Quote of the day
Πλευρά Άλεξ
Καθόμασταν αγκαλιασμενοι στο γραφείο. Δεν μιλάγαμε. Απλά απολαμβάναμε ο ένας την αγκαλιά του άλλου. Σκεφτόμουν πως θα ειμασταν τώρα αν δεν είχαν γίνει όλα αυτά... σίγουρα καλύτερα.
Άλεξ:"Να σου πω" της απευθύνθηκα και σαν απάντηση έλαβα ένα ισχυρό μουγκριτο.
"Θέλω να δω τα μικρά."Ειρήνη:"Το ξέρεις ότι αυτό που μου ζητάς είναι αρκετά δύσκολο; Δεν είμαι μόνη μου πλέον.."είπε και βγήκε από την αγκαλιά μου
Άλεξ:"Το γνωρίζω αλλά νομίζω πως πρέπει να ξεκαθαριστούν κάποια πράγματα."
Ειρήνη:"Θα γίνουν χειρότερα αν γίνουν άσκοπες κινήσεις"
Η απόσταση μας μειώθηκε. Την είχα αρκετά κοντά μου και μόνο μια ανάσα μας χώριζε. Την ώρα που πήγαινα να την αρπάξω και να την φιλήσω , ξαφνικά μπαίνει μέσα η γραμματέας της.
Νίκη:"Με συγχωρείτε κυρία Παπαδοπούλου." είπε και είχε κοκκινησει από τη ντροπή της ενώ η Ειρήνη με είχε εκτοπίσει στην άλλη άκρη του γραφείου της.
Ειρήνη:"Δεν έγινε κάτι για το οποίο πρέπει να ζητήσεις συγγνώμη" είπε ανενόχλητη
Ναι τα ξέρουμε καλά εμείς αυτά κυρία μου
Άλεξ:"Εξάλλου είχαμε μια διαφωνία για τη συνεργασία μας αλλά απ'οτι φαίνεται όλα θα πάνε ρολόι" είπα καθώς προσπαθούσα να σώσω ότι μπορούσα
Νίκη:"Μάλιστα. Κυρία Παπαδοπούλου, ήρθε το φαξ από το εστιατόριο στο Κολωνάκι και ζητούν επιπλέον κάποια κρασιά τα οποία βρίσκονται σε άλλη εταιρεία."
Ειρήνη:"Πως γίνεται αυτό;"
Νίκη:"Θεώρησαν δεδομένη η συνεργασία σας με τον κύριο Νικολαΐδη και τα κρασιά που ζητούν βρίσκονται μόνο στη παραγωγή του"
YOU ARE READING
Alive
Romance🚩Completed Story 🚩Sequel of Love of need 🚩Don't copy my story Μετά από πέντε χρόνια όλα και όλοι έχουν αλλάξει. Ειδικά η Ειρήνη, η οποία παρ'όλο που έχει προχωρήσει στη ζωή της, σκέφτεται ακόμα εκείνον και εκείνη την ημέρα. Τι γίνεται όταν μετά...