Cerut krallığı başkentinde sıradan bir gündü. Ramon Persa ve Lida şehrin sokaklarında küçük bir demirciyi ararken Natwar atıyla beraber şehrin girişine kadar gelmişti.
Ramon dikkatli bir şekilde etrafı izliyordu ejderha demircisi denen yeri bulması gerekiyordu . Şehir halkının tarif ettiğine göre varmalarına çok az kalmış olmalıydı ama Tamının içinde kaybolduğuna dair bir his oluşmuştu. Zaten hiç bir zaman yolunu bulamayan bir insan olmuştu.
Genç avcılara bakıp koşacakken bir anda sokağın başındaki küçük tabelaya gözü çarpmıştı. Ejderha demircisi . Işte demircisi buldum .
Eliyle işaret edip sokağın sonunda dedi ve hızlı adımlar ile o tarafa doğru yöneldiler.
Dükkanın önüne gelmişlerdi sonunda küçük ve eski bir yerdi sanki terk edilmiş gibi görüntüden anlaşıldığı kadarı ile şu sıralar dükkanın işleri pek iyi gitmiyordu .
Aşınmış kapı tokmağını yavaşça çevirip kahverengi ahşap kapıyı yavaşça araladı. İçerden gelen çekiç seslerinin duyabiliyordu .
Kapının gıcırdaması ile birlikte çekiç sesleri bir anda kesilmişti. Kapıyı açtığında saçı sakalı birbirine kavuşmuş eski ve yırtık kıyafetler giyen bir adam çıktı karşılarına.
Onlar orda yokmuş gibi işine devam etti . Ramon ilk başta onu tanıyamamıştı söze girip iyi günler demirci biz Beran adında birisini arıyorduk onu tanıyor musun .
Demirci Beranı neden arıyorsunuz.
Ramon onun yardımına ihtiyacımız var . Demirci siz kimsiniz ki Beran size yardım edecek . Ramon ben onun eski dostu Ramonum .
Demirci başını kaldırdı. Gözleri Ramona bir anda geçmişi hatırlatmıştı. Ateş gibi yanan gözleri hatırladı . Gerçi şimdi sadece köz kalmıştı. Bu Berandı.
Beran bu gerçekten sen misin . Bu halin nedir böyle. Beran çok uzun zaman oldu Ramon ben artık o eski genç avcı değilim sadece fakir bir demirciyim . Yıllarımı boş bir şekilde geçirdim dostuma ihanet ettim ve dostlarımı kaybettim hayallerimi kaybettim ejderhanı kaybettim neyim varsa toz olup uçtu sanki kendime geldiğimde tek başınaydım.
Bende buraya geldim eski bir tanıdığının dükkanı burası burayı bana verdi bende elime bir çekiç aldım ve yıllarca sadece vurdum vurdum ve vurdum .
Size bu halimle yardım edebilir miyim bilmiyorum .
Ramon Karan sana hicbir zaman kızgın değildi çünkü kandırıldığını biliyordu o her zaman sana güvendi senin çok büyük bir avcı olacağına inanıyordu. Beran ne yazıkki dostum artık size yardım edemem ben savaşını yıllar önce bitirdim artık ateşin sadece demir eritmek için var . Kollarımda çekiç tutmak .
Ramon yani son kararın bu bize yardım etmeyeceksin . Ama şunu bilki biz burada Yodayı kurtarmak için toplandık. Biz dostumuzu kurtarmak için yola çıktık.
Beran Yodaya ne oldu diye sordu .
Ramon gölge kral tarafından kaçırıldı diyerek cevap verdi ona .
Beran siz delirmişsiniz gölge kraldan bahsediyorsunuz ona kafa tutabilen tek bir kişi vardı . O da yıllar önce ortadan kayboldu biz kim okuyorumda böyle bir işe kalkışıyoruz.
Ramon belki Karan yanımızda olmayabilir ama bununbasarabiliriz eskisinden çok daha güçlüyüm artık hepimiz çok daha güçlüyüz krallıkla birlikte çalışıp bu işi başarabiliriz ama tek bir sorun varki gölge kralın sarayının yerini bilmiyoruz . Yıllar önce sen ve Karan onunla savaştınız. Karan onların icine sızmıştı. Bizim düşüncemiz bunu sana anlatmış olması. Böyle bir şeyden bahsetti mi .
