🚩Completed Story
🚩Sequel of Love of need
🚩Don't copy my story
Μετά από πέντε χρόνια όλα και όλοι έχουν αλλάξει.
Ειδικά η Ειρήνη, η οποία παρ'όλο που έχει προχωρήσει στη ζωή της, σκέφτεται ακόμα εκείνον και εκείνη την ημέρα.
Τι γίνεται όταν μετά...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Πλευρά Ειρήνης
Ποιος να το πίστευε ότι θα κοιμόμουν στο ίδιο δωμάτιο με τον Άλεξ..
Και όχι δεν εννοώ το χώρο.. .
Αλλά το κρεβάτι.
Θα μου πείτε 'Σιγά, αυτό δεν ήθελες; '
Ναι δεν αντιλέγω. Αλλά πλέον έχω αναθεωρήσει για κάποια πράγματα και αυτό φαίνεται, καθαρά, από τις πράξεις του.
Όλο το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ εύκολα. Το άρωμα του είχε εισβάλει στα ρουθούνια μου και είναι ένας λόγος που ήθελα να το απολαμβάνω ξύπνια και όχι κοιμισμένη. Μέχρι και τα σεντόνια μύριζαν Αλεξ. Λες και το έκαναν επίτηδες όλοι και δεν ήθελαν να κοιμηθώ.
Ό Αλεξ αντιθέτως, είχε απλωθεί σε όλο το κρεβάτι. Το χέρι του ακουμπούσε το μαξιλάρι μου και με μια κίνηση με τράβηξε στην αγκαλιά του.
Ύπνος; Άγνωστη λεξη
Τα χείλη του ακουμπούσαν το πάνω μέρος του κεφαλιού μου και η μύτη μου είχε βρεθεί στη καμπύλη του λαιμού του. Οι παλμοί μου είχαν αυξηθεί και φυσικά αυτό είχε γίνει αντιληπτό από τον Άλεξ.
Το πρωί ξύπνησα στη μεριά του και συνειδητοποίησα ότι ο Άλεξ δεν ήταν δίπλα μου. Δεν δυσκολεύτηκα και πολύ με αποτέλεσμα να γυρίσω πλευρό και το χέρι μου να ακουμπάει κάτι στη δική μου μεριά. Όταν άνοιξα τα μάτια μου αντικρυσα μια υπέροχη εικόνα.
Ήταν τέσσερα μεγάλα και μικρά μπουκέτα με άσπρα λουλούδια. Είχε και κάποια μπεζ σκουρόχρωμα. Ήταν τέλεια και φυσικά από το πιο ακριβό ανθοπωλείο της πόλης.
Καλά και ενα απλό κόκκινο τριαντάφυλλο να μου έφερνε, εγώ θα το δεχόμουν.
