When He Left

Chapter 7

I FEEL so hopeless and lonely right now. I just feel like I don't deserve a place here on earth, I feel like I'm the most worthless person in this entire world. That feeling where you feel the indifference and self-loathe because you think you don't deserve any good thing in this world.

I just feel like I don't deserve to love and be loved. Why am I feeling this? Why am I being so negative?

I sighed as I watch the two couples in front of me showing their love and appreciation for each other. While I'm here, sipping my favorite mango-banana shake that I bought in the Fruitas stall nearby. I looked down when I saw them looked at my place and smiled at me.

Iniiggit ba nila ako? O talagang ganiyan lang sila kasaya kasi kasama nila ang mga mahal nila?

Tumayo na ako mula sa bench na kinauupuan ko sa loob ng mall, I just came here to relax, stroll and do window shop kasi Sabado at walang pasok. Celebration na din kasi tapos na ang examination week. Pero nagbago ang magandang mood ko nang maupo ako sa tapat ng bench na kinauupuan ko kani-kanina lang. Kung nakita ko lang sila agad kaninang apat edi sana hindi na ako umupo doon.

Okay naman sila kanina kaso hindi ko alam na magkaka-partner at couple pala sila, doon ako nakaramdam ng inggit na hindi ko naman dapat nararamdaman kasi masaya at less stress naman ang mag-isa!

Shit lang, sana pala hindi na lang ako umupo doon or better yet sana hindi na lang ako pumunta dito.

Kinuha ko na lang ang phone ko sa string bag na dala-dala ko to divert my attention. i tried to ring-up Jannah's phone number, pero unattended ngayon ang number niya. I tried ringing up her phone three times but to my dismay laging ganoon, nagtaka ako 'cause this is the first time na hindi ko siya ma-contact.

I just sighed and put back my phone inside my bag. Naglakad na lang ako papuntang Time Zone para maglaro doon pero muli ay na-disappoint ako dahil sa dami ng tao. Palibhasa week end, that's why puno ang mga establisyemento sa mall ngayon.

Itinapon ko na lang sa malapit na trash bin ang wala nang laman na cup ng smoothie at nag-decide na kumain na lang muna. Papasok na sana ako sa McDonald's stall nang may makita akong pamilyar na bulto at mukha. Kumunot ang noo ko at napataas ang kilay sa nakita.

Did I just saw him with a different girl?

To confirm my suspicion, I get near with the guy at doon na napaawang nang tuluyan ang labi ko.

Bakit nakikipag-holding hands 'tong mokong na 'to sa hindi niya girlfriend?!

"Jonathan Life?" Tawag ko sa matangkad na lalaking pumasok sa loob ng Dairy Queen na katapat ng McDonald's. Napalingon ito sa akin at napaawang ang bibig nang makita ako.

"L-Lunar." Tawag nito sa pangalan ko, halata ang kaba nang sinabi ang pangalan ko. Tinaasan ko ng kilay si Jonathan Life at napadako ang tingin ko sa kasama niya.

Tinitigan ko nang maigi ang babaeng kasama ni Buhay, nag-iwas lang ito ng tingin nang maramdaman ang mapanghinala kong titig. Lumingon akong muli kay Jonathan Life na nakita kong napapalunok na ng sarili niyang laway nang dumako ang tingin ko sa kaniya.

"Now, what the hell is the meaning of this, Buhay?" Naguguluhan kong tanong habang nararamdaman ko na ang nagbabadya kong galit.

I can see it. Hindi lang ako malisyoso, because he look so guilty and caught off guard habang tintiginan at kinakausap ko siya, ni hindi nga ito makitingin nang diretso sa akin. God knows how much I wanted it to be not true for me to be able to think straight, but he's making my hunch correct because of the way he's acting!