Alive

💏Κεφάλαιο 39-Ήρθε η ώρα για ανακωχή

Quote of the day

Πλευρά Άλεξ

Επιτέλους έβαλε την υπογραφή. Ήμουν τόσο χαρούμενος που θα πήγαινα αμέσως να κάνω και τις προετοιμασίες του γάμου. Αμέσως έσκυψα προς το μέρος της και της έδωσα ένα απαλό φιλί. Τόσο μαλακά που δεν μπορείς να αντισταθείς.

Ειρήνη:"Άλεξ.."είπε και διέκοψε το φιλί μας.

Άλεξ:"Πες το.."

Ειρήνη: "Τι θα γίνει; Θα σταματήσουν να μας κυνηγάνε; "

Ώρες ώρες έχει και εκείνη κάτι απορίες..

Άλεξ:"Λογικά θα βαρεθούν"

Που τις βρίσκω τις ατάκες, ο άτιμος;

Ειρήνη: "Καλά "είπε και σηκώθηκε απο το κρεβατι.

Άλεξ:"Που πας;"

Ειρήνη: "Πάω να δω αν ήρθαν τα παιδιά "είπε και μέσα σε λίγα λεπτά είχε βγει έξω από το δωμάτιο.

Αναστέναξα και έπειτα αποφάσισα να ασχοληθώ λίγο και με τις υποθέσεις της εταιρείας. Βγήκα από το δωμάτιο και μπήκα στο διπλανό δωμάτιο το οποίο είναι το γραφείο μου.

Είχα καιρό να εργαστώ από το σπίτι και δεν θα άφηνα αυτή την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. Έτσι θα έβλεπα και την Ειρήνη και τα παιδιά.

Πάνω στο γραφείο μου πρόσεξα ένα μεγάλο ξύλινο κουτί σε ορθογώνιο σχήμα. Ήμουν σίγουρος ότι η Ειρήνη δεν θα ήταν μπλεγμένη σε αυτό. Βέβαια μπορεί να το έστειλαν με κούριερ κάποιος συνάδελφος.

Το έπιασα προσεχτικά στα χέρια μου και το άνοιξα. Ήταν μια πανάκριβη πένα. Μάλιστα μπορούσα να διακρίνω τη χρονική περίοδο που έχει διανύσει καθώς η εμφάνιση του σίγουρα θα έκρυβε κάποια ιστορία. Όση ώρα βασάνιζαν το μυαλό μου,η πόρτα είχε ανοίξει και η Ειρήνη βρισκόταν ήδη μέσα.

Ειρήνη: "Βλέπω το βρήκες το δώρο σου"

Εεεε όχι και να έπεσα τόσο έξω...

Άλεξ:"Πως και μου πήρες πένα; "

Ειρήνη: "Δεν σου το πήρα εγω "

Άλεξ:"Τότε ποιος; "

Ειρήνη: "Πιάσε την πένα στα χέρια σου και γύρισε την προς τα δεξιά"

Έτσι και έκανα.. Βέβαια μόλις είδα το όνομα, απορίσα πως και δεν το είχα σκεφτεί.

'Ο γονιός κάνει λάθη, δεν είχε οδηγίες χρήσης '

Μπορώ να πω πως σε ένα βαθμό, τον καταλαβαίνω. Βέβαια τα παιδιά είναι μικρά ακόμα και βρίσκεται και ένα ακόμη στο δρόμο.

Ειρήνη: "Λοιπον;"με ρώτησε και έβαλε τα χέρια της κάτω από το στήθος της.

Άλεξ:"Σου είπα ότι μεγάλωσε; "τη ρώτησα πονηρά, κλείνοντας το μάτι.

Ειρήνη: "Σοβαρέψου"

Άλεξ:"Δεν ξέρω "

Ειρήνη: "Το μετάνιωσε πραγματικά "είπε και έβαλε το χέρι της στον ώμο μου.

Άλεξ:"Καλά, αλήθεια τώρα; Μετά απο όλα αυτά ακόμα κρατάς αυτή τη στάση; "τη ρώτησα εξοργισμένος συνάμα παραξενεμενος.

Ειρήνη: "Αντε παλι την ιδια κασέτα. Εφόσον τους συγχώρεσα εγώ, γιατί δεν κάνεις το ίδιο; "

Άλεξ:"Δεν ξέρω. Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως τους ήρθε όλο αυτό.. Θα μιλήσω και με τον Αχιλλεα και την Ολυμπία "

Ειρήνη: "Δώσε τόπο στην οργή. "

Άλεξ:"Καλά θα το σκεφτώ "της ειπα και μου έδωσε ενα φιλάκι στο μάγουλο.

Ειρήνη: "Το ήξερα ότι είσαι γλυκούλης"

Άλεξ:"Αυτά δεν μου τα έλεγες στη σχολή "

Ειρήνη: "Αυτό έλειπε. Θα ήξερες ότι με είχες ρίξει ήδη"

Άλεξ:"Όπως και να έχει, κατάφερες να τραβήξεις τη προσοχή μου"

Εκείνη τη στιγμή, το κινητό μου χτύπησε . Με καλούσε ο Λουκ. Χωρίς δεύτερη σκέψη, απάντησα.

Άλεξ:"Ελπίζω να έχει γίνει κάτι συνταρακτικό και διακόπτεις μια τρυφερή στιγμή."είπα και η Ειρήνη αμέσως χαμογέλασε.

Σουπιααα

Λουκ:"Ναι. Το βράδυ ετοιμαστείτε θα πάμε μπουζούκια "είπε και το έκλεισε.

Χελλοου
Τι κανετε;
Καινουριο Κεφάλαιο
Ελπίζω να σας αρέσει
Μην ξεχάσετε να πατήσετε αστεράκι και σχόλιο
Αυτά από εμένα
Φιλάκια πολλά 😘😘