Quote of the day
Πλευρά Άλεξ
Μετα απο αυτή την πολυ ωραία και μικρή συζήτηση που είχα με την Ειρήνη, πήγα στην κουζίνα για να φάμε. Τα μικρά με κοίταζαν και με λάτρευαν σαν Θεό τους τα πρώτα πέντε δευτερόλεπτα.
Όταν τελειώσαμε με το βραδινό έβαλα τα μικρά να κοιμηθούν και κατέβηκα στη κουζίνα να βοηθήσω την Ειρήνη. Βλέπετε είχα πέντε οικιακές βοηθούς και τους έδωσε ρεπό για όλη την ημέρα. Οπότε έπρεπε να μαζέψουμε εμείς πριν καταλήξουμε σαν τη ζούγκλα του Αμαζονίου.
Ύστερα ανεβήκαμε στη κρεβατοκάμαρα και η Ειρήνη άρχισε να γδύνεται και εγώ προσπαθούσα να αποτραβηξω το βλέμμα μου από το σώμα της.
Ειρήνη: "Σου αρέσει αυτό που βλέπεις;" με ρώτησε ενώ βρισκόταν πλάτη σε εμένα.
Άλεξ: "Πάντα μου άρεσε." της είπα και σηκώθηκα απο το κρεβάτι.
Τη πλησιασα και τη βοήθησα να βγάλει τη μπλούζα της. Άρχισα να της αφήνω μικρά φιλιά στον ώμο της και εκείνη είχε κλείσει τα μάτια της. Το ήξερα ότι το απολαμβάνει.
Άλεξ: "Να μαντέψω. Σου αρέσει πολύ "
Ειρήνη: "Μμμ Ναι " είπε και έγειρε το κεφάλι της προς τα αριστερά και άφησε ακάλυπτο το λαιμό της.
Έτσι, είχα περισσότερη πρόσβαση και άρχιζα να της μοιράζω μικρά φιλιά και παράλληλα την δαγκωνα. Εκείνη άφηνε μικρούς αναστεναγμούς και συνέχιζα να κάνω αυτό που ήξερα καλύτερα.
Ειρήνη: "Π-Πρέπει να πάω στο μπάνιο" είπε και προσπαθησε να ξεφύγει απο το κρατημα μου.
Με μεγάλη επιτυχία τη τράβηξα κοντά μου και κόλλησε η πλάτη της στο στήθος μου.
Άλεξ: "Νομίζω κάτι τέτοιο θα ήταν εμπόδιο στα σχέδια μας. Δεν νομίζεις;" της ψιθύρισα στο αυτι και εκείνη αμέσως γύρισε να με αντιμετωπίσει.
VOUS LISEZ
Alive
Roman d'amour🚩Completed Story 🚩Sequel of Love of need 🚩Don't copy my story Μετά από πέντε χρόνια όλα και όλοι έχουν αλλάξει. Ειδικά η Ειρήνη, η οποία παρ'όλο που έχει προχωρήσει στη ζωή της, σκέφτεται ακόμα εκείνον και εκείνη την ημέρα. Τι γίνεται όταν μετά...