Alive

💏Κεφάλαιο 35-Οικογενειακές ιστορίες vol.2

Quote of the day

Πλευρά Ειρήνης

??:"Μπορώ να περάσω; "με ρώτησε το άτομο που βρισκόταν μπροστά μου.

Ειρήνη: "Κύριε Παύλο; Περάστε "του είπα με τρεμάμενη φωνή.

Καλά αφού τα πεθερικά μου ήθελαν να με δουν.. γιατί δεν ερχόντουσαν μαζι;

Παύλος: "Ο Αλέξανδρος είναι εδω;"

Ειρήνη: "Ναι βέβαια. Δώστε μου ένα λεπτό να τον φωνάξω "είπα και ανέβηκα τη σκάλα.

Καλά που τα παιδιά βρίσκονται στα δωμάτια τους..

Βρέθηκα μπροστά στη πόρτα του γραφείου του. Χωρίς να χτυπήσω, μπήκα μέσα.

Άλεξ:"Αγάπη μου,θα χτυπήσεις τη πόρτα ποτέ;"είπε ενώ ήταν απασχολημένος ακόμα με τα χαρτιά του.

Ειρήνη: "Θα το ήθελα αλλά κάτω είναι ο πατέρας σου και σε περιμένει "του είπα και αμέσως το βλέμμα του συναντήθηκε με το δικο μου και έγινε πιο σκοτεινό.

Χαίρομαι γιατί του το είπα με τον καλύτερο τρόπο...

Άλεξ:"Να του πεις ότι δεν υπάρχει περίπτωση για κάτι τέτοιο. Επίσης, να φύγει όπως ήρθε. "

Ειρήνη: "Κοίτα.. Είμαστε σε μια ηλικία που δεν μπορούμε να παίξουμε το χαλασμένο τηλέφωνο. Οπότε σηκω και πήγαινε κάτω. Ο άνθρωπος περιμένει. Δεν είναι ευγενικό "είπα και αμέσως έφυγα με αέρα νικήτριας.

Άλεξ:"Θα μου το πληρώσεις μετά αυτό, γυναίκα "τον άκουσα να λέει μέσα από τα δόντια του.

Μέσα στην πρωτοτυπία είσαι ,γλυκέ μου

Πήγα στο δωμάτιο των παιδιών αλλά εκείνα ήταν ήδη στα κρεβατια τους. Η οικιακή βοηθός δεν άντεξε και τα έβαλε για ύπνο. Από κάτω ακούγονταν ανδρικές φωνές σε ανεβασμένους τόνους. Είμαι σιγουρη οτι ο Άλεξ δεν μπόρεσε να κρατηθεί και θέλει να βρει το δίκιο του.