Het was pure liefde voor Lilly en Meghan, maar een toekomst samen kregen ze niet.
Wanneer de levensdraad van je vriendin wordt afgesneden wil je niks anders dan wraak
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
26 januari (Het verleden)
Ps: Nee, het is geen fout. Ik heb weer een hoofdstuk uit het verleden geschreven. Veel, plezier met lezen xx
Lilly
"Heb je er zin in?" Vroeg Meghan aan mij. Ze zit met haar rode jas aan bij mij op de bank. Haar zwarte haren glimmen, ze ziet er prachtig uit. Ik knik en haal mijn mobiel uit de oplader. "Ik hou van boeken. Zonder boeken was mijn leven incompleet. Ik hoop dat deze boekenclub geweldig wordt!" Meghan begint te lachen, "je bent schattig als je gepassioneerd bent." Meteen begin ik de blozen en kijk ik verlegen naar de grond. Ik durf geen antwoord te geven, het was gelukkig ook geen vraag.
"Hoe laat komt je vriendje ons ophalen?" Vraagt Meghan. Ik wou antwoorden, totdat de woorden van Meghan pas echt tot mij doordrongen. "Vriendje?!" Zei ik geschrokken. Meghan haar ogen keken bedroeft naar de grond, "het was toch je vriend die ons zou ophalen? Of heb ik dat verkeerd begrepen." Ik liet haast mijn mobiel vallen van verbazing. Ze dacht dat mijn beste vriend Thomas en ik een relatie hebben. Bij het idee alleen al werd ik spontaan ziek. "Thomas en ik hebben geen relatie. We zijn beste vrienden sinds de middelbare school. Alleen vrienden, niks meer." Gek genoeg leek Meghan opgelucht toen ik dat zei. "Echt niet? Het leek heel erg alsof jullie een relatie hadden aan de telefoon. Hij gedroeg zich als een lief vriendje."
Ik schoot in de lach, "alsjeblieft Thomas zou niet een lief vriendje voor mij kunnen zijn. Hij pest me ongelofelijk veel." Ik werd even stil, "heb jij een vriend?" Meghan schudde haar hoofd. "Een vriendin?" Probeerde ik nerveus. Meghan keek verbaasd op, "vriendin?" Meteen werd ik rood, "ik dacht misschien dat je hints duidde op dat je-" Ik struikelde over mijn woorden heen. "Lilly," begon Meghan. "Rustig, je hebt gelijk. Ik val inderdaad op meisjes." Mijn roze wangen werden nog roder. Had ik haar geïntimideerd? Had ze nare ervaringen gehad hiermee? Wat dacht ze nu dat ik dacht? Ik moest haar uitleggen dat het mij niks uitmaakte. Ik viel verdorie op beide geslachten. Waarom zou het mij iets schelen dat ze op meisjes viel, terwijl ik zelf biseksueel was.
"Meghan, ik vroeg het alleen uit nieuwsgierigheid. Ik heb niks tegen je echt niet." Meghan rolde met haar ogen, "dat weet ik toch zelf ook wel. Waarom zou jij iets tegen me hebben? Jij bent biseksueel, dan mag ik hopen dat je het niet erg vind dat ik lesbisch ben." Mijn mond viel open van verbazing, "hoe wist je dat?" Nu was het haar beurt om rood te worden, "ik zag de biseksuele vlag op je instagram." Ik wou er iets van zeggen, maar er werd aangebeld. Thomas was er, hij kwam altijd op het verleerde moment. Met een zucht liep ik naar de voordeur en trok hem open.
"Zijn de dames er klaar voor?" Vroeg mijn beste vriend. Meghan huppelde achter mij aan, "Zeker weten!"
++
We kwamen aan bij de boekenwinkel. Hij stond in de hoek van de staart aan het einde van het centrum. De winkel had twee verdiepingen en zag er indrukwekkend uit. "Welkom bij, van der Wiel!" Thomas zijn stem was door degene straat te horen. Zo luid presenteerde hij boekenwinkel van der Wiel. We liepen naar binnen, een warme gloed schoot door mij heen. Deze winkel was zo uitnodigend warm en lief. Op de onderste verdieping waren er stellingen vol met de populairste boeken van jong en oud. Achterin de winkel stond een ronde tafel waar allemaal kinderen van onze leeftijd aan zaten. Ze hadden een gele speld om. "Wat is er boven?" Vroeg Meghan nieuwsgierig. "Informatieve boeken en luisterboeken," antwoordde Thomas.
