🚩Completed Story
🚩Sequel of Love of need
🚩Don't copy my story
Μετά από πέντε χρόνια όλα και όλοι έχουν αλλάξει.
Ειδικά η Ειρήνη, η οποία παρ'όλο που έχει προχωρήσει στη ζωή της, σκέφτεται ακόμα εκείνον και εκείνη την ημέρα.
Τι γίνεται όταν μετά...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Αφηγητής
Άλλη μια κουραστική μέρα ξεκίνησε και το ξυπνητήρι ήχησε στα αυτιά του έντονα. Με δυσκολία σηκώθηκε και το έκλεισε. Προσπάθησε να παραμείνει για λίγα λεπτά ακόμη κατω από τα ζεστά του σκεπάσματα, μα ήταν αδύνατο. Ήξερε πως αν δεν σηκωνόταν εκείνη τη στιγμή από το κρεβάτι, το επόμενο λεπτό θα του τραβούσε η μάνα του τα ζεστά του παπλώματα.
Ότι χειρότερο να διαδραματίζεται μήνα Φεβρουάριο.
Ειρήνη: "Χριστοφορε θα σηκωθείς επιτέλους; Θα αργήσεις στη σχολή πάλι " ηχησε η φωνή της μητέρας του από το σαλόνι.
Στην πραγματικότητα εκείνον δεν τον ένοιαζε ιδιαίτερα. Ήθελε απλα να απολαύσει την παρούσα φάση, πόσο μάλλον τη ζωή. Το αποφάσισε και σηκώθηκε από το κρεβάτι. Μηχανικά έφτασε στο μπάνιο του και υλοποίησε την ρουτίνα του, η οποία ένιωθε να τον πνίγει όσο περνούσε ο καιρός.
Έβαλε μια απλή γκρι μπλούζα για να καλύψει το πάνω μέρος του σώματος του. Κατέβηκε σιγά σιγά τα σκαλοπάτια και είχε έρθει η ώρα να αντιμετωπίσει τη... μάνα του.
Χριστόφορος: "Πριν αρχίσεις να λες, Θέλω καφέ να ανοίξει το μάτι μου."
Ειρήνη: "Μα βρε παιδί μου, θα σε θερίσει το στομάχι σου."
Χριστόφορος: "Καλά άστο. Θα το κάνω μόνος μου."
Το είπε και το έκανε. Πράγμα σπάνιο γιατί ο Χριστόφορος είχε μάθει να τα έχει όλα έτοιμα. Ήταν ο αγαπημένος της Ειρήνης αλλά δεν το έδειχνε. Δεν ήθελε να διαχωρίσει κανένα από αυτα.
Μέσα στην επόμενη ώρα, ο Χρισοτοφορος είχε ντυθεί και ήταν έτοιμος να φύγει για τη σχολη του. Πήρε τα κλειδιά της μηχανής του, το κράνος του και έκλεισε την εξώπορτα της μονοκατοικίας.
Έφτασε στη σχολη νωρίτερα απ'ότι υπολόγιζε, αλλά δεν τον ένοιαζε ιδιαίτερα. Πήγε στην απέναντι καφετέρια και πήρε έναν ζεστό καφέ. Ύστερα από λίγο, έφτασε στο αμφιθέατρο και προσπάθησε να βρει μια θέση η οποία να μην είναι κατευθείαν σε επαφή με τον καθηγητή αλλά ούτε να μπορέσει να του προσάψει κάτι.
