SINIRSIZ

7. BÖLÜM

Imagine Dragons - Dream

"Ju Soo?"

"Jong In bir yere gitmem gerekiyor. O yüzden abur cuburunuzu siz alın."

"Ne? Ju Soo bir anda nereye?"

"Jong In kapatmam gerek, tamam mı?"

"Sen araba mı sürüyorsun?!"

"Jong In sonra konuşuruz!"

"Hey! Daha ehliyet almadın!"

"JONG IN SONRA!"

Telefonu yan koltuğa fırlatıp önümdeki arabaya odaklandım tekrar. Tek umudum bir çevirmeye denk gelmemekti.

Araba tenha yollara girdikçe aramızı biraz açmaya çalışıyordum. Anlamaları işten bile değildi. Fakat nereye gidiyorduk biz böyle?

"Lanet olsun ben ne yapıyorum burda?!"

Arabanın durduğunu gördüğümde hemen kenara çektim. Onlar inerken ben de indim ve arabayı kilitleyip takip ettim. Girdikleri yer korunuyordu ve içeri girmem imkansızdı. Ağaçların arasında dört duvardı resmen. Duvarların ortasında büyük bir bina yükseliyordu. Hem geniş hem de yüksekti.

"Neresi burası böyle?"

Duvara tırmanmaya karar verip ağaçların arasına girdim. Tam duvara tutunacaktım ki biri kolumdan tutup çekti. Çığlık atacaktım ki ağzımı kapattı.

"Sakın, bağırma! Yakalanırız."

Elini yavaşça çekti.

"Sen kimsin?"

"Sapık bir takipçinim."

Garip garip baktım.

"Bakma öyle şaka yaptım. Seni kurtarmaya çalışıyorum. İçeri giremezsin. Ayrıca o duvara dokunduğun an çarpılırsın."

"Ne?"

"İçeri girmek istiyor musun? Bir yol var."

"Ne? Söyle."

"Sana iki kolye vereceğim. Kolyeleri takmazsan şu iki nöbetçi seni içeri almaz. Başka türlü de içeri giremezsin."

"Bana zaman kaybettiriyorsun. Ver şu kolyeleri!"

Kolyeleri uzattı. Bunlar kızılın kolyelerinin aynısıydı. Tek fark bunun ucunda tek bir yaprak olmasıydı.

"Nöbetçiler kolyeyi göstermeni istediğinde sakın yaprak kısmını gösterme. Yoksa anlarlar. Tamam mı?"

"Bu nasıl bir şey böyle?"

"Dediğimi yap. Gidelim. İçeri girdiğimizde yaprağı kimse görmeyecek şekilde sakla tişörtünün içine."

"Tamam anladım. Gidelim artık."

Beraber gidip nöbetçilerin karşısına dikildik.

"Kolyeler?"

Tişörtümü yaprak görünmeyecek şekilde indirdim biraz. Kenara çekilip kapıyı açtılar. Hızlı adımlarla içeri girip hızlı adımlarla asansöre yürüdük. İçeri girdik.

"Cidden kolye sordular. Ne alaka? Bu kolyeler ne işe yarıyor?"

"Sana hiçbir şey anlatamam. Eğer seni bu şekilde içeri soktuğum öğrenilirse kardeşime kardeşimin sonunu yaşayarak kavuşurum -ki bunu istemiyorum."

"Kardeşine ne oldu?"

"Öldürüldü."

Gözlerimi kocaman açtım.