Een roodharige jongen kwam na enkele secondes naar ons toelopen. Zijn groene ogen waren eerst alleen gericht op Thomas, maar al snel begon hij ook ons te groeten met zijn blik. "Hallo Tommy," zei hij toen hij voor Thomas stond. Ik schoot direct in de lach, waardoor ik een por van Thomas kreeg. "Noah," zuchtte Thomas. "Noem me geen Tommy."
Noah rolde met zijn ogen en keek naar Meghan en mij. "Hallo dames, welkom in boelen winkel van der Wiel. Een winkel dat mijn ouders makkelijk konden kopen, maar niet wouden omdat het stonk." Hij draaide een rondje en keek nu Meghan aan, "wat ruik je hier nu?" Meghan rook de lucht, "citroenen!" Zei ze enthousiast. Noah klapte in zijn handen, "precies! Het ruikt naar mijn citroen ruikende kaarsen en keurzakjes. Wat een feest." Hij stak zijn naar Meghan uit, "mijn naam is Noah. Ik ben de oprichter van deze briljante leesclub." Meghan giechelde en schudde zijn hand, "Meghan."
Toen liep hij naar mij met een grote lach, waarbij hij zijn spierwitte tanden ontblote. Hij had vast genoeg geld om ze te laten bleken. "Wat is jouw naam lieverd?" Zijn persoonlijkheid was tenminste niet terughoudend. "Lilly."
"Prachtig! Willen de dames en heer de rest van de club ontmoeten?" Meghan liep naar voren, "graag!" We liepen met z'n vieren naar de ronde tafel waar nog zes andere kinderen zaten. "We hebben hier 3 nieuwe clubgenoten. Meghan, Lilly en Thomas, stel jullie zelf maar even voor." Noah nam deze boekenclub erg serieus. We gingen zitten en stelde elkaar opnieuw voor. Vervolgens stelden de zes andere clubgenoten zichzelf voor.
De eerste heette James, hij had erg slecht blond geverfd haar en blauwe ogen. Hij bleef het gehele uur glimlachen, maar ik had het gevoel dat het een gemaakte lach was. Zijn ogen stonden niet zo vrolijk als zijn lach.
De laatste die haarzelf voorstelde was Lana. Zij naad ook geverfd haar, maar inplaats van blond had ze paars haar. Haar paarse lokken zaten in een hoge knot, waarvan de helft van haar haren eruit was gesprongen. Haar blauwe ogen keken boos en brutaal. Haar gezicht stond nora en ik had niet het idee dat het veroorzaakt was door een slechte nachtrust. Volgens mij was dit haar norse persoonlijkheid. Verder leek me een tof persoon.
"Lana, geef jij de nieuwelingen allemaal een speldje?" Vroeg Noah aan haar. Ze rolde met haar ogen, maar haalde drie gele speldjes uit de glazen doos die op tafel stond. Het was een rond geel speldje met een tekening van een rood boek erop. "Deze horen bij de club. Als je hier bent draag je het speldje dat is onze enige regel." Lana gooide de drie speldjes naar ons toe, waardoor ze op de tafel kletterde. Ik pakte er eentje en haalde de naald door mijn shirt. "Prachtig," zei Noah toen we alle drie het speldje droegen. "Zoals je ziet zijn er nog genoeg over, dus je mag er zoveel pakken als je wilt wanneer je wilt, deze doos staat er toch altijd."
"Welk boek gaan we lezen?" Vroeg Thomas. James glimlachte opnieuw en liet het boek zijn. "Code geel," vertelde hij. Noah stond op en haalde drie boeken vanachter. "Hier, lees het op tijd uit voor de volgende vergadering."
Plotseling ging er een bel, dat betekende dat onze tijd als club erop zat. "Ik hoop dat jullie het boek leuk gaan vinden. Ik heb tot nu toe het thema nog steeds niet ontdekt, dus het boek is een uitdaging," legde James uit. Wij drieën knikte begrijpend en liepen met Noah mee naar buiten. "Bedankt dat we deel mogen nemen aan deze club," zei Meghan. Noah lachte, "niks te danken Meghan."
Een steek van jaloezie schoot door mijn lichaam. Waarom was ik jaloers? Meghan viel niet op jongens. Wacht, waarom was ik überhaupt jaloers? Meghan was gewoon een vriend. Met verwarring staarde ik naar mijn fiets. Soms wou ik dat ik alle antwoorden had.
——————————— Hoofdstuk 6 - De Schommel Woorden: 1311
Bedankt voor het wachten op een nieuw hoofdstuk. Het duurde echt eeuwen! Gelukkig is mijn toetsweken voorbij. Nu heb ik iets meer tijd om te schrijven.
