De Schommel | gxg

Hoofdstuk 16 - De Schommel

6 juli (het heden)

Lilly

Het was vandaag 6 juli en ik besloot verder te gaan met mijn onderzoek. Ik had een afspraak met Jip gemaakt bij zijn huis. Jip vertelde dat James er ook zou zijn. Dit feit liet mij glimlachen. Misschien had Thomas wel gelijk en waren ze een koppel. Toch kon dit ook nadelig werken voor mijn onderzoek. Twee mensen stonden sterker dan een persoon in z'n eentje. Ik kon de afstand naar Jips huis lopend afleggen vanaf mijn huis. We woonden blijkbaar 2 straten van elkaar verwijderd. Toen ik bij het huis aankwam belde ik ietwat onzeker aan. Een raar gevoel kroop over mij heen. Misschien was dit toch niet zo'n goed idee.

"Hallo," groette Jip mij. Hij hield de deur op een kiertje, zodat ik niet direct binnen kon komen. "Kunnen we onze afspraak ook verzetten?" Verbouwereerd keek ik hem aan, "waarom?" Het kwam er erg arrogant uit, waardoor Jip schrok. Meteen verontschuldigde ik me, "het spijt me, ik had die vraag niet verwacht." Jip knikte, "het gaat over James. Hij zit niet zo lekker in zijn vel." Meteen nadat hij die woorden uitsprak kwam James tevoorschijn. "Heb je het over mij? Ik heb je verteld dat het niet verplaatst hoefde te worden." Ik trok mijn wenkbrauw op en giechelde. Die twee zijn me een stel.

"James," probeerde Jip nog. "Je mag best eerlijk zijn." James rolde met zijn ogen en opende de deur voor me. "Hey Lilly, ik voel me kut en wil toch met je afspreken. Is dat eerlijk genoeg?" Nu rolde Jip met zijn ogen en zette een stap opzij, zodat ik er langs kon. "Sukkel."

Ik liep met ze mee naar boven en sloeg beleefd het aanbod op drinken af. James wou wel een biertje, maar Jip kwam terug met een blikje cola. "Het is 1 uur in de middag en je hebt al 2 biertjes op." James haalde zijn schouders op, "als ik me kut voel dan ga ik drinken." James was zo anders bij Jip dan op de boekenclub. Hij was veel opener en meer zichzelf.

"Ik zal beginnen bij het begin. Waar waren jullie op de nacht van de moord?" Jip en James keken elkaar aan afwachtend wie van de twee deze vraag zou beantwoorden. Het bleek Jip te zijn, "we waren beide hier op mijn kamer. Je kunt het aan mijn vader vragen om zeker te zijn." Ik knikte en zette het op mijn te-doen-lijstje. Eigenlijk geloofde ik ze wel. Jip en James konden toch geen moord plegen? Ze waren veel te zachtaardig. "Hebben jullie enig idee wie Meghan zou hebben vermoord?" Vroeg ik me af. Ik keek James aan, niet wetend waarom. James haalde zijn schouders op. "Iedereen denkt waarschijnlijk dat ik het was. Ik wacht al dagen op het moment dat de politie me ondervraagd."

Ik fronste, "waarom denk je dat?" James beet op zijn lip. "Ik maakte ruzie met Meghan over haar keuze van het boek. Weet je nog?"

Ik herinner me die dag nog goed.

"Meghan," zei hij kwaad. "Ik haatte het boek. Ik haat jou keuze. Waarom moest je dit boek kiezen?!" Hij stond op en keek mijn vriendin woedend aan. Meghan draaide geschrokken haar hoofd richting James. Ze was blijkbaar niet aan het opletten totdat ze haar naam hoorde. "Pardon?" Meghan probeerde nog voorzichtig te klinken. Het was tenslotte James tegen wie ze het had. "Jij bent echt gemeen!" Schreeuwde James.

"Je had haar geen pijn gedaan James. Ze verdedigde je zelfs tegenover Lana die die nare opmerking gaf." James zijn wangen begonnen rood de gloeien. "Ze vertelde de waarheid. Ik durf niet uit de kast te komen, dat was de reden dat ik dat boek niet leuk vond. Ik wou het er niet over hebben, omdat ik me teveel schaamde." Jip trok hem dicht tegen zich aan en kuste hem in zijn nek. James glimlachte en fluisterde iets terug, waarvan Jip begon te lachen.

"Ik werd erg overstuur van dat boek. Ik maalde nachten over het feit dat we het hier over gingen hebben bij de boekenclub. Mijn ouders zijn streng gelovig en ze hebben mij vaak de regels van de bijbel verteld. Ik ga elke zondag naar de kerk met ze. Ik ben zo bang om ze de waarheid te vertellen." Ik slikte en likte met zijn tong over zijn droge lippen. Hij balde zijn hand tot twee vuisten en kneep, waardoor de knokkels langzaam wit werden. Jip probeerde zijn handen vrij te krijgen, maar het lukte hem niet goed. James keek met tranen in zijn ogen naar de grond. "Ik heb nooit mijn excuses aangeboden. Meghan moet me haatten en ik snap heel goed dat je mij verdenkt. Ik heb zoveel spijt dat ik ruzie maakte met haar en het nooit heb uitgepraat. Waarom moet zee nu fucking dood zijn?!" Hij schreeuwde luid en stond op. Jip stond ook op en trok hem tegen zich aan. Hij fluisterde kalmerende woorden, waardoor James zijn knieën het begaven. Hij viel op de grond neer, recht voor mij.

Ik beet op mijn lip en knielde voor hem neer. Ik pakte James zijn rechterhand en Jip pakte zijn linkerhand. "Meghan is nooit boos geweest op je. Ze had je allang vergeven, want er was niks om te vergeven. Ze voelde zich juist schuldig. James, ze wou jou geen pijn doen net als jij haar geen pijn wou doen. Het is oké."

James knikte en pakte Jip zijn arm stevig vast. "Laat me niet alleen," zei hij wanhopig. Jip glimlachte vaag, "nooit." James gaf Jip een snelle kus op zijn lippen. Het was vlug en wanhopig opzoek naar een sprankje liefde. Jip leek het hem te geven, want James lachte alweer. Ik voelde me ondertussen erg ongemakkelijk tussen dit liefdevolle moment. James keek mij aan, "je had het waarschijnlijk toch al door, of niet?" Ik knikte, "Thomas vertelde het me." Hij keek onzeker naar zijn vriendje. "Het is tijd dat ik het mijn ouders vertel." Jip zweeg, maar er glinsterde een sprankje hoop in zijn ogen. Alsof hij hoopte dat deze dag zou komen. Hoe lang is hun relatie al een geheim? Hoe lang wil Jip zijn toekomstige schoonouders al ontmoeten? En hoe lang is James al bang?

Dit waren vragen waar ik geen antwoord op nodig had. Ik stond op en bedankte hen voor hun tijd. Ze hadden me meer dan genoeg verteld.

———————————————————-
De Schommel - Hoofdstuk 16
Woorden: 1165

Zoals jullie zien heb ik eindelijk weer een hoofdstuk af! Ik ga toch door met dit boek en belangrijker nog ik ga door met schrijven. Daar heb ik jullie hulp bij nodig. Laat zien dat jullie dit boek leuk vinden. Plaats reacties, geef votes, stel mij vragen of vertel wie jij verdenkt. Stuur mij privé berichten om te vragen of er weer een hoofdstuk komt. Dat soort dingen werken enorm stimulerend! Als er al heel lang geen hoofdstuk meer is, vraag het me. Ik ga dan veel eerder aan het werk.

Bedankt voor het lezen!

Xx Romy