🚩Completed Story
🚩Sequel of Love of need
🚩Don't copy my story
Μετά από πέντε χρόνια όλα και όλοι έχουν αλλάξει.
Ειδικά η Ειρήνη, η οποία παρ'όλο που έχει προχωρήσει στη ζωή της, σκέφτεται ακόμα εκείνον και εκείνη την ημέρα.
Τι γίνεται όταν μετά...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Πλευρά Ειρήνης
Καθόμουν στο γυάλινο τραπεζάκι στο μπαλκόνι. Η θέα ήταν φανταστική. Η Γεωργία απολάμβανε τον καφέ της παρέα με τον Λουκ. Άρχισαν να κάνουν και σχέδια για το γάμο. Ο Αλεξ έπρεπε να κάτσει στο γραφείο του και να στείλει κάποια μέιλ στη γραμματέα του για την αυριανή συνάντηση.
Ένιωθα ότι κάτι κρύβει ο Άλεξ. Μετά το τηλεφώνημα που έτυχε να ακούσω, φερόταν αρκετά περίεργα. Ο Λουκ τον δικαιολόγησε, όπως πάντα, λέγοντας οτι νιώθει άγχος για αύριο. Έρχονται σημαντικοί επενδυτές στην εταιρία και αυτό θα βοηθήσει και τη δικιά μας.
Τα παιδιά βρισκόντουσαν στην κουζίνα και έτρωγαν το κολατσιό τους ενώ εγώ απολάμβανα τη Δύση του ήλιου. Ξαφνικά από πίσω μου ξεπρόβαλε ο Άλεξ. Αρκετά αγχωμένος, ήρθε και έκατσε δίπλα μου.
Ειρήνη: "Είναι όλα εντάξει; " Τον ρώτησα καθώς ρουφουσα τη τελευταια γουλιά καφέ μου.
Άλεξ: "Εμμ ναι. Σχετικά..." είπε και εξυσε αμήχανα τον σβέρκο του.
Γεωργία: "Εμείς με τον Λουκ να πηγαίνουμε. Αύριο το πρωί έχουμε δύσκολο ξύπνημα. Κοπελιά μην ξεχαστείς, έχουμε συναντήσει με κάποιους αντιπροσώπους από το Κολωνάκι. Ενδιαφέρονται για την εισαγωγή κρασιών μας στα εστιατόρια τους."είπε και σηκώθηκε από την καρεκλα για να με χαιρετήσει.
Ειρήνη: "Έγινε κορίτσι. Θα τα πούμε " είπα και φοβηθήκαμε σταυρωτά όπως ακολούθησε και με τον Λουκ.
Λίγα λεπτά αργότερα είχαμε μείνει μόνοι μας. Αποφάσισα να σπάσω τη σιωπή και να τον ρωτήσω επιτέλους τον λόγο δυσαρέσκειας του.
Ειρήνη: "Τι έχεις; Θα μου πεις" είπα και το μόνο που εισέπραξα ήταν ένα βλέμμα του.
Άλεξ: "Υπάρχει κάτι το οποίο σου το έχω κρύψει εδώ και χρόνια. Δεν ξέρω αν έχω αργήσει αλλά πρέπει να το γνωρίζεις "