Beran biraz düşündükten sonra aslında bunu ona sormuştum ama bana tam bir cevap vermeyip dalga geçti bende daha fazla üzerine gitmedim .
Ramon peki sana ne söyledi dalga geçerken . Beran biraz daha düşünüp sanırım bana onların üstü bir güvercinin sırtında demişti daha sonrada gülmeye başladı. Dediğim gibi sadece dalga geçiyordu.
Bu sırada Lida araya girip sanırım anladım Rul vadisinin güneyinde Remusa sıra dağları var antik dilde bu güvercin dağı anlamına geliyor . Bir zamanlar orasının güvercinler ile dolu olduğu söylenir. Sonra gizemli bir nedenden dolayı tüm güvercinler ölü bulunmuş.
Ramon Karandan da böyle bir şey beklenirdi zaten her zamanki gibi gizem dolu .
Beran yıllardır bunun sadece bir şaka olduğunu sanmıştım dediğim gibi benden size bir yardım gelmez . Benden umudumuzu kesin .
Ramon seni zorlayacak değilim Beran nasıl istiyorsan öyle olsun . Kendine iyi bak dostum eğer gelmek istersen güneş batarken şehir meydanında seni bekliyor olacağız.
Hoşçakal dedi ve diğerleri ile birlikte çıkıp gitti . Bu sırada Persa ve Lida olanları sessizce izliyorlardı. Oldukça yabancı kalmışlardı bu duruma . Bunun yanı sıra Karanın dostları ile tanışmak onları heycanlandırıyordu .
Yıllardır duydukları hikayeleri sanki şimdi yaşıyorlardı.
Önlerinde sıkkın ifadeli Ramon ile birlikte Natwar ile buluşmaya gittiler .
Bu sırada geride kalan Beran çekicin kenara bırakıp kendini bir köşeye atmıştı. Geçmişini düşünüyordu o güzel ve heyecanlı zamanları. O zamanlar sanki hicbir şey imkansız değildi onun için.
Peki ya şimdi çökmüş bir adam ne bir umudu nede bir hayali var . Ne kadarda aptalım güzel zamanlar hep devam eder sanıyordum her zaman bir arada oluruz tıpkı aptal bir çocuk gibi herkes gitti . Sonuçta ortada kalan ben oldum . Neden gittin ki Karan neden dostlarını bırakıp gittin .
Gözlerini gerçeklere kapatıp hayal kurmaya başladı. Bir anda kendini genç bir avcı olarak bulmuştu. Dostları ile birlikte ateşin başına oturup konuşuyorlardı. Karana dönerek sen olmasan biz ne yapardık bilmiyorum doğrusu Karan iyiki bizimle birliktesin .
Karan böyle konuşma bırak kendini zayıf gösteriyorsun sadece bunun benim ile bir alakası yok ben sadece yönlendiriyorum . Bu güç sizin bir gün ben gidersem ne olacak peki savaşmayı bırakacak misin hayallerinden vaz mı geçeceksin.
Bu dünyada tek başına bile kalsan mücadele etmeyi bırakma mutluluk içi mücadele etmedikçe asla mutlu olamazsın.
(M.A.T)
Gözlerini bir anda açtı gün batmak üzereydi yerinden kalktı ve batan güneşe baktı sen haklıydım Karan mücadele etmem gerekiyor yakında yeni bir güneş doğacak.
Sakladığı kılıcını yerinden çıkarıp eşyalarını kuşandı ve yola koyuldu .
Şehir meydanına geldiğinde onu giren Ramon geleceğini biliyordum dostum hadi yeni bir maceraya çıkalım 3 ihtiyar 2 tanede çaylak gerçekten güzel bir takım olduk .
Bu sırada Herad arşivlerin içinde bir kitabın içinde bir kelimeye rastladı yeşil kartal yazıyordu okumaya başladı ilk sarsıntıdan sonra yeşil kartal güvercinin sırtından inecek ve üç gece sonra yıkımı başlayacak .
Herad kendi kendine sanırım bu geçen gün olan sarsıntıydı. Kitabı koltuğunun altına alıp hızlı adımlarla arşivi terk ederek yeniden yola koyuldu .
Sonunda bir şey bulmuş olmanın mutluluğunu yaşıyordu ama artık zamanı çok az kalmıştı.
