*** Yüce ChanBaek Tanrıları beni kutsasın, bölümü çevirirken ÇILDIRDIM. Size de keyifli okumalar. ;);)
Baekhyun ve Chanyeol oldukça sessizdi. Chnayeol bunun nedeninin annesinin sorumlu olduğu bok gibi geçen geceden olduğunu da biliyordu.
Chanyeol defalarca Baekhyun'a onu sevdiğini ve gecenin bittiğini söylemişti. Hatta Baekhyun'un elini tutmak için uzandığında Baekhyun izin vermişti. Ancak Baekhyun onun dokunuşunu hissettiğinde tuhaf olmuştu. Chanyeol için bu tuhaflık, Baekhyun'un ona bakmamasından da beterdi.
Araba yavaş yavaş Baekhyun'un evinin önünde durduğunda, Chanyeol vites değiştirmek için Baekhyun'un elini bırakmak zorunda kaldı. Bunu yaparken Baekhyun'un bir direniş içinde olduğuna yemin edebilirdi.
Baekhyun, Chanyeol'un kapıyı açmasını beklemeden kendi kapısını açtı. Chanyeol anlayabiliyordu ama bu durum hoşuna gitmiyordu. Acele ile inmişti arabadan.
Arabanın önüne yürüdüğünde Baekhyun'un kolunu tutmuş arabanın kapısını da ayağı ile kapatmıştı.
"Baek, bana bak." Baekhyun bakmamakta ısrarcı davrandığında Chanyeol yüzünü avuçlarının içine alıp gözlerinin içine baktı. "Evden beri bir şey söylemedin. Bir şey söyle."
Chanyeol'un aldığı tek geri dönüş "Hm" dan başka bir şey değildi. Tatlı tilkisini öpmek için eğildiğinde Baekhyun başını başka yere çevirmişti.
Chanyeol yeniden dudaklarını uzattığında durdu ve bekledi. Bu defa Baekhyun herhangi bir itirazda bulunmadan dudaklarını Chanyeol'e açtı.
Chanyeol, Baekhyun'u arabaya yaslamıştı. Şimdi araba ve Chanyeol'un bedeni arasında sıkışıp kalmıştı. Chanyeol dudaklarını uzaklaştırdığında Baekhyun'da güçsüz bir sızlama bıraktı.
"Üstesinden gelebildiğin için seninle gurur duyduğumu biliyorsun değil mi?" Chanyeol, Baekhyun ile olan göz temasını kesmedi.
"Biliyorum..." Baekhyun mırıldanmıştı.
"Ailemin de kalbini harekete geçirebildiğini biliyorsun değil mi?"
"Biliyorum."
Chanyeol duraksadı. "Seni sevdiğimi biliyorsun değil mi?" Baekhyun'un duraksaması Chanyeol'un hiç hoşuna gitmemişti. "Baekhyun----"
"Biliyorum." Baekhyun hızla yanıtladı. "Biliyorum Chanyeol."
Chanyeol, Baekhyun'un yüzünü inceledi. "Peki neden tereddüt ettin?"
Baekhyun kesik şekilde sırıttı. "Çünkü çok bunaltıcı."
Chanyeol gülümsedi. "Bu kötü bir şey değil."
"İşte buna katılırım Yeol." Baekhyun alay etti.
"Evet?" Chanyeol fısıldadığında alt bedenini daha sert bastırdı Baekhyun'a.
Baekhyun, alt bedenini yapamayacağını bile bile Chanyeol'den kurtarmaya çalıştı. "Tamam şimdi beni bırak."
Chanyeol güldü. "Hiç sanmıyorum. Buraya gelene kadar oldukça sessizdin. Bu yüzden sana bir şeyler yapmayı düşünüyorum, adımı haykıracağın şeyler."
Baekhyun dudaklarını birbirine bastırdı. Chanyeol'un ne ima ettiğini biliyordu. Kendisi de bunu istiyordu en azından Chanyeol'un kendisi gibi hissetmesini.
"Babam evde..." mırıldandı Baekhyun.
Chanyeol iç çekti ve aklına gelen fikirle gülümsedi. "Kendini az da olsa maceracı hissediyor musun Baek?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Letter [Tamamlandı]
FanficByun Baekhyun iki yıl boyunca; soğuk duruşuna rağmen aslında kibar ve başkalarını önemseyen biri olduğunu bildiği birine, Oh Sehun'a sessizce hayrandı.. .... "O mektup senin için değildi Chanyeol ." "Mmm, peki, ama benim dolabımdaydı.Ve kendisini ka...