Met een leeg blad ga ik aan de tafel zitten. Het potlood beweeg ik tussen mijn vingers terwijl ik nadenk. Vanzelf begin ik te tekenen en laat ik mijn gevoel spreken. De tekening word donker, want dat is hoe ik mij voel.
Op het papier staat een blij stelletje, mijn ouders om precies te zijn. Op de grond in een plas bloed lig ik.
Want dat is hoe het moet zijn.
Meteen voel ik weer tranen in mijn ogen prikken en veeg ik ze ruwbweg. Kwaad sla ik alles van de tafel af en wanneer ik opsta word ik vastgepak waardoor ik niets meer kan slaan.
"Rustig maar." Zegt een zachte stem ,vast de leraar, maar het kan me niet kalmeren. Ik trek me los en ren het lokaal uit, de gang over, terwijl de tranen over mijn wangen lopen.
Wanneer ik de hoek om ga knal ik tegen een lichaam aan.
"Hé, Madi, gaat alles goed?" Klinkt de stem van Jeremy. Hopeloos kijk ik hem aan en schud ik mijn hoofd waarna ik al snel in een knuffel getrokken word.
En om eerlijk te zijn, dat is wat ik nodig heb.
Jeremy laat me los en trekt me aan mijn hand mee naar de gezamenlijke ruimte waar Troy al zit. Ze gaan vast weer gamen.
Ik loop naar de boekenkast en ga met mijn vinger over de kaften heen. Verschillende titels lees ik tot mijn oog op een bepaald boek valt. Dat lijkt me wel wat.
Ik neem hem boek mee en maak me comfortabel op de bank bij de jongens. De eerste bladzijde sla ik open en zuchtend zak ik onderuit.
Eindelijk even ontspannen.
—
Heel kort, sorry.
JE LEEST
Alles Of Niets
Ficção AdolescenteMadison doet een zelfmoordpoging wanneer ze hoort dat haar ouders zijn omgekomen in ongeluk. Ze moet worden opgenomen in een kliniek om aan zichzelf te werken. Haar begeleider daar is het licht in de duisternis. Zal ze zichzelf terug kunnen vinden?
