Alles Of Niets

07

Verveeld dwaal ik door de vele gangen van het gebouw. Ik had niets te doen dus besloot ik het gebouw maar even te verkennen.

Ik ben al langs de, op dit moment lege, eetzaal gelopen en kom niet veel later langs een ruimte waar wat banken staan, aan de muur hangt een televisie en er staat ook een spelcomputer bij. Ik de hoek staat een grote kast met boeken en spelletjes en op de tafel liggen wat tijdschriften.

"He Madi, doe je mee? We beginnen net een potje FIFA." Klinkt een stem vanaf de bank. Wanneer ik me omdraai merk ik Jeremy en Troy op. Ik twijfel even, maar omdat ik niets beters te doen heb dwing ik mezelf om mee te doen.

Ik laat me op de bank zakken tussen de jongens  in en meteen krijg ik een controller op mijn schoot geworpen.

"Hoe werkt dit?" Vraag ik na even de controller bestudeerd te hebben.

Ja, ik game toch nooit.

Na een korte uitleg begint het spel, ik speel tegen Jeremy.

Geconcentreerd bijt ik op mijn lip terwijl mijn poppetje met de bal naar voren rent.

"JA, JA, JA!" Roept Troy enthousiast wanneer de bal het doel in vliegt.

Triomfantelijk glimlach ik naar Jeremy die met een frons naar het scherm staart. Hoe ik het gedaan heb weet ik niet, maar ik heb gewonnen.

"Je bent verslagen door een meisje man." Zegt Troy en hij slaat Jeremy lachend op zijn schouder.

"Ach, beginnersgeluk." Is zijn simpele antwoord.

Geef maar toe, ik ben een natuurtalent.

Wanneer ik op de klok kijk zie ik dat het al tijd is voor het middageten. De jongens volgen mijn blik en staan daarna op.

"Loop je mee naar de eetzaal?" Vragen ze waardoor ik snel knik. Ik ben allang blij dat ik niet alleen hoef te zitten en dat ik mee mocht doen met hun game. Want op mijn kamer voel ik me maar eenzaam.

Aangekomen in de eetzaal pakken we allemaal wat te eten. De jongens stouwen hun hele dienblad vol en zelf pak ik een simpel broodje. Zoveel honger heb ik niet.

Ze gaan aan dezelfde tafel zitten als gisteravond dus dat zal dan hun vaste tafel wel zijn.

"Waar was je vanochtend eigenlijk?" Vraagt Troy wanneer we allemaal aan tafel zitten.

"Ik was vermoeid, mijn begeleider had een ontbijt naar mijn kamer gebracht." Zeg ik waardoor ze even knikken.

"Is er iets gebeurd? Dat staan ze normaal niet zomaar toe." Vraagt gewoon verder waardoor Jeremy hem even streng aankijkt.

"Niets belangrijks." Antwoord ik kort waarna ik een hap van mijn broodje neem zodat ik niet hoef te praten.

Ik praat niet graag of mezelf of hoe ik me voel. Dat is gewoon zo.

Blijkbaar snappen de jongens het ook want ze vragen er beiden niet meer over door. In stilte eten we onze lunch op.

Ik schrik op uit mijn gedachte wanneer ik een hand op mijn schouder voel. Snel draai ik me om om daar Jake aan te treffen.

"Ga je mee? Dan breng ik je naar het kunstlokaal." Vertelt hij aan mij. Ik knik maar en sta op van mijn stoel.

"Wij hebben de vanmiddag gesprekken, we zien je vanavond bij het eten." Zeggen de jongens nog.

Kort zwaai ik waarna ik achter Jake aan loop. We gaan met de trap naar boven en komen aan bij een lokaal waar veel tekeningen hangen.

"Jullie gaan vandaag tekenen, je mag een leeg blad halen vooraan bij het bureau, de rest legt de leraar wel uit."Zegt Jake waarna hij al snel weer vertrek. Mij achterlatend in een vol lokaal met allemaal mensen die ik niet ken.

Geweldig.
—
Beautifull angels,
don't forget to vote and comment x