer scherp in en leek te vergeten dat hij moest uitademen. "Thomas? Wat is er aan de hand?"
Thomas zuchtte diep en begon pas weer met praten toen zijn ademtempo weer goed was. "Heb jij mij verdacht? Waarom vertel je mij nu je vermoeden? Wil je me bestuderen?" Ik sloot mijn ogen en zuchtte diep. Het was tijd voor de waarheid. "Ik kwam hier om je speldje te zoeken." Thomas rolde met zijn ogen en stond gefrustreerd op. "Thomas, ik moest het zeker weten," zei ik eerlijk. "Ik wou het echt niet geloven, maar je wordt paranoïde van jezelf. Ik had bewijs nodig, zodat ik je alles kon vertellen."
Mijn beste vriend, het zonnetje in huis, liep nu doelloos rondjes in zijn kamer. Hij leek zichzelf even te zijn verloren. Normaal gesproken had hij me allang vergeven, maar dit ging niet over een kapot gemaakte trofee of vernielde kleding. Dit ging over de moord van Meghan, mijn Meghan. Hij moest begrijpen dat iedereen voor mij, in eerste instantie, een verdachte was. Hij moest het accepteren, toch?
Plotseling ging hij op de vloer zitten en gaf hij mij mijn mobieltje aan. "Stuur iedereen een bericht over de ontmoeting. Doe hem zo snel mogelijk en dwing iedereen te komen." Ik knikte en begon direct met typen. Na vijf minuten wat het bericht getypt en verstuurd. De eerste reacties waren al binnen. "Ze stemmen toe," fluisterde ik. Thomas stond op en gaf me een knuffel, "zij hielden ook van Meghan. Ik hield ook van Meghan." Zijn ogen waren duf en wazig. "Ik zou nooit-"
Ik pakte zijn hand en kneep erin, "ik geloof je."
——————————————— Hoofdstuk 7 - De Schommel Woorden: 1052
Het is niet een lang hoofdstuk, maar iets is beter dan niets. Ik hoop dat jullie het spannend vinden! Bedankt voor het lezen!
