Het was pure liefde voor Lilly en Meghan, maar een toekomst samen kregen ze niet.
Wanneer de levensdraad van je vriendin wordt afgesneden wil je niks anders dan wraak
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
4 Juli (het heden)
Vandaag, 4 juli, begon ik mijn onderzoek. Ik besloot om te beginnen bij Lana. Ze was een paars harige opvlieger. Ze had eerder ruzie gemaakt met Meghan. Ik sloot mijn ogen en probeerde de ruzie weer voor me te zien.
"Ik eis dat jij mij die keuze mogelijkheid geeft." Meghan trok haar wenkbrauw omhoog en glimlachte. Met haar vingers speelde ze met haar parelketting. Ze stond ook op, waardoor ze beide op ooghoogte van elkaar waren. "Nee," antwoordde ze.
Lana was kwaad de boekenwinkel vervolgend uitgelopen. Was deze ruzie een reden om mijn vriendin te vermoorden? Het leek me erg onwaarschijnlijk. Lana was een mysterieus type. Niemand wist erg veel over haar privé leven. Voor ons leek ze de driftige Lana. Ik stuurde Lana een berichtje met de vraag wat haar adres was. Ze antwoordde erg snel terug met een verontwaardigde reactie. Nerveus beet ik op mijn lip. Ik moest echt weten waar ze woonde. Hoe kon ik anders haar confronteren? Gelukkig gaf ze me een adres, nadat ik haar vertelde dat ik haar iets moest brengen uit de boekenwinkel.
Ik fietste richting het adres dat Lana mij had gegeven. Het was ergens aan de buitenrand van de stad. Meghan noemde het de vervallen buurt. Er woonde vooral schoft en arme mensen. Ik kwam aan bij een kleine woning, de middelste van de rijtjeshuizen. De tuin stond vol onkruid, loszittende tegels, lege bierflessen en kapotte fietsonderdelen. Aarzelend besloot ik om aan te bellen. Al vrij snel werd er open gedaan door een boze Lana. Haar gezicht stond op onweer toen ze mij zag. "Je hebt me erin geluisd," zei ze direct. "Hoe weetje dat?" Vroeg ik verbaasd. Lana trok haar wenkbrauw omhoog en deed een paarse pluk terug in naar knot. "Ik voel met. Ik wil dat je oprot."
Ik zette een stap naar voren. "Mag ik binnenkomen?" Lana schudde haar hoofd, "ga weg Lilly!" Ze stond op het punt om de deur dicht te gooien. "Het gaat over Meghan," floepte ik eruit. Onmiddellijk verzachte haar blik. Ze leek even hulpeloos in jet niets te kijken. Een bang pasgeboren dier dat haar moeder verloren was. Ook was ze moe. De wallen onder haar ogen vielen me plotseling op. "Kom binnen," fluisterde ze.
Haar huis was nog kleiner dan het van buiten leek. Er was een woonkamer, keuken, badkamer en twee slaapkamers. Alles was enorm klein en rommelig. Er lagen ook legen bierflesjes door het gehele huis. Er lagen vieze kleren in de hoeken van de kamer. Etensrestjes op de tafel die begonnen te schimmelen. In de enige stoel van de woonkamer zat een man tv te kijken met een bierfles in zijn hand. Naast hem lagen er nog een stuk of tien. Hij had zich dagenlang niet geschoren of gewassen. Hij rook naar afval. Zijn kleren waren gescheurd en vuil. Hij praatte met een slissende tong richting Lana. Zij gaf zachtjes antwoord en leek mij te negeren. Zuchtend pakte ze de flesopener en gaf hem nog een biertje. Toen pakte ze mij vast en trok me mee naar boven.
Haar kamer was ook klein. Er stond een bed met een klein tafeltje er naast. In de hoek stond een kleine kledingkast en alle kleren die er niet in paste lagen er naast. Ze ging op haar bed zitten en zuchtte diep. "Dat was mijn vader." Ik knikte en ging ook op het bed zitten, "oké."
