🚩Completed Story
🚩Sequel of Love of need
🚩Don't copy my story
Μετά από πέντε χρόνια όλα και όλοι έχουν αλλάξει.
Ειδικά η Ειρήνη, η οποία παρ'όλο που έχει προχωρήσει στη ζωή της, σκέφτεται ακόμα εκείνον και εκείνη την ημέρα.
Τι γίνεται όταν μετά...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Πλευρά Ειρήνης
Ειρήνη: "Αλεξ ψάχνουμε εδώ και μισή ώρα. Στο γραφείο δεν είναι. Στο σπίτι δεν είναι. Στα γνωστά στέκια δεν είναι . Προφανώς και έχει γίνει κάτι. "
Αλεξ :"Σταμάτα μωρέ γκρινιάρα. Θα τη βρούμε αφού σου το υποσχέθηκα. " μου ειπε και με αγκάλιασε.
Ειρήνη: "Άλεξ φοβάμαι . Και αν την έχουν απαγάγει;"
Άλεξ: "Ακόμα και αν έχει γίνει κάτι τέτοιο, να είσαι σίγουρη ότι θα τη βρούμε "
Ειρήνη:" Μακάρι να μην έχει συμβει. Δεν θα το αντέξει."
Περπατήσαμε κατά μήκος του πεζοδρομίου, όταν συνειδητοποιησα ότι ο Αλεξ δεν είχε επικοινωνήσει καθόλου με τον Λουκ. Ίσως να γνώριζε κάτι ή ακόμα και να τα έχουν ξαναβρεί. Βέβαια δεν μου είπε η ίδια ότι πιστεύει τα λογια του Άλεξ.
Ειρήνη:"Με τον Λουκ μίλησες; " Τον ρώτησα και τον κοίταξα μέσα στα μάτια.
Για να σας δούμεΚύριε Νικολαΐδη.
Άλεξ: "Όχι. Μάλλον θα εκανε hangover! "
Ειρήνη: "Το καλο που του θελω είναι να μην έχει κάνει καποια παπαρια. Αλλιώς θα το κρεμάσω πρώτη! "
Άλεξ: "Μην ανησυχείς. Ό Άλεξ δεν θα εκανε κάτι που θα πρόδιδε τη Γεωργία"
Ειρήνη: "Το ελπίζω. Αλλιώς θα τον συγχωρησουμε κανονικά με ελληνικό καφέ και κόλλυβα. " είπα και ως απάντηση ο Άλεξ έκανε τον σταυρό του.
ΠλευράΓεωργίας
Αυτά τα μάτια, τα ήξερα. Ήξερα και πολύ καλά,επισης, για ποιο λόγο το δημιούργησε ολο αυτό. Το κατάλαβε και εκείνος.