"Ik leef alleen met hem, omdat mijn moeder is gestorven. Sindsdien is mijn vader werkloos en verslaafd aan alcohol. Hij is altijd dronken. Ik zorg praktisch gezien voor hem." Ik likte mijn onderlip en beet erop. Waarom wist ik niet hoe ik moest antwoorden? "Wat naar voor je," zei ik uiteindelijk. Lana schudde haar hoofd, "ik wil geen medelijden, daarom neem ik nooit mensen mee naar mijn huis." Ze veegde snel iets van haar wang, was het een traan?
"Waarom ben je hier Lilly?" Vroeg Lana. "Lana," begon ik. "Waar was jij op de nacht van de moord?" Lana haar ogen werden groot van verbazing. Ze had deze vraag duidelijk niet van mij verwacht. "Werk je bij de politie Cooper?" Zei ze sissend. Ze was verontwaardigt en woedend. "Hoe durf je me zoiets te vragen?!" Ik schudde mijn hoofd en herhaalde de vraag. Lana keek naar de stapel zwarte t-shirts op de grond. "Ik was aan het werk in de boekenwinkel. Het was laat en ze hadden nog hulp nodig na sluitingstijd. Ik had het geld hard nodig,want anders hadden mijn vader en ik geen eten de dag erna." Ik kneep mijn ogen tot spleetjes. Hoe wist ik of ze de waarheid vertelde? Lana zag me kijken, "je kunt het zelf checken. Het staat in het systeem."
Ik knikte, "dat zal ik gaan doen." Het bleef even stil. We wisten beide niet goed wat we moesten zeggen. Kon ik nou een verdachte wegstrepen? Nee, dat kon pas na het checken.
"Waarom verdenk je mij?" Vroeg Lana plotseling. Ze klonk gekwetst en ze praatte schor. Ik aarzelde een moment. Moest ik Lana wel vertellen wat ik wist? Thomas wist het, de politie en de familie van Meghan. Mocht ik dit überhaupt vertellen aan haar? Toch besloot ik het om mijn ontdekking te delen. "Iemand van de boekenclub is de moordenaar. Ze vonden een speldje bij plaatsdelict en het was niet die van Meghan."
Lana stond op en liet mij haar speldje zien. "Waarom vroeg je dat niet gewoon?" Ik zuchtte, "iedereen van de boekenclub kan zo een nieuw speldje pakken. De pot staat namelijk open op tafel. Het heeft geen zin om speldjes te checken." Lana knikte begrijpend en ging weer zitten. In haar ogen verschenen tranen die ze telkens ruw wegveegde. Ze was geschrokken door dit geheim.
"Ik wil dat je dit aan niemand verteld. Als de dader erachter komt dat ik dit weet, dan zou het heel anders kunnen gaan aflopen." Lana knikte en pakte mijn hand vast. Ze kneep er voorzichtig in. "Jij bent zo sterk Lilly. Het spijt me zo erg van je vriendin." Ik beet op mijn lip om niet in tranen uit te barsten. Diep in en uit ademen Lilly. In en uit.
"Soms vervloek ik de dag dat we ons aansloten bij deze leesclub. Meghan haar moordenaar is een fucking lid." Mijn stem was verandert in een schor verschijnsel. Lana kneep nog een keer in mijn hand, "ik beloof het om aan niemand te vertellen."
Ik hoopte dat ze de waarheid sprak.
———————————————————————- Hoofdstuk 13 - De Schommel Woorden: 1138
Reacties laten me sneller schrijven hihi.
Super bedankt voor het lezen van dit hoofdstuk! Wat denken jullie? Kunnen we Lana van het verdachte lijstje afstrepen? Zou ze de waarheid spreken? Is ze te vertrouwen? Ik hoop het heel erg voor Lilly.
Bedankt voor het lezen! Jullie zijn stuk voor stuk toppers!
